ตอนแรกๆที่พบกันรู้สึกไม่ชอบ พอเจอสายตาอ่อนหวานของเขาบ่อยๆจะเปลี่ยนใจได้ไหม?

สวัสดีคะ วันนี้อยากจะมาเล่าเรื่องและอยากถามว่าหากเป็นคุณจะรู้สึกจากไม่ชอบเป็นรู้สึกเราไหมคะ...ก่อนอื่นเล่าที่มา...คือว่าเราได้ไปบ้านคนที่พ่อแม่รู้จักนับถือกัน เมื่อสองปีก่อน พอเราได้รู้จักสนิทกันมากขึ้น เพราะปู่กับย่าที่เราไปสนิทด้วยได้ให้ควมช่วยเหลือกับบ้านเราไว้มาก ปู่กับย่ามีลูกสามคนคะ ญ1ช2ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรมากเลย พอผ่านไป2-3ปีที่เราไปกลับและสนิทกับบ้านปู่ย่าที่ว่ามากขึ้น กลายเป็นว่าวันนึงย่าก็ถามขึ้นมาว่าเราอายุเท่าไร ย่าต่างพูดถึงว่าบ้านเขาเนี่ยมีสมบัติเยอะ มีเงินใช้จ่ายพอตัว ย่ากล้าเล่าเพราะด้วยความที่ครอบครัวเราไม่เคยจะขอเขากิน ไม่เคยคิดเรื่องเงิน มีแต่ความเคารพนับถือ เปรยๆว่าลูกสะใภ้เขาอ่ะ เขาต้องเลือกเอง แล้วพอพักหลังจากนั้นย่าก็พูดชมเชยลูกชายคนเล็กถึงความดีอย่างภาคภูมิใจอยู่ๆเรื่อยๆให้ครอบครัวเราฟัง เริ่มเอะใจนิดหนึ่งแล้วค่ะ จุดพีคคือ เมื่อต้นปี59ที่ผ่านมาเขาได้จัดงานใหญ่มีงานเลี้ยงอาหาร เรากับครอบครัวก็ไปร่วมงาน เราแต่งชุดพอดูได้กระโปรงเดรส ส้นสูง ทำผมแต่งหน้าตามระเบียบมารยาททางสังคม พอไปถึงย่ากลับพูดลอยๆว่าลูกชายคนเล็กเขาไปไหนทำไมไม่มาต้อนรับครอบครัวเรา อ้าว คิดในใจเกี่ยวไรกันฟ่ะ!? จากนั้นชายคนนั้นก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำเป็นเสื้อแขนยาวสีชมพูเดินไปมา ทำเป็นส่งเพื่อนเขา แต่หารู้ไม่เขาแอบมองเราอยู่ ตอนแรกไม่รู้นะแต่กลับมาแล้วแม่เล่าให้ฟังว่าแม่กับพ่อเห็นสายตาชายคนนั้นมองลูกแล้วคุยกับเพื่อนเขายิ้มกรุ้มกริ่มๆ เอาแล้วไง จากที่ไม่คิดไร ความคิดเริ่มมาตีว่าฉันกลัว กลัวโดนคลุมถุงชน คิดว่าไลฟ์สไตล์เราเข้ากันลำบาก เรารักเรียนชอบผู้ชายที่ฉลาดกว่าไรงี้ แต่เขาอ่ะเป็นคนบ้านๆชอบทำสวน มีเนื้อที่มากมายใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายตามวิถีชาวบ้าน เขาอายุมากกว่าเรา 5-6ปีได้ ไม่อยากจะมโนไปเอง ว่าเขาคิดอะไรชอบเราหรือเปล่า แต่พอไปเหยียบบ้านเขาอีกครั้งตอนพี่ชายเขาบวช เราเริ่มสังเกตว่าเขาก็แอบมองเรา เอ๊ะหรือคิดไปเองไม่รู้ คราวนี่ไปด้วยเสื้อยืดเกงยีน มัดจุกกลางหัว สิวเต็มหน้าเลยเพราะอ่านสือหนัก ไม่รู้ว่าเขาคิดไงต่อ555 หลังจากงานบวชเราต้องไปบ้านเขาอีก ก่อนกลับเราไปกราบไหว้พระพี่ชายที่เขากลับมาช่วยงานที่บ้าน นึกว่าจะรอดล่ะ มองไปตรงที่นั่งมีแผ่นกระจก สะท้อนเห็นร่างผู้ชายคนนั้นมานั่งข้างหลัง เห้ออ ใจเต้นล่ะ เริ่มกลัว เหมือนเขาก็จะมาดูมาฟังว่าเราจะพูดจะแสดงอาการอย่างไรมั่ง แต่แบบไม่กล้าหันไปคุยแบบเต็มปากเต็มตา พ่อรู้ทางเลยเดินจูงมือเราออกเดินผ่านเขาไป เราก็กลัวๆ ยกมือไหว้เขา แล้วขึ้นรถไม่กล้าหันหลับไปมอง กลัวใจตัวเองคะ อย่างนี้ถ้าเป็นคนอ่านจะพอรู้ไหมว่าผู้ชายเขามีความคิดอะไรอยู่. อยากรู้ความรู้สึกเขามาก ตอนนี่ตัวเองกลัวใจตัวเองมาก กลัวว่าจะไปรู้สึกดีกับเขาแบบงงๆ แล้วถ้าเป็นคนอ่านที่เป็นผู้ชายคนนนั้น จะรอเราได้หรอ คือเราก็ยังเรียนไม่จบเลยนะ ช่วยตอบเราที ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับชีวิตเด็กเนิสแบบเรา#ปล.เราไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเขาเจอผู้ญิงมากแค่ไหน มีใครอยู่หรือเปล่า แต่สายตาเขามันทำให้เราคิดมากกก