ยังไม่สายเกินไปใช่ไหมที่ตาสว่างหลังจากเป็นบ้านที่ 2 มา 11 ปี

เราเป็นบ้านที่ 2 โดยบ้านใหญ่อนุญาตให้มี เราไปไหนมาไหนด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน สนิทสนมกันดี แต่ชีวิตการเป็นบ้านที่ 2 ช่างต่างจากคนอื่นสิ้นดี คนอื่นหากเป็นบ้านที่ 2 อย่างน้อยก็ได้เงินบ้าง หรือดีหน่อยก็อาจจะได้บ้าน ได้รถ แต่เรานั้นตลอดเวลา 11 ปี เราไม่เคยได้รับการส่งเสียเลี้ยงดูหรือเงินทองใดๆจากฝ่ายชายเลย แม้แต่บาทเดียว เนื่องจากเรามีความสามารถหาเลี้ยงตัวเองได้และมีรายได้มากกว่าฝ่ายชายด้วยซ้ำ นอกจากฝ่ายชายไม่เคยส่งเสียแล้ว หนำซ้ำเวลาบ้านใหญ่เดือดร้อนเรื่องเงินเราก็ให้หยิบยืม แต่เขาก็คืนนะ ยิ่งนานวันเข้าบ้านใหญ่ยิ่งจน เรายิ่งรวย แล้วเราก็เริ่มทะเลาะกันเรื่อยมาเรื่องบ้านใหญ่เริ่มไม่ยอมให้ฝ่ายชายมาบ้านนี้ ด้วยข้อหาว่าเราหยิ่งและเปลี่ยนไปไม่เคารพบ้านใหญ่เหมือนเดิม เราก็เริ่มไม่พอใจฝ่ายชายว่าทำไมไม่จัดการเรื่องเวลาให้ดี เขาก็มีข้ออ้าง(ซึ่งฟังไม่ขึ้น)มาอ้างตลอด จนกระทั่งวันหนึ่งทางฝ่ายชายมาคุยบอกว่าขอให้เราออกทุนส่งเมียหลวงไปเรียนต่อเมืองนอก กลับมาเมียหลวงก็จะได้อัพเกรดหน้าที่การงานก็จะดีขึ้น เขาก็จะมีรายได้เพิ่มขึ้น ชีวิตช่วงปลายเขาจะได้สบาย แต่ใช้เงินหลายล้านอยู่เหมือนกัน แต่เราไม่โอเคด้วยปัญหาระหองระแหงกันมาก่อนหน้านี้ และหากเราออกเงินให้เมียหลวงไปเรียน เรียนจบกลับมาเราก็__า ตัวหนึ่งดีๆนี่เอง แค่ทุกวันนี้บ้านใหญ่พูดอะไรก็ฟังทุกอย่างอยู่แล้ว เราจึงตัดสินใจจบความสัมพันธ์ทุกอย่างลง หลังใช้ชีวิตแบบนี้มา 11 ปีเต็ม ตาสว่างตอนนี้ก็คงไม่สายเกินไป