แค่ตัวอิจฉา!! แต่ไม่ได้ริษยา

ช่วยบอกวิธีจัดการกับความรุ้สึกที่ขี้อิจฉาคนอื่นที่มีอยุ่ในตัวเราเองหน่อยค่ะ

แต่ไม่ได้เกลียดเค้าน่ะ!!แค่รุ้สึกอิจฉาที่เค้า สวยกว่า ดีกว่าเรา   ทำไมเราม่ได้แบบเค้า  ทั้งๆที่บางครั้งเราก็พยายามมากกว่าเค้าส่ะอีก แต่ทำไมเราถึงไม่ได้

ยกตัวอย่างเช่น เรื่องการเรียน เราเรียนก็เก่งกว่า แต่ทำไมจบมาแล้วไม่มีงานทำที่ดีๆแบบเค้า ทั้งๆที่เพื่อนบางคนเรียนเกือบจะโดนรีไท แต่ทำไมเค้ามีงานทำที่ดี

อีกตัวอย่าง เรื่องแฟน เราว่าเราก็ไม่เคยหลอกลวงหรือคิดร้ายกับใคร ทำไมถึงไม่ได้แฟนดีๆ ที่ขยันทำงาน ดูแลครอบครัวได้ เจอก็แต่ขี้เกียจทำงาน เอาตัวเองยังไม่รอด  ต่างจากเพื่อนบางคนที่สมัยเรียนหลอกผู้ชายเป็นว่าเล่น แต่พอออกเรือน ได้สามีที่มีหน้าที่การงานดี รักครอบครัว ไม่เที่ยว หน้าตาไม่ต้องพูดถึง  สบายกันไปเลย แต่ทำไมชีวิตเราไม่ได้ดีแบบเค้าบ้าง