จุดที่เขาขอเลิกเพราะเหนื่อย เรามีโอกาสกลับไปมั้ย

จริงๆเพิ่งเลิกกันค่ะ เมื่อซักพัก เราอาจจะพิมยาวแต่ขอความกรุณาช่วยอ่านและให้คำแนะนำเราทีค่ะ ทั้งในมุมของคุณผู้หญิงและคุณผู้ชาย ก่อนอื่นขอท้าวความนิดนึงว่า เขาเป็นรุ่นพี่ที่อายุห่างกัน 3 ปีได้ เป็นคนที่เขามาหาเรา มาจีบเรา คุยกันไม่นานก็ตัดสินใจคบค่ะ เขาเป็นคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่แต่ก็มีมุมน่ารัก เซอร์ไพร์ไม่ค่อยมีเทคแคร์ไม่ค่อยเป็น ในตอนแรกเขาตามใจ เขาดีค่ะ เเรกๆก็ดีไปหมด ไปๆมาๆเราเริ่มเปลี่ยนหรือเพราะเราเริ่มเป็นตัวเงมากขึ้นก็ไม่รู้ เราชอบพูดสวน ประชดประชัน หงุดหงิดใส่เขา ไร้เหตุผล เราคุยกันบ่อยค่ะว่าเขาไม่ชอบเลย เขามักพูดเสมอว่า "ตัวเองก็อย่างี่เง่าสิ" เราเองรู้ตัวค่ะว่ามันไม่ดีเลย แล้วเราก็ไม่ได้อยากเป็นคนแบบนั้น แต่อารมณ์เรามันไปก่อนการไตร่ตรองทุกที เรามีโอกาสแก้ตัวเยอะ แล้วก็คิดที่จะแก้ด้วย แต่ไม่สำเร็จจน 1 สัปดาห์ก่นสอบไฟนลของมหาลัย ตรงกับช่วงมันฉัตรมงคล วันพืชมงคล ประมาณนี้ค่ะ เราเริ่มห่างกัน ด้วยการที่ต้องอ่านหนังสือกันด้วย แต่เราก็รู้สึกแปลกๆ จนเราคุยกับเขาได้ความว่าเขาเหนื่อยๆ เครียดเรื่องการทำเกรด เราก็ทนแต่บางครั้งก็เหวี่ยงใส่ในไลน์นะ เขาได้แต่ขอโทษทุกครั้งไป จนในที่สุดการสอบจบไป เมื่อวานเราร้องไห้แต่ก็ตัดสินใจโทรหาแล้วถามว่า เขาเป็นอะไร จนในที่สุดความจริงที่เขาเก็บมาตลอดก็ถูกบอกให้เรารู้ เขาเหนื่อยกับเราค่ะ กับนิสัยของเรา ครั้งนี้เรารู้สึกจุกค่ะ เขาสะสมมาขนาดนี้ เขาบอกว่าใจเขามันไปแล้ว เราถามเขาว่าที่ไม่ค่อยตอบไลน์เรา ไม่ค่อยโทรหาเรา ไม่ค่อยมาเจอเรา เพราะอย่างนี้ใช่มั้ย คำตอบคือใช่ค่ะ เราไม่ได้ห่างกันด้วยการสอบแต่ด้วยตัวเราเอง จนวันนี้เราเจอกันแล้วก็คุยกัน เขาบอกว่า เราไปเป็นพี่-น้องกันได้มั้ย บอกตรงๆว่าจุกที่สุด ใจมันกระอักกระอ่วน เราตอบว่าเราไม่อยาก เราขอโอกาสได้มั้ย เราไม่อยากเลิก เราแก้ได้ เราขอโทษที่ทำให้เขาอึดอัดมาตลอดเวลาที่คบกับเรา เขาบอกว่าต้องมีคนที่เข้ากับเราได้ค่ะ ส่วนเขาอยากอยู่คนเดียว เราบอกว่าเราไม่อยากเริ่มใหม่กับใครเราไม่ได้ต้งการใคร ถ้าไม่ใช่เขา ปกติเราไม่คบคนง่ายแต่จนตอนนี้เรารักเขามากค่ะ เรายอมเสียเขาไปเพราะตัวเองไม่ได้จริงๆ เราไม่อยากพูดว่าเลิกกันเพราะเรื่องเเค่นี้เพราะสำหรับเขาคือความรู้สึกพังๆที่ต้องเก็บไว้ตลอดหลายเดือนที่คบกัน เรายื้อไว้จนสุดท้ายเขาบอกให้เราพอ เราจึงถามเขาว่า เรายังมีโอกาสกลับไปมั้ย หลังจากจะพักสถานะไว้แค่พี่น้อง เขาบอกว่า ก็คงจะมี นั่นแหละค่ะ เรายังจุกอยู่ไม่หาย อะไรๆที่มันไม่ชินกำลังกลับมาเพราะตัวเอง เราทำใจเขาพังมากแต่เราไม่มีโอกาสซ่อมมันแล้ว

เราอยากกลับไปค่ะถ้าเราคุยกับเขาด้วยสถานะพี่น้องไปเรื่อยๆ เรากลัวว่าวันนึงเราจะเสียเขาไปเพราะว่า เขากำลังจะเรียนจบในปีการศึกษาหน้าแล้วเราจะไม่แม้แ่ได้เจอกันอีกค่ะ เราควรทำอะไรดีในตอนนี้ ยังอยากคุยกับเขานะคะ อยากกลับไป ขอโทษตัวเองเต็มๆ ใครมีความคิดเห็นอย่างไรถือว่าช่วยเราเถอะค่ะ เราต้งการจริงๆ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ