มันมีจริงๆนะความรักแบบไม่คิดครอบครอง ขอแค่เขามีความสุขก็พอ

ไอ่ที่ว่าเนี่ยเกิดขึ้นกับตัวเราเองค่ะเราแอบชอบเพื่อนผู้ชายอยู่คนนึง ชอบมาได้เกือบๆ5ปีแล้ว จริงๆอยากเป็นแฟนเค้านะแต่ในใจเรารู้อยู่แล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้ เรากลัวว่าถ้าเกิดบอกชอบแล้วทุกอย่างมันจะเปลี่ยนไป กลัวว่าความทรงจำดีๆมันจะเลือนลางเลยปล่อยให้ความรู้สึกของเรามันอยู่ที่เดิมแบบนั้นจนเค้ามีแฟนแล้วตั้งหลายคน สุดท้ายกลายเป็นเรานี่แหละที่เปลี่ยนไป เราเริ่มออกห่างเค้าเรื่อยๆ จนเราทั้งคู่เริ่มไม่ค่อยคุยกันเริ่มไม่สนิทกันเหมือนเดิมเพราะเราเองนี่แหละแต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหว ตอนนั้นใกล้จะจบม.ปลายแล้ว ไหนๆก็จะไม่ค่อยเจอกันแล้วเลยตัดสินใจบอกชอบ เค้าบอกว่ารู้สึกนานแล้วรู้สึกได้ เค้าก็พูดดีนะ แต่เราแค่บอกชอบเฉยๆนะ ระบายความรู้สึกทั้งหมด เค้าพูดกับเราแบบเพื่อนกันเหมือนเดิมด่ากันเหมือนเดิม เราคิดว่ามันก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดนี่หว่า จนปัจจุบันเค้ามีแฟนเราก็ไม่ได้เกลียดแฟนเค้านะ เวลาเค้าขึ้นสเตตัสหวานๆเราก็รู้สึกดีอ่ะเค้ามีความสุข เค้าเศร้าเราก็ไม่สบายใจ อยากจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เราอยู่ในที่ของเราดีกว่าแบบนี้แหละดีแล้ว ทุกวันนี้ก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแต่ความรู้สึกเราก็ยังเหมือนเดิมนะ

เคยเป็นกันมั้ยคะ? เจออีกก็ชอบอีก..