เคยเจอกำแพงหัวใจสูงๆไหมคับ... มีวีธีข้ามมันไปได้อย่างไร... แชร์ประสบการณ์หน่อยคับ

เราคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ ดูเหมืนว่าเธอเพิ่งจะอกหักมาอันที่จริงเรารู้สึกชอบเขาตั้งแต่แรกเจอ ตอนเธอกับเขายังคบกันอยู่แต่ก็ไม่ได้รู้จักกันเลย จนมีเรื่องราวหลายอย่างทำให้เราได้มีรู้จักกัน.ตอนที่เธอเลิกกับแฟน เราเคยปล่อบใจเขาบ้างนิดหน่อยที่จริงเราไม่เคยคุยกันตรงๆเลยด้วยซ้ำ เราคุยกันผ่านทางเฟสบุ๊ก ใจจริงเราก็อยากจะคุยด้วยจริงๆแต่มันรู้สึกเขินอายใจสั่นจนทำอะไรไม่ถูกได้แต่เขินยิ้มแค่นั้นเองแรกๆเราก็คุยกันดี ผมรู้สึกว่าเธอจะมีใจให้ (ไม่รู้คิดไปเองหรือป่าว)จนตอนนี้ผมรู้สึกว่าเธอคงไม่อยากคุยกับผมแล้วละ ถามคำตอบคำ ต้องเป็นคนชวนคุยตลอด บ่างทีเธอก็ส่งแต่สติกเกอร์มา ไม่อ่านข้อความเลยด้วยซ้ำไป เพ้อนั้นโพสต์นี้ ทำนองว่าคิดถึงแฟนเก่า เราแอบเข้าไปส่องเฟสเธอบ่อยมาก ก็เห็นว่าเธอยังคอย กดไลค์ให้แฟนเก่าเขาอยู่ตลอด หนักเข้าไปอีกก็ไม่ได้มีแค่เราคนเดียวที่เข้ามาคุยกับเธอ (เห้อ! ถอนหายใจเบาๆ)ผมเข้าใจว่า ผมคงเป็นคนที่ใช้ของเธอไม่ได้ แล้วเราต้องทำไง ทำใจหราา ง่ายไปมั้งคับ เราก็ยังพยามข้ามกำแพงนั้น จนไม่ไหวแล้วละ รู้สึกหมดแรง! ไม่มีแรงที่จะข้ามกำแพงที่เธอสร้าง.....เราควรทำยังไงต่อดีคับ... ใจหนึ่งก็อย่ากจะข้ามมันไปให้ได้ แต่ร้างกายมันไม่ไหวจริงๆ