บางที ความเงียบก็ไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดในความสัมพันธ์นะคะ

เคยเจอกันมั้ยคะ ในแต่ละความสัมพันธ์พ่อแม่เจ้านาย-ลูกน้องเพื่อนคนรักหลายครั้งที่เมื่อเกิดอะไรขึ้นมา ก็จะเงียบทิ้งให้อีกฝ่ายกระวนกระวายใจ สงสัย อึดอัด ว่าตนบกพร่องหรือผิดอะไรตรงไหน

การพูดคุยทำความเข้าใจอย่างเปิดเผยและเป็นมิตรมันจะเป็นวิธีที่ดีกว่าหรือเปล่าเพราะอีกฝ่ายจะได้เข้าใจตรงกันว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อไปควรจะหยุดหรือไปต่อจะปรับปรุงแก้ไขตรงจุดไหนก็เป็นผลดีต่อทั้งสองฝ่าย

หลายครั้งที่ต่างคนต่างเพ่งโทษอีกฝ่ายหนึ่ง จนลืมมองดูตัวเอง วางทิฏฐิ ความคิดความเห็นของตัวเองไม่ลง ทั้งที่อีกฝ่ายเป็นคนที่ตนรักหรือแคร์แต่ก็ยังทำร้ายกันด้วยความเงียบจนลืมคิดไปว่า พรุ่งนี้อาจไม่มีเค้าอยู่ในชีวิตเราแล้วก็ได้

ไม่มีใครหรืออะไรที่สมบูรณ์แบบเลยในโลกนี้ทุกคนต่างมีข้อเสีย แม้แต่ตัวเราเอง

คุยกันก่อนจะสายเกินไปดีกว่ามั้ยคะและถึงความจริงมันอาจจะเจ็บปวด หรือไม่ถูกใจคนฟังแต่ความจริงก็ยังดีกว่าความเงียบบนระเบิดเวลา ใช่มั้ยคะ