เขาทิ้งเราไป...จำเป็นมั้ยที่ต้องให้อภัย!!

ไม่เด็ดขาด นอกจากไม่มีวันให้อภัยแล้ว ยังทำพิธีแช่งชักหักกระดูก เผาพริกเผาเกลือสาปส่ง อย่าได้เจอหน้ากันอีกเลยชาตินี้ . . .

แหม ถ้ามัวแต่นั่งคุมแค้น แรงอาฆาตพยาบาทอาจทำให้เรามีจิตใจที่ไม่เป็นสุข ดังนั้น สิ่งที่ควรทำคือ ให้อภัย ถือเสียว่าเป็นประสบการณ์ชีวิตอย่างหนึ่งก็แล้วกัน

การฟื้นตัวจากความเจ็บช้ำที่ถูกทรยศย่อมไม่ใช่เรื่องง่าย ครั้นจะให้อภัยอีกใจก็คิดขึ้นมาได้ว่า เรื่องอะไรฉันจะให้เลิกราไปง่ายๆ มันจะสบายไปหรือเปล่า สมควรให้มันชดใช้กรรม โทษฐานที่ทำให้ฉันเจ็บช้ำดีไหม ความคิดแบบนางมารร้ายที่ประดังประเดเข้ามาในสมองแบบนี้ไม่ใช่เรื่องแปลก ธรรมดามาก เพราะการให้อภัยเป็นเรื่องยากจริงๆ โดยเฉพาะตอนเริ่มต้นนี่ละ ส่วนใหญ่มักไม่รู้ว่า ควรเริ่มต้นจากจุดไหน

คนส่วนมากคิดว่า ปล่อยให้อดีตผ่านไปแล้วเริ่มต้นใหม่ดีกว่า ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ แต่ความเจ็บช้ำและความกลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอยก็ยังคอยติดตามหลอกหลอนทุกเมื่อเชื่อวัน ซึ่งความรู้สึกเหล่านี้จะมีมากหรือน้อยแล้วแต่อายุของแต่ละคน อายุน้อยๆ ยังอ่อนประสบการณ์ก็คงเจ็บมากหน่อย แต่ถ้าอายุมากๆ เคยผ่านประสบการณ์มาแล้วหลายฤดูฝน ก็คงสามารถควบคุมความรู้สึกได้ดีกว่า

ความทรงจำในอดีตที่ตามหลอกหลอนสำหรับบางคนอาจเป็นบาดแผลเรื้อรัง แต่กับบางคนอาจเป็นสิ่งมีค่าที่ช่วยให้จิตใจแข็งแกร่งขึ้น แต่ถ้าเราพยายามกีดกันอดีตออกไปจากชีวิตของเรา โดยไม่นำมาเรียนรู้สิ่งเหล่านั้นมักย้อนกลับมาหา จนกลายเป็นบทเรียนซ้ำซากครั้งแล้วครั้งเล่า กระหน่ำชีวิตเราอย่างไม่รู้จบ แทนที่จะจงเกลียดจงชังความทรงจำอันเลวร้าย หรือเกลียดคนที่เราเคยอยู่ด้วย เคยพบเคยรู้จัก

สู้มาเรียนรู้คิดหาหนทางทำให้ประสบการณ์เหล่านั้นช่วยให้เราเข้มแข็งขึ้นไม่ดีกว่าหรือ คิดเสียว่าคนที่เราได้เคยพานพบ ไม่ว่าจะเป็นคนที่เรารักหรือเกลียด ล้วนแต่เป็นครูช่วยให้เราได้เรียนรู้ ความรักและเข้าใจชีวิตมากขึ้น สิ่งสำคัญที่ทำให้เราเข้าใจโลกมากขึ้น คือ การรู้จักให้อภัยผู้อื่น ผลพลอยได้คือ เพื่อเยียวยารักษา ความเจ็บช้ำของเราเองด้วย

ขั้นตอนในการให้อภัย

- พยายามทำความเข้าใจถึงสิ่งที่เขาทำกับเราในช่วงเวลานั้น

- พยายามมองให้ออกว่า การที่เราคาดหวังในตัวเขามาก ยิ่งทำให้เราเจ็บช้ำมากยามที่ผิดหวัง

- เลิกตัดสิน ปฏิเสธ หรือวิพากษ์วิจารณ์ผู้อื่น เลิกคิดเสียทีว่าคนนั้นดีคนนี้เลว

- ลองพิจารณาสิ่งที่เราคาดหวังในตัวเองและยอมรับให้ได้ว่า เราไม่มีทางได้พบสิ่งเหล่านั้นในตัวใครคนใดคนหนึ่งแน่นอน ขนาดตัวเราเอง เรายังทำไม่ได้อย่างที่หวังเลยนี่นา . . .

ถ้าเราสามารถยกระดับจิตใจตัวเอง และเติมเต็มหัวใจตัวเองได้แล้ว เราก็จะสามารถทำในสิ่งที่เราหวังไว้เองได้ โดยไม่ต้องไปคาดหวังในตัวคนอื่นมากนัก โดยเฉพาะกับแฟนด้วยยิ่งแล้วใหญ่ และเมื่อเราทำใจให้อภัยผู้ชายไม่รักดีคนนั้นได้แล้ว เราจะรู้สึกอิสระเสรีเหนืออื่นใด สามารถเปิดใจรับคนหน้าใหม่และประสบการณ์ ชีวิตใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตได้อย่างเต็มที่ ทำให้เราดำเนินชีวิตต่อไป ได้อย่างมั่นใจ

ขอขอบคุณข้อมูลจากสสส