คิดไม่ตก เลือกคนรักหรือเลือกครอบครัวดี? T_T

เราคบกับแฟนมา 6 ปีกว่าแล้วค่ะ คบกันตั้งแต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัย รักของเราเข้ากันได้ดี อาจจะมีสะดุดบ้าง ครั้งล่าสุดเราเลิกกันไป 7 เดือน แล้วก็กลับมาคบกันใหม่เมื่อไม่กี่เดือนที่แล้ว เราหวังจะให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะเลิกกัน...แต่มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดเลย

เมื่อคืนเราเพิ่งได้คุยกับแม่ แม่เพิ่งรู้ว่าเรากลับมาคบกันแล้ว แม่เลยพูดคำนึงที่ทำให้เราถึงกับสะอึก "อย่าเป็นเหมือนแม่" แม่เล่าว่าแม่รักกับพ่อมา 15 ปี ตั้งแต่ตอนเรียนด้วยกัน ระหว่างนั้นเคยมีผู้ชายดีๆ เข้ามาหลายคน ทั้งตำรวจ ทหาร นักเรียนแพทย์ยังเคยมี แต่แม่ไม่สน เพราะรักพ่อ พ่อเราเคยเป็นักเลง ขี้เมามาก่อน และฐานะทางบ้านพ่อก็ไม่ดีด้วย ก่อนหน้าที่พ่อกับแม่จะแต่งงานกัน ไม่มีใครสนับสนุนเลย มีแต่คนขัดค้าน

ยายบอกแม่ว่า "เชื่อเถอะ ว่าความรักมันกินไม่ได้" แต่แม่ก็ยังดื้อรั้นที่จะแต่งงานกับพ่อ จนได้มาอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพ หลังจากมีลูกพ่อก็เปลี่ยนเป็นคนละคน กลายเป็นคนรักครอบครัว เหล้ายาไม่แตะเลย แต่เหมือนฝันร้าย หลังจากน้องเราเกิดได้ 9 เดือน พ่อก็เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ แม่บอกว่า ตอนนั้นเหมือนโลกสลาย มองมืดไปหมด มองไม่เห็นหนทางว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี กับลูก 2 คนและเงินในบัญชีที่แทบจะไม่มีสักบาท จนถึงกับต้องขายสร้อยคอที่เป็นสินสอดแล้วพาเรากลับบ้านต่างจังหวัดมาหาตากับยาย แม่บอกว่าตอนเจอหน้ายาย เข่าแม่แทบทรุด "แม่น่าจะเชื่อคำพูดยายตั้งแต่แรก ป่านนี้ตากับยายคงมีชีวิตที่ดีกว่านี้ไปแล้ว" หลังจากที่เขาจากไป เราก็แทบไม่เหลืออะไรให้ลูกๆ เลย

แม่พูดต่อว่า "แม่ไม่ได้บอกว่าพ่อไม่ดี พ่อเป็นคนดี แต่พ่อไม่มีอะไรเลย แม่ควรจะเลือกคนที่ทำให้ลูกแม่สบายในอนาคต ถ้าวันนั้นแม่เลือกแต่งงานกับทหารอีกคน ชีวิตตายายและลูกๆก็คงสบายกว่านี้" เรานับถือแม่ เพราะหลังจากที่พ่อเสีย แม่เริ่มทุกอย่างจากศูนย์ เลี้ยงลูก 2 คนด้วยตัวคนเดียว แม่ทำให้เราและน้องไม่รู้สึกว่าขาดหายอะไรเลยในชีวิต แม่ทำให้เรามี "ความสุข" แต่ความสุขนั้นมันขึ้นอยู่กับ "ความลำบาก" ของแม่ นั่นคือสิ่งที่เราเห็นมาตลอด เราจึงปฏิญาณกับตัวเองตั้งแต่เด็กว่า เราจะต้องทำให้ครอบครัวเราดีขึ้นกว่านี้ให้ได้ ตอนนี้เราเรียนจบปริญญาตรีแล้ว เราให้แม่เลิกทำงานหนัก แต่แม่ก็ยังดื้อแอบทำงานเย็บผ้าบ้าง ตอนนี้น้องเราเรียนมหาวิทยาลัย ปี 2 เราจึงต้องทำหน้าที่ส่งน้องเรียน

"ความรักมันกินไม่ได้ แบบที่แม่พูดจริงหรือ??" เราเริ่มคิด เพราะแฟนเราคบที่เราคบอยู่เป็นคนไม่ได้มีฐานะ แต่เค้ารักเรา และเป็นคนดีมาก ไม่เคยนอกลู่นอกทาง

มีหลายครั้งที่เราคิดว่าคบกันไป เดี๋ยวอะไรก็ดีขึ้น รถ บ้าน เราจะสามารถสร้างกันได้ แต่เอาเข้าจริงแล้ว มันยากกว่าที่คิด เพราะเราไม่ได้มีฐานะกันทั้งคู่ จะมีบ้าน รถได้ก็ต้องกู้หนี้ยืมสิน

เอาจริงๆ ไม่อยากจะต้องเลือกเลย แฟนเราเขาไม่ได้ผิดอะไร เขาทำให้เรามีความสุขมากตอนที่อยู่ด้วยกัน แต่คิดกลับไปครอบครัวเรายังอยู่ในจุดเดิม

เราอยากได้ข้อคิดเห็น ข้อเสนอแนะ ว่า เราควรจะคิดถึงอนาคตให้มากกว่านี้ไหม เช่น ครอบครัวเราจะมีชีวิตเป็นยังไงในอนาคต แล้วถ้ามีลูก อนาคตลูกจะเป็นยังไง? หรือแค่คนสองคนรักกัน ช่วยกันทำมาหากิน แค่นั้นพอ ?

ขอบคุณทุกความคิดเห็นล่วงหน้าค่ะ