เอาตัวเข้าแลก เพื่อรั้งให้คนที่ไม่ได้รักเรา ให้อยู่กับเรา เราสมเพชตัวเองมากเลย

เรากับแฟนคบกันมาได้เกือบ 9 เดือน ทะเลาะกันค่อนข้างบ่อยค่ะ บางสัปดาห์ทะเลาะติดต่อกันเกือบทุกวันค่ะ แต่ก็ยังอดทนคบกันมาจนขนาดนี้ เนื่องจาก เป็นคนอารมณ์ร้อนทั้งคู่ ทำให้ทะเลาะกันบ่อย ไม่ค่อยมีใครยอมใคร แต่ส่วนใหญ่เราต้องยอมค่ะเพราะแฟนเราค่อนข้างเอาแต่ใจค่ะ คบกันมา เค้านอกใจเรามาสามครั้งค่ะ ครั้งที่สองนี่หนักหน่อย ถึงขั้นไปมีอะไรกับคนอื่น ไม่รู้ว่าตอนนั้นโง่หรือบ้านะคะ ที่ให้ภัยและยังตัดสินใจอยู่กับมัน คงเพราะยังรักเราคบกันมันก็มีตอนดีๆบ้างอยู่แหละ ตอนนั้นเราสองคนมั่นใจว่าเราจะเป็นคู่ชีวิตของกันและกัน อีกสองปีเรียนจบเค้าจะขอหมั้นเรา มาคิดๆดู นี่ตรูจะเอามันเป็นพ่อของลูกจริงๆเหรอวะ 555+ ด้วยความที่เค้าเป็นคนเอาแต่ใจ ตั้งแต่มีแฟนมา เค้าไม่ค่อยจะโดนผู้หญิงคนใหนพูดตรงๆไง แต่เราไม่ใช่ไง เราพูดแรงพูดตรง ไม่ชอบคือบอกไม่ชอบแล้วอย่าทำอีก ในชีวิตมันคงไม่เคยเจอผู้หญิง เสียงแข็งเย็นชา แต่เราเป็นไง จริงๆเรื่องพวกนี้เราพยายามปรับให้เค้านะ จนเราคิดว่าโอเคระดับนึง เวลาทะเลาะกันแฟนเราชอบบอกเลิก บ่อยด้วย มีครั้งนึงก็ ไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน แต่อยู่ๆเค้ามาบอกกับเราว่าไม่มีความรู้สึกอะไร อ้าว!! นี่ตรูทำอะไรผิด แต่ก็ตามง้อปรับความเข้าใจกัน จนไม่กี่วันก่อนทะเลาะกันด้วยความที่เป็นประจำเดือนอารมณ์มันแปรปรวน อย่าหาว่าเป็นข้ออ้างเลย แต่ผู้หญิงด้วยกันน่าจะเข้าใจข้อนี้ดีนะคะ เราเลยพูดออกเหวี่ยงๆไปหน่อย สักพักเราปรับอารมณ์ได้เราเลยขอโทษเค้า แต่ก็เหมือนจะดีขึ้นนะคะเค้าดูเหมือนจะพูดกะเราดี สักพักเค้าก็ดูเงียบๆ เราก็ถาม ?เป็นอะไร อย่าเงียบดิ เราอึดอัด? เค้าก็เงียบ นั่งคุยแชทกับเพื่อนเฉย เราเลยเริ่มไม่ไหวละ ออกเหวี่ยงหน่อยเลยพูดไปว่า ?เออ คนที่อยู่ตรงหน้าทำไมไม่คุยวะ แล้วไอ้คนที่อยู่ในจอ หนะคุยอยู่ได้? เราโมโหก็เลยเดินออกจากห้องไป แล้วกลับเข้ามาใหม่ ก็คุยกัน เค้าบอกว่า ?เค้าไม่อยากเห็นเราเป็นแบบนี้อีกแล้ว เค้าจะเลิก เค้าบอกวันนี้ไม่เลิกวันต่อไปยังไงก็ต้องบอกเลิกอยู่ดี ตอนนี้เค้าไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่รู้สึกอะไรแล้ว ? เราถามว่าไม่รักเราแล้วเหรอ เค้าบอกไม่รักแล้ว ณ ตอนนั้นเราไม่ได้คุยกันด้วยอารมณ์นะคะ สงบทั้งคู่ เรารู้เลยว่าเค้าคงไม่ไหวกับเราแล้วจริงๆ เราอ้อนวอนเกาะแขนเค้าไม่ให้เค้าไป เค้ากอดเราแล้วร้องไห้ เราสับสนมาก ถ้าเธอตัดสินใจว่าจะไปเธอจะร้องไห้ทำไมวะ เค้าบอกถ้าเค้าตัดสินใจแล้วคือจะไป เราอ้อนวอนเรารั้งขอโทษขอโอกาส เราร้องไห้จะเป็นจะตาย เค้ายังยืนยันคำเดิมว่าจะไป ก็อย่างว่าหละค่ะ คนมันจะไปต่อให้ฆ่าตัวตายต่อหน้ามันก็ไม่สนใจ เค้าอยากให้เราเข้าใจ ใช่เราเข้าใจ แต่ใจเราไม่ยอมรับมัน แล้วเราก็ไม่รู้คิดอะไรขึ้นมา เราขอจูบเค้า เราบอกว่า ?ขอจูบเป็นครั้งสุดท้ายได้มั้ย? เค้าก็ถามว่าทำไม เราบอกเราอยากจำให้ได้ จูบสุดท้าย คนสุดท้ายที่เราจะมีอะไรด้วย เค้าก็ยอมให้เราจูบนะคะ แล้วเราก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อเค้า เค้าก็ดูขัดขืนหละค่ะ เอาง่ายๆว่าเราจะข่มขืนผู้ชายหนะแหละ T^T แต่แปลกเค้าจูบเราตอบนะ แต่เราคิดว่าคงเพราะอารมณ์ไม่ใช่ความรักเหมือนทุกที เล่าแล้วก็รู้สึกสมเพชตัวเอง ทำไมเราถึงทำแบบนั้น ทำไมทำตัวไร้ค่า ทำตัวไม่มีศักดิ์ศรีเลย เรารู้สึกแย่มาก หลังจากอะไรๆแล้ว เค้าก็บอกว่าถึงตัวเค้าจะอยู่แต่ใจเค้าออกแล้วนะ เราจะยอมอยู่แบบนี้จริงๆหรอ เราจะมีความสุขหรอ เราบอกเรายอม

วันนั้นเค้าก็ดูแล อะไรเราเหมือนปกตินะ แต่เราดูก็รู้เค้าฝืน เรากลับบ้านมาเราร้องไห้ ร้องร้องอยู่แบบนั้นไม่หลับไม่นอน เราต้องกินยาแก้แพ้เพื่อให้ตัวเองได้นอน เราก็ยังคุยกับเค้าในไลน์นะเวลาที่เค้าทำงานช่วงปิดเทอม แต่ก็อย่างว่าทุกอย่างมันดูฝืนธรรมชาติ เค้าอยากให้เราเข้มแข็ง อยากให้เราอยู่ให้ได้โดยไม่มีเค้า เราก็ถามเค้าว่าเรามีพอหวังมั้ย เค้าจะกลับมามั้ย เค้าก็บอกแค่ว่าไม่รู้ทุกอย่างเป็นเรื่องของอนาคต เค้าบอกเค้ากำลังพยายามให้เค้ากลับมารู้สึกเหมือนเดิม คือเราไม่เข้าใจแค่วันๆเดียวคนเราหมดความรู้สึกกันไวขนาดนั้นเลยหรอ ล่าสุดเมื่อคืนเราไปนอนบ้านเค้า เค้าก็กอดเราอะไรปกติ หนะแหละ เมื่อคืนเค้าจูบเรานะ เราก็ถามเค้าว่าทำแบบนี้เพราะรู้สึกอยากทำจริงๆ หรือเพราะอะไร เค้าก็ตอบว่าทำเพราะรู้สึกจริงๆ เราก็บอกเค้าไปแค่ว่า เก็บเอาไปคิดดีๆนะว่าไม่รู้สึกแล้วจริงๆหรือแค่สับสน เค้าก็บอกเราว่าขอเวลาให้เค้าหน่อยนะ แต่คืนนั้นเค้าไม่ได้แตะต้องหรือทำอะไรเรานะตอนเช้ามาเราก็ถามเค้าว่าที่เมื่อคืนไม่ทำ เพราะไม่รู้สึกอะไรใช่มั้ย เค้าก็บอกว่า อืม เค้ารู้สึกละอายใจ

ตอนนี้เรารู้สึกแย่มาก เราอยู่คนเดียวไม่ได้เลย เป็นต้องฟุ้งซ่านตลอด วันๆเราเอาแต่อยู่ในห้อง นอนร้องไห้ข้าวปลาไม่กิน เราก็ได้แต่แอบหวังว่าทุกอย่างมันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม เค้าก็บอกเราแค่ว่าถึงจะไม่มีเราเค้าก็ไม่คิดจะมีใครอีกแล้ว สถานะเฟสบุ๊คเค้าก็ไม่ได้เอาออกนะ รูปคู่หน้าปกเฟสบุ๊ค หน้าปกไลน์ เค้าก็ไม่ได้เปลี่ยน รหัสเฟสบุ๊คเค้าก็ไม่ได้เปลี่ยน เรายังพอมีความหวังอยู่บ้างมั้ย ควรรอต่อไปมั้ย หรือควรหยุดทุกอย่างยอมรับความจริง ตอนนี้เราทรมานมาก รู้สึกไร้ค่า รู้สึกเป็นของตาย ยอมทุกอย่างเพื่อให้เค้ากลับมา คำตอบที่ได้ทุกวันคือไม่รู้สึกๆ เราควรรอหรือควรถอยออกมาคะ เราควรทำยังไงดี??