นิยามของความผูกพัน
วันนี้..เราอาจรู้สึกผูกพันต่อสิ่งหนึ่งจนคิดว่าเราขาดไม่ได้..แต่เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป..สักวันเราจะรู้ว่า..สิ่งที่เราผูกพันในวันนี้.เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่เติมชีวิตเราไม่ใช่..ทั้งหมดของชีวิตเรา...
วันหนึ่ง..หากเรามีโอกาสได้เจอสิ่งที่ถูกใจสิ่งใหม่ที่เราคิดว่าเราพึงใจ..ปรารถนา..ต้องการ..ขาดไม่ได้เราก็จะเริ่มผูกพันกับสิ่งใหม่ได้ในเวลาไม่นานนัก...
เมื่อเวลาหนึ่งผ่านไป จะสอนเราได้เองว่า..ความผูกพันกับสิ่งใด ๆ ในช่วงเวลาหนึ่งจะเป็นความสุขในช่วงเวลานั้น ๆอย่าได้ไปยึดติด อย่าได้ไปใช้ชีวิตทั้งชีวิตลุ่มหลง...คิดเสียว่า.เราโชคดี.ที่มีโอกาสได้ผูกพันกับสิ่งที่เรารัก
ความผูกพัน..ก็เหมือนกับความรัก..หรืออาจจะเป็นผลพวงที่มาจากความรักหากเรารักใครคนใดคนหนึ่งมากเราก็จะรู้สึกว่าผูกพันมากแต่ความผูกพันที่ว่า.ไม่ได้หมายถึงการหยุดตัวเองไว้กับสิ่งนั้น..เพราะคนทุกคน ย่อมผูกพันกับหลายๆ สิ่งเปรียบเสมือนเรามีแก้วน้ำอยู่หนึ่งใบในยามเช้า..เราอาจต้องใช้แก้วใบนี้ดื่มนมพออากาศร้อนหน่อย..เราอาจต้องการน้ำเย็น ๆบางครั้งที่เราไม่สบาย..เราอาจต้องการน้ำอุ่นใจเราก็เหมือนกับแก้วน้ำ..ต้องเติมสิ่งต่าง ๆในเวลาที่แตกต่างกัน...ตามความเหมาะสม..หากเราเติมน้ำเย็นลงไปในแก้วน้ำแล้วเติมน้ำร้อนลงไปในทันที.ในแก้วใบเดียวกัน..เราก็จะพบว่า..แก้วใบนั้น..ก็จะร้าว..แล้วเริ่มแตก
ซึ่งก็เหมือนกับใจเรา..ความผูกพันต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใดในช่วงเวลาหนึ่ง..ไม่ผิดถ้าเราค่อย ๆ ปรับใจ ปรับตัวของเราเองให้กลับคืนในเวลาที่ควรเพราะอย่างน้อยที่สุด..เราก็มีโอกาส..ได้ผูกพัน...ซึ่งก็เหมือนเราได้มีโอกาส..ได้รัก นั่นเอง
ถ้าคุณมีความสุขที่เห็นเค้าเดินกับคนอื่นคือ........ความรัก
ถ้าคุณเศร้า เหงา คิดถึงเค้าอยากเจอ พูดคุยคือ.........ความรัก
ถ้าคุณร้อนรนที่เค้าอยู่กับใคร ๆ ที่ไม่ใช่คุณคือ.........ความใคร่ อยากเก็บไว้เป็นเจ้าของคนเดียว
ถ้าคุณเมามาย เค้าลูบหลังไหล่ ดูแลคือ.........ความรักที่บริสุทธิใจ
ถ้าคุณเมามาย เค้ากอดและสัมผัสร่างกายคือ..........ความใคร่จากเค้าของคุณ
ถ้าคุณเข้าหา แต่เค้าหนี...คือ......... ความใคร่ ที่หมดเยื่อใยแล้ว
ถ้าคุณหนี แต่เค้าวิ่งตามมาคือ..........ความรักที่ยังไม่มีจุดจบ
ถ้าคุณร้องให้ ให้กับคนที่ไม่มีเยื่อใยในตัวคุณคุณคือคนโง่ และบ้า อย่างน่าอาย
แต่ถ้าคุณพอใจ...จงรัก และ มอบความรักให้กับเค้า แม้มันจะไม่กลับมาหาคุณก็ตามจงดีใจที่ได้รักซะวันนี้..ดีกว่าที่จะมานั่งเสียใจในวันหน้า
จงภูมิใจที่มีความใคร่ เสน่หาเพราะมันจะไม่ย้อนกลับมาหาอีกต่อไป....
