เมื่อเราตัดสินใจยกเลิกสถานะเหมือนเมียน้อย เราทำถูกหรือยังคะ

เราคบกับแฟนคนนี้มา2ปีค่ะ

เคยเลิกกันไปครั้งนึงด้วยเรื่องที่เขานอกใจตอนคบกันได้ปีกว่าๆ

ห่างกันไป4เดือนแต่ก็ยังติดต่อกันตลอด สุดท้ายก็กลับมาคบกัน พ่อแม่และเพื่อนๆเราไม่ค่อยเห็นด้วย แต่เราก้ยังคบ

เหตุผลโง่ๆก็คือยังรักเขา

พอกลับมาคบกัน ก็เหมือนจะนิสัยดีขึ้น เรามีปัญหาก็ช่วยเคลียให้ อยู่ข้างๆเรา พาไปเจอพ่อแม่ เลี้ยงข้าวเรา ซื้อของให้ ทำให้เรามีความสุข แต่มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนเดิมคือเรื่องผู้หญิง

เขาเป็นคนที่ ต้องม่อผู้หญิงเพื่อให้ผู้หญิงทำงานให้ค่ะ เป็นมาตั้งแต่คบกันครั้งก่อนแล้ว คืออยู่กับเราทั้งวันก็ไม่ได้แตะโทรศัพท์นะคะ

แต่โทรศัพท์จะล็อคแอพไว้ทุกแอพ ถ้าโพสหน้าไทม์ไลน์ก็จะให้เห็นแค่ตัวเขาคนเดียว ในเฟสบุคเขาไม่มีรูปเราเลย ไม่เคยแท๊กหา

เราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมาก เป็นปัญหาเรื้อรังหลายเดือน เขาบอกเราว่าที่ไม่แท๊กหาหรือให้สังคมที่มหาลัยใหม่รู้ไม่ได้ว่ามีแฟน เพราะผู้หญิงที่เขาไปม่อให้ทำงานให้อะคะ จะรู้ว่าเขามีแฟน และจะไม่ช่วยเขาทำงานให้อีก คือความรู้สึกคนนั้นมากกว่าเราอีก

เราก็เลยตัดสินใจบอกเลิก วางสายกันปุปก็บล็อคเขาปั๊ป เขาบอกรักเรา แต่เขาแค่รักตัวเอง อย่างอื่นดีทุกอย่างแต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เรารับไม่ได้

เราเลยเลิกค่ะ เราพึ่งอายุแค่20 เราพยายามดูแลตัวเอง ผอม แต่งตัวดี ทำตัวสะอาดสะอ้าน เพื่อให้คู่ควรกับเขา เราไม่แน่ใจว่าเราอดทนน้อยไปรึเปล่า

เรารู้แค่เราไม่มีความสุข อีกใจก็เสียดายเวลาและคิดว่าเพื่อนที่มหาลัยนี้ก็รู้หมดว่าเรากลับมาคบเป็นเเฟนกัน รูปเก่าตั้งแต่ปี56ก็ยังอยู่ เราขอมากไปหรือเปล่า

แต่การที่เขาแคร์ความรู้สึกผู้หญิงคนอื่นมากกว่าเรา(เพราะเราไม่ทำการบ้านให้ แต่ผู้หญิงคนนั้นทำเนี่ยนะ!?) ฟังเราร้องไห้ได้ง่ายกว่าการเปิดตัวว่าเราเป็นแฟน

ถึงเขาจะบอกว่าไม่ได้อะไรกับคนนั้นจริงๆ คุยเฉพาะอยากให้ทำงานให้ แต่คือเราเป็นเมียน้อยได้ไง คือเรามาก่อนนะเห้ยยย

คือเรามีความอดทนไม่พอ ถือทิฐิมากไปหรือทำถูกแล้วคะ?