เมื่อฉันกลายเป็นเมียน้อยเขาโดยไม่ตั้งใจ

สวัสดีค่ะ อยากจะมาเล่าให้ฟังเพราะเราอึดอัดมาก มันสับสนด้วย......เรามีแฟนคนนึง เขาดีกับเราทุกอย่างดูแลเราทุกอย่าง เราอยู่กันคนละจังหวัดเราจะได้เจอกันเดือนละครั้งสองครั้ง เราจะเป็นฝ่ายไปหาเขาเองเขาทำเหมือนเราเป็นแฟนเขาทุกอย่างเทคแคร์แต่มีทะเลาะกันบ้างตามประสา ถึงเราจะอยู่ไกลกันเราเชื่อใจเขาไว้ใจเขาทุกอย่างจนมาวันนึงเรารู้ว่าเขามีเมียมีลูกแล้วตอนนั้นเราช็อคมาก เหมือนตายทั้งเป็น เราเกลียดเมียน้อยที่สุด เพราะอดีตมันฝังใจ พอเรารู้เขาก็สารภาพทุกอย่างเราคุยกันดีๆ เราไม่โวยวายเลย เพราะรู้ว่ายังไงยิ่งโวยวายยิ่งคุยไม่รู้เรื่อง เขาก็บอกว่า เขาเลิกกันแล้วแยกกันอยู่แล้วที่เหลือเขาแค่ส่งเงินเลี้ยงดูลูกด้วยความที่เราเชื่อใจเขามาก เราเลยโอเคไม่เป็นไร เรารับได้ ก็ดีแล้วที่เขายังรับผิดชอบลูกเขา ผ่านมาหลายเดือนที่ผานมาเขากับเราก็ทำปกติด้วยความที่เรายังฝังใจเรื่องเมียเขาอยู่เราเลยพยาามถามเขาตรงๆว่า เราเป็นเมียน้อยเขารึป่าว บอกเราตรงๆนะเราจะได้พอแค่นี้ แต่เขาก็บอกว่าไม่ใช่เขาให้รอเขา เราก็รอ เขาไม่เคยพาเราไปเปิดตัวกับเพื่อนเขา หรือครอบครัวเขาเลย เราเอะใจเราก็คิดเสมอว่า คงเป็นเพราะเขาคงกลัวคนมองเขาไม่ดีเพราะเขาก็เคยมีลูกมีเมีย ที่ให้เราคงรอเวลาที่เรื่องทุกอย่างจางลง เราคิดแบบนี้ตลอด เราพยายามมองในแง่ดี เพราะว่าเรารักเขามากจนมาวันนึงเราทะเลาะกันแรงมากในวันวาเลนไทนน์เขาไล่เราเมือนหมูเหมือนหมา ไล่ให้ไปจากชีวิตเขาแบบใช้คำ ยิ้มๆเลย เราง้อเขา เราร้องไห้เราขอให้เขากลับมาเพราะเรารักเขามากจริงๆ พอเราดีกัน ผ่านมาสักพัก เดือนนึง เหมือนมีอะไรดลใจใให้เราไปค้นเฟสไปมั่ว เราไปเจออีกเฟสนึงของเขาคือปกติเราก้คุยเฟสกันแต่เขาใช้อีกเฟสที่สร้างใหม่ไว้คุยกับเรา แต่เขามีเฟสที่ใช้ประจำอยู่แล้ว ที่เราไม่เคยรู้มาก่อเนลย เพราะเราไม่เคยถามเคยยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขา แต่มาวันนั้นเราไปเจอตอนนั้นเราก็แบบช็อคมากสั่นไปหมด เราเลยถามเขาพร้อมกับส่งเฟสนั้นไป พอเรานั่งดูไปสักพัก ทุกอย่างที่เห็นมันทำให้เราเหมือนตายจริงๆ ใจแหลกสลายลงไปหมดเลย เพื่อนเขา เมียเขา ลูกเขา ยังอยู่ที่เดิมทุกคนยังอยู่ที่เดิม หยอกล้อเฮฮาสนุกนาน เขาลงรูปที่ถ่ายในโทรสัพท์เราในห้องที่อยู่กับเรา..... เมียเขายังมาเม้น เพื่อนเขายังมาเม้น..... เราเข้าไปส่องเฟสเมียเขา..... ที่ช็อคมากกว่านั้นคือเขายังอยู่ด้วยกัน......เขายังอยู่บ้านด้วยกันเลี้ยงลูกด้วยกันทุกอย่างเป็นเหมือนเดิม ยกเว้นเรา เรา.... ที่เป็นตัวอะไรไม่รู้?? เราเหมือนหมาที่ซื่อสัตย์กับเจ้าของทุกอย่าง แม้จะโดนไล่โดนกระทำแต่เรายังซื่อสัตย์ เราโวยวายไปกับเขา เขาก็สารภาพทุกอย่าง เราร้องไห้แทบจะเป็นสายเลือดใจแทบจะขาดลงตรงนั้น เราไม่รู้จะทำยังไงไม่รู้จะพูดอะไร เราไม่รู้เลย เราสั่นไปหมด ที่ผ่านมาเขาทำให้เราเชื่อใจ เขาดูแลเราเพราะว่าตัวเราเองมีปัญหาหลายอย่างเราเหมือนไม่เหลือใครเราเหมือนมีแค่เขา เราเลยรักเขามาก แต่ตอนนี้ยิ่งกว่าโดนหักหลัง เรายอมทำทุกอย่างทิ้งทุกอย่างเพื่อเขา เหมือนเวรกรรมอะไรสักอย่าง ที่ทำให้เราเจอแบบนี้ เราโทษอะไรไม่ได้เลย..... เราโง่มากใช่ไหมคะ ...... เรารู้สึกผิดต่อลูกเมียเขา แต่เรารักเขามาก ...... เราไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี..... เราอยากเดินออกมาแต่เรามีแค่เขา เรารักเขา เราเหมือนคนโง่ๆคนนึง ชีวิตเราตั้งแต่จำความได้เรายิ่งกว่าละครน้ำเน่า มันแย่มาตลอดเลย เราเป็นคนมองโลกในแง่ดี แต่ในใจเราคิดมากตลอด เราเป็นคนยิ้มเก่งหัวเราะเก่ง แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าในใจเราแบกเรื่องราวปัญหามากมายขนาดไหน เรามีเขาเราถึงสบายใจขึ้นได้ แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันพังแล้ว......อาจพิมวกไปวนมานะคะ เพราะตอนนี้เราสับสนมากจริงๆ เราพูดกับใครไม่ได้