ถ้ารักจริงๆทำให้เพราะความเต็มใจจะไม่มีคำว่าความอดทน?!

เขาเป็นคนที่เอาแต่ใจมาก ใจร้อน โมโหร้าย เราปรับตัวเข้าหาเขาอยู่ฝ่ายเดียวมาตลอดที่คบกัน จากเราที่เป็นคนใจร้อน ต้องคอยเย็น เราเลิกกันหลายครั้งมาก และเป็นเราเองที่ง้อเขา เดินออกมาเองกับสิ่งที่และก็กลับไปง้อเขาทุกครั้ง เขาไม่เคยง้อเรา ไม่ขอโทษ จะขอโทษแค่เรื่องที่เขารู้สึกว่าผิดจริงๆ ไม่เคยรักษาความรู้สึกกัน เราจะหายเอง มาปรับความรู้สึกด้วยตัวเองทุกครั้ง..จนเราท้อ ที่หลายครั้งเราเดินออกมาเพราะไม่ไหว เขาเองก็ไม่รั้งเราหรือปรับตัวเองบ้าง เราไม่ได้ให้เปลี่ยนตัวเอง แค่บางครั้งเราเองก็ไม่ไหวจริงๆ เราแค่ต้องการใส่ใจ รักษาความรู้สึกกันบ้างในเวลาที่เขาทำให้รู้สึกแย่...เราจากที่ไม่เคยยอมใครเราปรับตัวเองยอมเขาทุกอย่าง เราทำผิดอะไรหรือพลาดไปบ้าง เราจะรักษาความรู้สึกเขาตลอด พยายามทำให้ดีขึ้น เขารู้ตัวเขาหมดว่าเป็นคนยังไง ถ้าวันนี้เราคิดจะไม่ไหวอีก เขาก็ไม่รั้งเหมือนที่ผ่านๆมา เพราะเขาเป็นแบบนี้..เราอยากมีเขาอยู่ในชีวิต ไม่อยากเลิก บอกเขาตลอดขาดเขาไม่ได้ เรารักเขามาก พยายามเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น. แต่วันนี้มันเหมือนเชือกที่ขาดฉับพลัน..ไม่มีแม้น้ำตา...ใจมันด้านชาไปหมด..กับการไม่เคยรักษาความรู้สึกกันเราแบกรับความรู้สึกแบบนี้คนเดียวไม่ไหวจริงๆ เราขอยอมแพ้...แต่!!! วันนี้เราขอเป็นหนึ่งเสียงที่หมดความอดทน เราเหนื่อย...แต่!!!...ไม่ใช่ว่าเราไ่ม่ได้รักเขาไม่จริง เราไม่เคยนอกใจไปหาคนอื่นที่ทำให้สบายใจหรือดีกว่า มีไลน์ไว้แค่คุยกับเขา มีโทรศัพท์ไว้ถ่ายรูปและโทรหาเขาเป็นส่วนใหญ่ ชีวิตเรานอกจากครอบครัวแล้ว ก็มีแค่เขาที่สำคัญสุด หลังจากวันนี้ไปแม้เราจะขอหยุดไว้แค่นี้ เราขอแค่รักเขาอยู่ตรงพื้นที่ของเรา อยู่กับตัวเราเอง อาจจะดีกว่าพยายามให้เขามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต.