ต้องตัดใจเลิกกับผู้ชายดี ๆ คนนึง เพราะ รัก มันไม่ใช่แค่เรื่องของคนสองคน

ตอนนี้เรามีเรื่องไม่สบายใจ อยากระบาย อยากเล่า และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นจากเพื่อนๆในพันทิปค่ะ เรากับแฟนรู้จักกันได้ 2 ปี เค้าเป็น ผช ที่ดีคนนึง ไม่ค่อยดื่ม ไม่เที่ยว ใจเย็น ทำงานเก่ง และน่ารัก เรารู้จักเค้าเพราะทำงานอยู่ในแผนกเดียวกัน ทำงานด้วยกัน เจอกันทุกวัน พอรู้จักกันได้ 1 ปี เค้าได้ย้ายไปทำงานอีกสาขานึงที่อยู่ต่างจังหวัดในตำแหน่งที่ใหญ่กว่าเดิม (ตัวเราเองเข้ามาทำงานทีหลังเค้านะคะ แต่เข้ามาในตำแหน่งหัวหน้า) เราสองคนไม่มีปัญหาในการคบหากันค่ะ แต่ปัญหามันอยู่ที่คุณแม่ และญาติพี่น้องเค้า ไม่ชอบเรา เกลียดเลยก็ว่าได้ โดยสาเหตุมันเกิดจากการที่ที่บ้านเข้าใจว่าเค้าทิ้งแฟนเก่ามาคบกับเรา (เค้าเลิกกับแฟนเก่า ตอนที่เราเข้ามาทำงานได้ 3 เดือน ส่วนเรากับเค้าคบหากันหลังจากที่เค้าเลิกกับแฟนไปแล้ว 6 เดือนค่ะ) ตัวเราเองเข้าใจว่ามันไม่แปลกที่คนอื่นจะคิดว่าเค้าเลิกกันเพราะเรา แต่ตัวเรา ตัวเค้า และพี่ๆที่ทำงานที่สนิทกันจะทราบดีค่ะ ว่าตลอดเวลาที่เค้าสองคนคบกัน เค้าทะเลาะกันบ่อย ด้วยความที่ฝ่ายชายใจเย็น สุภาพ ต่างจากฝ่ายหญิงที่โมโหร้าย ขึ้นกู กับเค้าบ่อยๆ พี่ๆที่ทำงานรวมถึงผู้ใหญ่ที่ทำงานที่เราและเค้าเคารพและรู้จักผู้หญิงคนนั้นด้วยถึงกับเอ่ยปากว่าให้แฟนเลิกสงสาร เลิกทนคบกับผู้หญิงคนนั้นแล้วบอกเลิกให้จบๆซักที หลังจากเค้าเลิกกันเรื่องราวยังคาราคาซัง เพราะ ผญ คนนั้นยังคงติดต่อหาฝ่ายชายอยู่ และด้วยความที่หล่อนสนิทกับน้องๆญาติๆแฟน เราเองไม่ทราบว่าเค้าไปคุยกันยังไง ถึงเห็นอกเห็นใจกัน และกลายเป็นว่าเราผิดเต็มๆที่ไปแทรกกลางความรักของเค้า แฟนเราผิดเต็มๆที่คบซ้อน แล้วไปบอกเลิกหล่อน ตัวเราเองในสายตาของคนที่บ้านเค้าติดลบทันที ทั้งๆ ที่ครอบครัวเค้าไม่เคยรู้จักเรา ไม่เคยคุยกันแม้แต่คำเดียว แต่พวกเค้ารวมถึงแม่แฟนเก่ากลับด่าเราด้วยคำพูดเสียๆหายๆหยาบคายผ่านเฟซบุ๊ค เราเองไม่ใช่ ผญ เรียบร้อยหรอกค่ะ แต่ก็ไม่เคยมีความคิดว่าคนตรงกับคนหยาบคายมันเป็นคนกลุ่มเดียวกัน เคยโพสต์ข้อความตอบโต้แม่แฟนเก่าอยู่เหมือนกันแต่ใช้ถ้อยคำนิ่งๆแบบผู้ดี ไม่ได้ อี_อก อีสั_ อีเห้_ เหมือนที่พวกนั้นด่ามา กลายเป็นว่าเราเป็นคนจำพวกสตอ ไม่จริงใจ แอ๊บใส ในสายตาครอบครัวเค้า (คนจริงใจ ต้องพูดจาหยาบคาย เหรอคะ ?) เราไม่แคร์คนที่ไม่หวังดีกับเราหรอกค่ะแต่เราสงสารแฟน ในฐานะคนกลาง เค้าเหนื่อยมาก เราไม่อยากให้เค้าลำบากใจ เราเคยคุยกับเค้าว่าเลิกกันได้นะ เพราะถ้าเป็นเรา แฟนกับครอบครัว เราก็คงเลือกครอบครัวแบบไม่ต้องคิด แต่เค้าบอกว่าไม่มีเหตุผลต้องเลิก เค้าอยากจะใช้เวลาเป็นเครื่องเยียวยาทุกสิ่ง เค้าคิดว่าเวลาผ่านไปอะไรๆคงดีขึ้น แต่เราเองเป็นคนรั้น เรารู้ตัวว่าเราไม่สามารถเข้าไปอยู่ในครอบครัวนั้นได้แน่ๆไม่ว่าเรื่องนี้จะผ่านไปเป็นสิบยี่สิบปีก็ตาม เราไม่สามารถยกมือไหว้คนที่ด่าเราได้แบบสนิทใจ และเพราะเราไม่ผิด เราจึงไม่คิดจะเข้าหาผู้ใหญ่ (อาจจะเป็นความคิดที่ไม่ดีนะคะ แต่อยู่ดีๆมาเกลียด มาใช้คำพูดแบบนี้กับเรา เรารับไม่ได้จริงๆ) เราอายุ 29 ปีค่ะ กำลังเรียนต่อ ป.โท มหาลัยแห่งหนึ่งใน กทม จึงยังไปจากที่ตรงนี้ไม่ได้ ตั้งใจว่าเรียนจบคงกลับไปหางานทำที่ภูมิลำเนา และเรากับเค้าคงห่างกัน ยอมรับว่าเสียใจค่ะ ที่ต้องพยายามตัดใจจากแฟน เพราะปัญหาจากคนอื่นล้วน ๆ ฝากถึงทุกท่าน ก่อนจะตัดสินใคร รู้จักตัวตนเค้าให้ดีก่อนเถอะค่ะ อย่าเพียงแค่เชื่อในลมปากของคนอื่น เพื่อน ๆ ในพันทิปทั้ง ผญ และ ผช มีคำแนะนำอะไร ยินดีนะคะ