คบกับแฟนมา 6 ปี เลิกกันเพราะเค้ามองที่ฐานะ

ผมคบกับแฟนมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย ปี 2 เค้าเป็นรุ่นน้องผม 1 ปี มีอะไรจะค่อยช่วยเหลือกันเสมอ พูดถึงฐานะทางการบ้านก่อนครับ แม่ผมรับราชการ ส่วนพ่อผม ค้าขาย ทางบ้านน้องเค้า พ่อเค้าเสียไปต้องแต่เด็ก ส่วนแม่เค้าก็รับราชการเช่นกันครับ คือยายของน้องเค้าเป็นคนขยันทำมาหากินจึงมีที่ดินเยอะ แล้วญาติๆเค้าก็ประกอบธุรกิจรวยกันหมด ช่วงที่เรียนอยู่เค้าบอกว่าผมควรจะมีรถได้แล้วเพราะว่าโตแล้ว แล้วก็อยู่มหาลัยไกลกันไปหน่อย ผมก็ไปขอแม่แรกๆแม่ก็ไม่เห็นด้วยเท่าไรหรอกครับ เพราะผมให้เหตุผลว่าผมเองอยากได้ สุดท้ายแม่ก็ตามใจผมได้รถมือสองไม่เก่ามากมาคัน ระยะเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆผมก็ตามใจเค้าเอาใจเค้ามาตลอด จนจบมหาลัยผมก็ได้ทำงานบริษัทเล็กๆแห่งหนึ่งเงินเดือนน้อยครับเพราะเป็นเด็กจบใหม่ คือ ผมเป็นโปรแกรมเมอร์อ่ะครับ ช่วงนั้นก็รักๆ ทะเลาะกันบ้างเป็นธรรมดาจนเค้าจบมหาลัย เค้าได้งานเป็น ผช นักวิจัยแห่งหนึ่ง ช่วงนั้นก็ค่อยตามใจเค้ามาตลอดอาจจะไม่ได้เลี้ยงทุกครั้งแต่ถ้าผมได้เงินมาก็พาเค้าไปนั้นไปนี่ตลอด จนผมย้ายงานมาทำบริษัทใหญ่แห่งหนึ่งซึ่งเงินเดือนก็เพิ่มขึ้นมาครับบวกกับรับงานข้างนอกมาทำก็พอมีรายได้มากขึ้นละครับ พาเค้าไปต่างประเทศได้อาจจะไม่ได้ออกตังค์ให้ทั้งหมด แต่ก็พอพาเค้าไปได้ ความรักของผมตอนนั้นคือไม่อยากทะเลาะกันอ่ะครับมีอะไรก็จะคอยตามใจยอมตลอด ความสุขของผมคือการที่เค้าได้สิ่งที่เค้าอยากได้และเค้ามีความสุขผมเห็นอย่างนั้นผมก็มีความสุขไปด้วยครับ ปัญหามันเริ่มเกิดขึ้นเรื่อยปีสองปีหลังพอเค้าเริ่มมองอนาคตเป็นคนรักสบายและที่บ้านเค้าก็คงไม่อยากให้ลูกเค้าลำบากเพราะญาติพี่น้องคนอื่นเค้ามีหมด ผมสังเกตุเห็นปีหลังๆ เค้ากลับบ้านทีไรต้องมีเรื่องมาทะเลาะกันไม่ชอบผมอย่างนั้นอย่างนี่บ้างประมาณนี้ แต่ผมก็ตามง้อมาได้เสมอเพราะผม แต่สุดท้ายเค้าก็เลือกที่จะไปจากผมจริงๆ เค้าให้เหตุผลที่ว่าเค้าไม่อยากลำบาก เค้าอยากมีเลยไม่อยากสร้างไปพร้อมๆกัน จนวันนี้ 6-7 ปีที่คบกันมาผมยังรักเค้ามากครับเพราะเราสองคนเป็นคนชอบเที่ยวชอบกิน ไปไหนก็จะเห็นแต่ภาพเค้าไปหมด แค่เริ่มเล่น FB ตั้งแต่ก่อนตอนที่คบกัน ความทรงจำทุกอย่างมันยังอยู่ในนั้นทั้งหมด คำขอร้องสุดท้ายที่เค้า คือ ขอให้ผมออกไปจาก ชีวิตเค้า จริงๆผมก็เค้าใจนะ ทุกคนมีสิทธิ์เลือกที่จะสบาย แต่ตอนนี้ผมยังทำใจไม่ได้ครับ ทุกกิจกรรมที่ทำในชีวิตช่วง 6 ปีหลังมันมีเค้าอยู่ด้วยมาโดยตลอด จนตอนนี้ผมยังลืมเค้าไม่ได้เลยครับ แล้วคำพูดที่เค้าพูดกับผมบอกว่า ความรักที่ผ่านมามันเป็นความรักของเด็กๆ (พิมพ์ไปร้องไห้ไป)

- ผมควรทำยังไงต่อดีครับ T T