มันคือความรัก หรือ ผูกพันธ์

เรื่องราวมีอยู่ว่า เรา 2 คนคบกันมา 2 ปีแล้ว เริ่มต้นความรักของเราก็ไม่ค่อยสวยงามเท่าไรนักแต่บังเอิญเราได้แฟนขี้เอาใจ ช่วงแรก ๆ ก็ดีไปหมดเลยคะ ไม่ว่าอะไรก็หวานไปหมดเลยคะจนเรารู้สึกว่าเรา โชคดี อบอุ่น ทั้งโลกมีกันแค่ 2 คน ทำอะไรก็หวานไปหมดมีคนคอยแทคแคร์ ตอนนั้นเรารู้สึกโอเคกับคนนี้มาก

และวันเวลาผ่านไปความรักของเราก็ยิ่งสวยงาม แต่ !!!ใครจะคิดละ ว่าชีวิตเราจะเหมือนคำโบราณที่เคยกล่าวไว้ว่า "ข้าวใหม่ปลามัน"ช่วงปีหลังอะไรก็กลับกันหมดเลย ความเฉยชา ไม่สนใจ ไม่แทคแคร์ หายหมดเลยคะแล้วก็จะมีนิสัยแย่ ๆ ตามมาคะ

เรา !! พยายามจะเลิกหลายครั้งต่อหลายครั้ง แต่เราก็ทำไม่ได้สักที เพราะมั่วแต่ไปนึกถึงความดี ความรัก ตอนมีให้กันเราคิดว่า เราจไม่ทนอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่ !!!!!! ด้วยความรักที่เรามีให้เขามันมาก เราก็พยายามทำทุกอย่างให้มันดี ให้มันโอเคแต่รู้ไหม ยิ่งเราทำ เขายิ่งได้ใจบางครั้งเรานอนร้องไห้ เขาก็หลับไม่รู้เรื่องรู้ราวคะ ความหวานก็หายไปหมด ไม่เคยมีเลยคะ แต่เราก็ยังรัก ยังแทคแคร์คะ ทำทุกอย่างตลอดเหมือนเราเป็นผู้ชายเขาเป็นผู้หญิง เราเบื่อมากที่เป็นแบบนี้ เรารู้สึกอึดอัดในใจ แต่ก็ไม่กล้าพูดหรอกเพราะไอ้คำว่า "รัก" นี้แหละมันดังอยู่ข้างหูเราตลอดเราสับสน ว่าเราควรทำอย่างไร ให้มันเหมือนเดิม หรือว่าเราจะตัดใจเลิกไปเลยอีกอย่างเราก็ไม่ได้งี่เง่าด้วยนะ เราไม่โทรจิก ไม่กังวล ไม่หึงมากจนเกินไปหรือเป็นเพราะเราไม่สวยเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เขาเลยเปลี่ยน เรา งง มากหรือเขามีเราไว้แค่เป็นแฟนคนนึงที่ให้คนอื่นรู้ว่าเราคือแฟนกัน