เบื่อแล้วที่ต้องทำตัวเป็น"เพื่อนสนิท"'ที่แสนดี

สวัสดีค่ะ ขอไม่อะไรมากเล่าเลยละกันนะถ้าอ่านแล้วงงๆเราก็ขอโทษด้วยนะไม่รู้ว่าจะเรียบเรียงยังไงดีคือเราอ่ะเบื่อและเหนื่อยมากที่ต้องทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีเป็นที่ปรึกษาให้เขาในวันที่เขาเศร้าในเรื่องความรัก ในวันที่เขาต้องการตัวช่วยให้สมหวังคือเรามีเพื่อนสนิทอยู่ประมาณ 2 คนค่ะ แต่พอเรียนจบก็แยกย้ายกันไปเรียนต่อแทบไม่ได้เจอกันเลยอาจมีคุยกันบ้างในโปรแกรมแชทซึ่งก็ไม่ได้บ่อยนักเพราะเพื่อนเริ่มเปลี่ยนไปพอมาเรียนที่อื่นเราก็มีเพื่อนสนิทเพิ่มขึ้นมาอีกคนค่ะเขาก็เป็นเพื่อนจากที่เก่าที่มาเรียนที่เดียวกันก็เลยสนิทกันมากขึ้น จริงๆเมื่อก่อนก็คุยกันนะสนิทในระดับหนึ่งแต่ไม่ได้สนิทกันมากแต่เรารู้สึกว่าเราชอบเพื่อนคนนี้แต่ก็เป็นช่วงเวลาสั้นๆที่รู้สึกชอบแต่มันชอบแบบชอบเลิกชอบแล้วกลับไปชอบอีกอ่ะค่ะแต่พอจบแล้วมาเรียนที่ใหม่แต่ก็ได้เรียนที่เดียวกันอีกได้สนิทกันมากๆความรู้สึกเดิมมันก็กลับมาและดูเหมือนว่ามันจะมากกว่าเดิมและนาน สงสัยใช่ไหมว่าแล้วเล่าเรื่องเพื่อนสนิทสองคนแรกทำไม คือเพื่อนที่เราแอบชอบอยู่เขาเป็นแฟนเก่าของเพื่อนสนิทเราค่ะแต่เลิกกันนานแล้วและเลิกกันด้วยดีเป็นเพื่อนกันต่อ เรารู้ว่ามันไม่ดีที่จะแอบชอบแฟนเก่าเพื่อน แต่ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ แล้วอีกอย่างเราชอบเขามาก่อนที่เขาจะคบกันอีกค่ะ เพราะฉะนั้น มันคงเลิกยากมันเริ่มเจ็บตรงที่ตอนนี้เขาเป็นเพื่อนสนิทกับเราแล้วอยากที่จะกลับไปคบกับแฟนเก่าซึ่งก็คือเพื่อนสนิทเราเมื่อก่อนทั้งๆที่เลิกกันไปนานแล้วเราก็คิดว่าเขาคงยังรักเพื่อนสนิทเราอยู่เพราะเราอยากให้เขามีความสุขเลยไปคุยกับ A ดูเราขอแทนเพื่อนสนิทเป็น A ส่วนเพื่อนที่เราแอบชอบเป็น B นะคะ พอไปคุยกับ A ก็ตกลงคบกันใหม่ตอนนั้นเราคิดว่า B คงมีความสุขเราก็อยู่เงียบๆของเราไปเรื่อยๆจนเห็นสถานะของ A คบกับคนอื่นที่ไม่ใช่ B ค่ะเราก็ไม่กล้าไปถาม B ว่าเลิกกันแล้วหรอหลังจากนั้น B ก็มาถามเราเรื่อง A เสมอเราก้ต้องคอยตอบ B มาขอเบอร์ขอเฟส A ถ้าเรามีเราก็ต้องให้ B มักพูดถึงเรื่อง A เสมอเป็นห่วงและคิดถึงตลอดเราก็ต้องฟัง B ด่า A บ่นว่า A ทำตัวไม่ดีทั้งๆที่ B ไม่มีสิทธ์ที่จะไปบ่นเพราะที่ตรงนั้นเป็นของคนอื่นแล้วเราก็ต้องฟังมีอะไรก็ต้องนึกถึง A คนแรกอยากเจอ B เขาให้เรานัดให้เราก็ต้องนัด A เปลี่ยนแฟนไปหลายคนในหนึ่งปีแต่ B ไม่เคยมีใครเราก็ชอบ B แค่คนเดียวไม่มีใครเหมือนกันมีอะไรเราก็นึกถึง B ก่อนทั้งงๆที่ B นึกถึงแต่ A ถึงจะอย่างนั้นแต่พอเราถามว่ายังรัก A อยู่หรอ B ก็ตอบว่าเลิกแล้วแต่อาการมันไม่ใช่มันเป็นแบบนี้มาตลอดเราต้องคอยยิ้มคอยหัวเราะคอยติดต่อ A ให้ได้คุยกับ B เพราะต้องการให้เขามีความสุขแต่เป็นเราที่เจ็บยิ่งเราสนิทกับ B มากเราก็ยิ่งชอบมากขึ้นจนทนไม่ไหวที่จะต้องมาคุยเรื่องคนที่ B รักแล้วเราเจ็บเองเรารู้ว่าเราผิดที่ชอบเพื่อนสนิทผิดที่ชอบเพื่อนสนิทที่เป็นแฟนเก่าเพื่อนสนิทอีกคนที่เรารักมากเราต้องทำยังไงเราะตอนนี้ A ก็มีคนที่ A รักแล้วและไม่ได้คิดอะไรกับ B แล้วจนถึงขั้นบล้อกเฟส B เลยแต่ B ยังรัก A อยู่แต่เราก็ชอบ B มากขึ้นเรื่อยๆจนคิดว่าเลิกตามใจตอบทุกอย่างที่ B ต้องการเลิกเป็นเพื่อนที่แสนดีแล้วบอกไปตรงๆเลยดีมั้ยจะได้จบๆไปสักทีแต่เราก้ยังไม่อยากเสีย B ไปยังอยากอยู่ข้างๆ B ไปเรื่อยๆแม้จะอยู่ข้างๆได้แค่ฐานะเพื่อนสนิทก็ตาม เราควรทำยังไงดีคะ