เรื่องรักปวดใจ : ขอโทษ ฉันไม่ใช่ของเล่น !
อาทิตย์นี้ ขอเอาเรื่องของเพื่อนสาวนางหนึ่ง มาเล่าให้สาวๆฟังกันค่ะ เพราะคุณไม่ใช่ของเล่นนะ เอาให้สะใจเลยค่ะ
ฉันกับเขารู้จักกันเพราะเพื่อนของเราทั้งคู่เป็นแฟนกัน
ความสัมพันธ์ของเราเริ่มจากความเป็นเพื่อนที่ไปกินเหล้า
เฮฮาปาร์ตี้ด้วยกันบ่อยๆ จนความสนิทแบบเพื่อนเริ่มพัฒนามากขึ้น
อันที่จริงคือเขาเพิ่งเลิกกับแฟนก่อนหน้าที่เราจะมารู้จักกันไม่นาน
ซึ่งฉันก็ไม่เคยถามถึงเรื่องแฟนเขามาก่อน เพราะเห็นว่าเป็นเรื่องนานมาแล้ว
ส่วนเขาก็รู้ว่าฉันยังไม่มีใคร ตอนแรกฉันไม่เคยคิดจะชอบเขาด้วยซ้ำ
เพราะดูเขาเป็นคนเจ้าชู้ เป็นลูกคุณหนู บ้านรวย
ขับเบนซ์ตั้งแต่ยังอยู่มัธยม แต่เวลาอยู่ด้วยกันเขาเป็นคนติดดินมาก
ชอบกินข้าวข้างทาง มีน้ำใจกับเพื่อนๆ
และนั่นอาจเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันเริ่มมีความรู้สึกกับเขาเกินเพื่อนจนวันนึงเราก็ตกลงเป็นแฟนกัน ด้วยความที่เราคุยกันถูกคอ
และเขาก็ชอบที่ฉันเป็นฉัน และฉันก็ชอบที่เขาเป็นเขา เราเข้ากันได้ดีมาก
โทรคุยกันเกือบทุกวัน ช่วงแรกเราเจอกันบ่อยมาก ไปเดต ไปเที่ยว กินข้าว
ดูหนัง ไปเที่ยวกันเป็นกลุ่มบ้างเพราะเพื่อนของเราก็เป็นแฟนกัน
ตอนนั้นบอกเลยว่าชีวิตรักของฉันแฮปปี้มาก
รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้แหละที่ใช่ที่สุดแล้ว
ผ่านไปเป็นเวลา 4 เดือน ทุกอย่างดำเนินมาตามปกติ จนกระทั่งมันไม่ปกติ
เมื่อเขาไม่ค่อยโทรมาหาบ่อยๆเหมือนเดิม และบางครั้งฉันโทรไปเขาก็ไม่รับ
แรกๆก็คิดว่าเขายุ่ง เพราะต้องช่วยที่บ้านทำงาน
แต่มันเริ่มจะผิดปกติมากขึ้นเมื่อเขาไม่โทรมาหาฉันเป็นเวลา 7 วันเต็มๆ
และเช่นเดียวกันที่ฉันโทรไปเขาก็ไม่รับ ฉันถามเพื่อนว่าเขาเป็นอะไรรึเปล่า
เพื่อนฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน เพราะแฟนมันกับแฟนฉันก็ไม่ค่อยได้เจอกันอีกฉันทนความผิดปกติอยู่อย่างนั้นเกือบเดือน จนทนไม่ไหว
คิดในใจว่าหรือนี่จะเป็นการบอกเลิกในวิธีของเขา
แต่คิดเท่าไหร่ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะเราไม่มีเรื่องทะเลาะกันมาก่อน
หรือมีจะสาเหตุอะไรให้เราต้องเลิกกันเลย
ฉันส่งข้อความไปหาเขาว่าจะเอายังไงก็บอกมา
อย่าทำให้ฉันอึดอัดใจอยู่อย่างนี้ในที่สุดเขาก็โทรมาหาฉัน และบอกว่า ?เราเลิกกันเถอะ? ยอมรับเลยว่าช็อค
ไม่คิดว่าสิ่งที่ฉันคิดจะเป็นความจริง ฉันร้องไห้ ถามว่าทำไม เขาไม่ตอบ
บอกแค่ว่าเราควรเลิกกัน และขอโทษที่ทำให้ต้องเสียใจ ฉันถามเขาว่า
มีคนอื่นเหรอ เขาก็ตอบว่าไม่ใช่ เราคุยกันวันนั้นเกือบชั่วโมง
แต่ฉันก็ไม่ได้คำตอบว่าทำไมเราต้องเลิกกัน
เขาบอกแต่ว่าเรายังเป็นเพื่อนกันได้ฉันเสียใจมากกับการเลิกราครั้งนี้ เพราะฉันเป็นฝ่ายถูกทิ้ง
หนำซ้ำยังหาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้ว่าเราทำผิดอะไรเขาถึงต้องทิ้งไป
แต่ไม่นานฉันก็ได้รู้ความจริง?หลังจากทำใจกับเรื่องนี้ได้
และกำลังจะเริ่มต้นความสัมพัน์ครั้งใหม่กับคนใหม่
แฟนของเพื่อนฉันก็เป็นคนมาเล่าให้ฟังว่า สาเหตุที่เขาต้องทิ้งไป
เพราะแฟนเก่าเขากลับมาหา จริงๆจะบอกว่าแฟนเก่าก็ไม่ถูกนัก
เพราะเขายังไม่ได้เลิกกัน ที่ฉันรับรู้มาตลอดว่าเขาเพิ่งเลิกกับแฟนนั้น
จริงๆพวกเขาแค่ทะเลาะกันหนักมากในตอนนั้น
และเป็นช่วงที่เขามาเจอและชอบฉันพอดี เขาเลยเลือกที่จะมาคบกับฉัน
และคิดว่าจะไปบอกเลิกคนเก่า แต่ก็ไม่ได้ทำไม่รู้ว่าเพราะเขายังรักแฟนคนนั้นอยู่มาก
หรือแค่อยากจะจับปลาสองมือกันแน่ เขาเลยคบกับฉันไปด้วยตลอดเวลา 4 เดือน
และโชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้ที่แฟนเขาจับได้
เขาเลยหายไปเกือบเดือนอย่างที่ฉันบอก
และแน่นอนว่าเมื่อถึงเวลาที่เขาต้องเลือก เขาก็เลือกแฟน (เก่า) ของเขา
ทิ้งให้ฉันเป็นผู้หญิงหน้าโง่ ที่ต้องมาเจ็บปวดอยู่คนเดียวความคิดที่ว่าเขาเป็นคนดีอย่างนั้นอย่างนี้ มันพังทลายลงมาทันที
เขามันก็ไม่ต่างจากผู้ชายหมาๆตัวอื่นๆ ที่เห็นแก่ตัว
คิดว่าผู้หญิงเป็นของเล่น อยากจะทิ้งขว้างยังไงก็ได้ เจ้าชู้ สันดานเลว
ใจจริงฉันก็ไม่อยากจะคิดเรื่องผู้ชายคนนี้อีกแล้ว
แต่แค่อยากจะฝากอะไรทิ้งท้ายหน่อยคืนนั้นเป็นคืนข้ามปีพอดี ฉันเลยยืมมือถือของเพื่อนอีกคนโทรไปอวยพรเขา
เมื่อปลายสายกดรับฉันก็ตะโกนแข่งกับเสียงเพลงในบาร์ลงไปในโทรศัพท์ว่า
?ไอ้เ_ี้ย !! ไอ้เชื้อโรคในขยะเปียก ไอ้เ_ว ขอให้กรรมตามทัน_ึง
ขอให้_ึงโดนทิ้งเหมือนกูสักวันเถอะ!? แล้วก็กดวางแค่นี้ฉันก็สบายใจละ !
ถ้าคุณเจอแบบนี้ จะทำยังไง ลองแชร์ความคิด เม้นต์มาได้เลยค่ะ