เป็นความรักแบบ หน่วงๆ

ผมชอบน้องคนนึง ซึ่งตอนแรกผมก็รู้ว่าน้องเขากำลังคุยกับผู้ชายคนนึงอยู่ ผมก็ให้คำปรึกษาน้องเขาในเรื่องความรักต่างๆนาๆ น้องเขาก็ไม่รู้หรอกว่าผมชอบน้องเขา ผมก็เลยว่าจะตัดใจแหละ แต่ไม่รู้ผมเป็นบ้าอะไร วันนึงผมบอกความรู้สึกของผมให้น้องเขาฟัง แต่ผมถึงกับสตั้นไป 3 วิ เมื่อน้องตอบผมมาว่า น้องเขาก็รู้สึกกับผมมากกว่าพี่ชาย ผมก็ทำตัวไม่ถูกเลย ไม่รู้จะทำยังไง แต่ก็ดีใจนะที่น้องเขาชอบเรา แต่ประเด็นคือน้องเขาก็คุยกับผู้ชายอีกคนอยู่ และคนที่น้องเขาคุยด้วยนั้นเป็นคนที่ผมรู้จักและก็สนิทกันในระดับนึง ผมก็เลยบอกน้องว่าคุยทีละคนดีกว่า แต่เราก็คุยกันในฐานะพี่น้อง แต่ทุกครั้งที่เราเจอกัน กินข้าวด้วยกัน ทำงานต่างๆด้วยกัน สายตา น้ำเสียงที่น้องเขาพูดมันทำให้ผมคิดแค่พี่น้องไม่ได้จริงๆ ผมมีความรู้สึกว่าเหมือนโดนกั๊กไว้ แต่ผมก็ไม่อยากทำให้ความสัมพันธ์กับคนที่น้องกำลังคุยด้วยกับผมต้องแตกแยกกัน ใจนึงผมก็อยากจะทุ่มต่อไปนะ แต่ผมรู้สึกว่าผมเป็นคนไม่ดีเลยอ่ะ ที่มาแทรกกลางระหว่างคนสองคนที่เขาคุยกันก่อน มันก็เลยเป็นความรักที่ไม่ถึงกับสุข เป็นความทุกข์ที่ไม่ถึงกับเศร้า เป็นความรักที่ทั้งซึ้ง ทั้งเหงาอยู่ด้วยกัน..............ผมจะเดินออกมาดีมั้ย หรือ ผมจะรอน้องเขาต่อไปเรื่อยๆ หรือผมจะบุกเข้าไปเลยโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แต่ที่รู้ก็คือ ผมชอบน้องเขาจริงๆครับ TT