แค่มีแฟนทำให้คนมองเราเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยหรอ?

คือ จขกท กำลังจะขึ้น ม.6 ซึ่งจะมีแฟนก็เป็นเรื่องปกติของวัยรุ่นสมัยนี่ละเนอะ555555แต่มันติดที่ว่าเรามีแฟนคนแรกนี่สิ เราก็ไม่รู้จะบอกพ่อแม่ยังไงและในตอนนี้ท่านก็รู้แล้วแหละทั้งสองฝ่ายฝ่ายชายก็เคยเจอพ่อแม่เราแล้ว เราก็เจอพ่อแม่ของฝ่ายชายแล้วเกิดอะไรขึ้นละทีนี้ทางพ่อแม่ของเรารู้แต่เหมือนท่านยังทำใจไม่ได้ด้วยสิ55555(ซวยแล้วตรู)

แล้วไงต่อละพวกข้างบ้านและพวกปาปารัสซี่ที่ตามติดชีวิตของเราอย่างกับลูกน้องก็เอาไปเล่ากันต่อสิครับทีนี้ไวยิ่งกว่า 4G 55555555 และผลที่ตามมาคือ มีแฟนในวัยเรียนจะเรียนจบไหมนะ? ท้องในวัยเรียนซะมั้ง?เรียนจบมีงานทำค่อยมีไม่ดีกว่าหรอ? จะไปกันรอดไหมเนี่ย? บลาๆแต่เราก็เข้าใจนะเพราะว่าคนแถวบ้านเราเขาหัวโบราณรวมถึงพ่อแม่เราด้วย ท่านชอบแคร์คำนินทาคนอื่นมากเกินไป จนไม่เชื่อใจในตัวเรา เราก็เคยคุยกับพ่อแม่แล้วว่าเรามีแล้วจะพากันตั้งใจเรียนไม่ต้องไปคิดเรื่องที่ไม่ควรหรอกพวกหนู่ไม่ทำอย่างแน่นอน แต่พวกท่านก็ยังไม่เชื่อใจเราอยู่ดี555555555

แต่ที่เราไม่ชอบเลยคือ ทำไมคนอื่นต้องมายุ่งกับชีวิตเรามากเหลือเกิน เราจะมีแฟนหรือทำไรก็ตกเป็นคำนินทา ไปไหนมาไหนกลับดึกหน่อยก็หาว่าไปกับแฟน มีแฟนแล้วเหลิง เห้ยแต่คือไม่ใช่ป่ะ อยากจะบอกว่าถึงเราจะมีแฟนเราก็รู้ว่าอันไหนควรไม่ควรเรื่องไหนดีไม่ดี ก็ไอ้เพราะคำปากของคนที่ไม่รู้ความจริงก็เอาไปพูดต่อๆกันเป็นไงละทีนี้พ่อแม่ได้ยินรู้เรื่องก็มาบอกเราว่าเขามองตัวไม่ดี แต่ที่รู้เลยคือเราได้คุยกับน้องเราแถวบ้านนางได้บอกว่าแม่ของนางนั้นพูดกับนางประมาณว่าเห็นพี่แกมั้ย มีแฟนละอย่าไปยุ่งให้มากอย่าไปเอาอย่าง (คือกูไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอวะ กูยังไม่ได้ทำอะไรไม่ดีซะหน่อย)

ใครเคยมีแบบนี้มั่ง หรือมีแค่เราคนเดียว555555555555อธิบายไม่ค่อยเข้าใจนะ เป็นคนที่เรียบเรียงไม่เก่ง