ฉันคนนี้ก็คน
ในวันที่คุณเดินออกไปจากหัวใจฉัน วันนั้นเป็นวันที่ฉันเจ็บปวดที่สุด จนคิดว่าต่อจากนี้ไปฉันจะขีดเส้นความรักให้มันเป็นเส้นขนานและเมื่อในวันหนึ่ง คุณเดินกลับเข้ามาใหม่ในชีวิตฉันอีกครั้ง ฉันกลับไม่มีความรู้สึกอื่นใด เข้ามาตอบสนองในใจเลยมันชาและชิน จนไม่คิดว่าเราสองคนจะกลับไปเดินร่วมทางกันอีกได้
ในเมื่อเราต่างคนต่างมีเหตุผลของกันและกันในการเลือกทางเดิน สำหรับฉัน เหตุผลแรก ที่คุณทำ มันมารองรับความรู้สึกเชื่อของฉันไปจนหมด และเหตุผลต่อมาของคุณ ฉันก็คิดว่า มันคือข้อแก้ตัวเท่านั้น
สำหรับคุณคุณแล้ว ฉันมันก็แค่ของใกล้ตัว ที่คุณคิดจะหยิบ จะใช้มันเมื่อไหร่ก็ได้ ในเวลาที่คุณต้องการ มันไม่ใช่ความจริงใจหรือความรู้สึกรักที่ให้กัน แค่คำพูดหวานๆ และคำปลอบประโลม มันไม่ทำให้ฉันซาบซึ้งขึ้นมาได้หรอกนะ
ฉันไม่มีความสำคัญสำหรับคุณ คุณแค่อยากมีฉันในวันที่คุณเหงาเท่านั้น แล้วทั้งหมดทั้งมวล คุณเห็นฉันเป็นตัวอะไร ?
ต่อไปนี้ ระหว่าเรา ความคิดบวกในด้านดีๆ ก็คงจบไปพร้อมๆกับเรื่องราวที่ได้ระบายออกมาความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว " เส้นทางระหว่างเราคงเป็นได้เช่น เส้นขนานที่ไม่มีวันมาบรรจบกันได้ "
เมื่อฉันไม่มีความสำคัญ ก็อย่าฝัน อย่าย้อน มาอ้อนหา เมื่อต่างคนต่างหมดรักก็จากลา ไม่มีค่ากันและกัน ให้มั่นใจ
ฉันคนนี้ก็คน ไม่เคยทนกับความลวงบ่วงเล่ห์ไหว จะไม่มีฉันคนเก่า มันร้าวใจ อย่ามาหวังจะกลับไป ไม่มีทาง
