สามีติดพ่อแม่มาก!!! อึดอัด ควรทำไงดี

ตามหัวข้อเลยค่ะ..เราคบกันมา 4 ปี และพึ่งแต่งงานกันเมื่อปลายปีที่แล้วตอนคบกันเป็นแฟนก็พอรู้ๆนะคะว่าเค้าเป็นคนรักครอบครัวรักพ่อแม่มาก สมาชิกในครอบครัวเค้ามี 4 คนพ่อ แม่ พี่ชาย ตัวเค้า ครอบครัวอบอุ่นเลยเชียวแต่พี่ชายเค้าแต่งงานและย้ายไปอยู่กทม. ที่บ้านจึงเหลือแค่พ่อแม่ก่อนแต่งงานเราก็ไปเที่ยวบ้านเค้าหลายครั้งนะไปค้างคืนเวลาบ้านเค้าทำบุญหรือมีงานงี้ก็ยังไม่เท่าไหร่ จนเราตัดสินใจจะแต่งงานกันพ่อแฟนก็ยื่นคำขาดมาว่าถ้าแต่งงานแล้วต้องไปอยู่บ้านเค้านะ!!ไม่งั้นไม่ให้แต่งนะ! คือพูดทำนองหยอกเย้าเอาขำๆแต่เรารู้สึกว่ามันทะแม่งๆแปลกๆ.. ><จนที่สุดเราก็แต่งงานกัน..คือตอนเป็นแฟนเนี่ยเราสองคนทำงานอยู่จังหวัดเดียวกันครอบครัวแฟนก็อยู่อีกจังหวัด ครอบครัวเราก็อยู่อีกจังหวัดเราจะได้กลับบ้านก็เวลาเทศกาลหรือวันหยุด ซึ่งก็จะเวียนบ้านเธอบ้านฉันคือพยายามแบ่งเวลาให้พ่อแม่สองบ้านเท่าๆกันน่ะแหละหลังแต่งงานได้สามเดือน สามีเราก็ลาออกจากงานโดยเราก็ลาออกเช่นกันเพื่อกลับไปอบู่บ้านต่างจังหวัดของสามีอ่อ ที่บ้านสามีอาชีพหลักคือทำไร่ทำสวนนะคะส่วนบ้านเราพ่อเราเป็นอดีตข้าราชการ แม่มีกิจการค้าขายค่ะทั้งที่แม่เราอยากให้เราอยู่บ้านตัวเองมากกว่าแต่พ่อสามีเราอ้างว่าไม่มีใครช่วยงาน พี่ชายเค้าก็ไปรับราชการที่กรุงเทพถ้าสามีเราไม่สืบต่อทำไร่ทำสวนก็ไม่รู้จะให้ใครทำแล้วมีกันแค่นี้เราก็เลยคุยกับแม่เราว่าสงสาร ฝั่งนู้นไม่มีใครเลยจริงๆบ้านเรายังมีพี่ชายเราอีกตั้งสองคนแม่เราเลยยอมให้ย้ายไป #แต่เรากับสามีไม่มีใครเคยทำไร่ทำสวนมาเลยนะ

...............

หลังจากแต่งเข้าบ้านสามีมา เราเป็นแม่บ้านเต็มตัวทำแต่งานบ้าน ตื่นแต่ตีสี่ตีห้ามาหุงข้าวทำกับข้าว#ทั้งที่เราทำกับข้าวไม่เป็นมาก่อน แต่เราอาศัยเปิดgoogleช่วย 555พยายามทำหน้าที่ศรีสะใภ้ที่ดีวันดีคืนดีเราก็ต้องออกไปทำไร่ไปถางหญ้าไปนอนเฝ้าไร่เฝ้าเครื่องสูบน้ำกับสามีบ้างบางคืนเราอดทนทุกอย่าง..เพราะรักสามีเราจริงจังกับการทำไร่มากกกกก วันๆคิดแต่จะออกไปไร่จะไปไหนก็ห่วงว่าใครใส่ปุ๋ยรึยัง น้ำพอมั้ย ตรงไร่นั้นพรวนรึยังออกไปไร่ตั้งแต่เช้าาาาา กลับมาแค่กินข้าวเที่ยงแล้วก็ออกไปไร่กลับมาอีกทีคือเวลากินข้าวเย็น เป็นแบบนี้ทุกวันจนเรารู้สึกเหมือนโดนแย่งเวลา..เหมือนโดนแย่งสามีไปอ่ะเวลาที่เราจะได้คุยกันวันๆนึงมีน้อยมากเวลาจะจู๋จี๋อี๋อ๋อยิ่งไม่ต้องพูดถึง กลับมาก็หลับเป็นตายเราพยายามเข้าใจนะ เรารู้ว่าเค้าเหนื่อยเราก็สงสาร........เข้าเรื่องดีกว่า ....คือด้วยเวลาสวีทอันน้อยนิดของเรามันมีน้อยมากกกเราก็พยายามทวงคืนแหละแต่อุปสรรคของเราคือพ่อแม่สามีนี่แหละค่ะพวกท่านเกาะติดสามีเราไปทุกที่!!!!เช้ามืดก็มาเคาะห้องเรียกไปไร่ ปล่อยเราทำกับข้าวหัวฟูไว้รอ7.00 น. ก็กลับมากินข้าวเช้า แล้วก็ไปกันปล่อยเราเก็บกวาดเช็ดถูบางทีสามีแวะกลับมาเอาของ พ่อก็จะรีบโทรตามให้ออกไปวันไหนไม่ได้ไปไร่ภาพที่เราเห็นจนเอือมคือพ่อแม่ลูกนั่งกกกันนอนหนุนตักกัน ..แรกๆเราก็ชื่นชมว่าน่ารัก อบอุ่นดีแต่หลังๆชักจะเยอะไปนะเราว่าบางคืนพ่อแม่ลูกเค้าก็จะไปปูเสื่อนอนกันหน้าระเบียงบ้านนอนคุยกันหนุงหนิงเหมือนจากกันไปหลายวันทั้งที่อยู่ด้วยกันทุกวันน่ะแหละเราเคยไปขอนอนกับเค้ามั่งนะ ผลคือเค้าก็คุยกันสามคนปล่อยเราเป็นส่วนเกินเคว้งคว้างจนต้องรีบๆหลับให้พ้นๆเวลากินข้าวก็จะตักให้กันแทบจะป้อนจนเราเอือมระอาเราเลยขอออกไปหางานทำข้างนอกเราให้สามีพาไปสมัครงาน ปรากฎว่าทุกๆ15นาทีคุณพ่อคุณแม่จะสลับกันโทรถามตลอด..ไอ้หนูถึงไหนแล้ว.. จะไปไหนมั่ง แวะไหนรึป่าว กลับกี่โมง บลาบลา..ปั้ดโท่ววว..! ไม่รู้จะห่วงอะไรกันขนาดนั้นสามีเราก็รีบบบบบบ แบบว่าเราชวนหาไรกินก่อนเข้าบ้านกันเค้าบอกไว้ไปกินที่บ้านดีกว่า แม่รอ.. เฮ้อ!คือเราหาเวลาอยู่ลำพังกับสามียากมากกกเวลาเราจะกลับบ้านต่างจังหวัดเรา พ่อแม่สามีจะอิดออดไม่ค่อยอยากให้ไปคือจริงๆไม่อยากให้ลูกเค้ามาส่งแหละแต่แม่เราไม่ยอมให้เรานั่งรถตู้มาเอง สามีเลยต้องมาส่งคิดดูนะอิดออดกันจนเก้าโมงยังไม่ได้ออกจากบ้านอ่ะจากบ้านเค้ามาบ้านเราใช้เวลา 4 ชม.มัวแต่ร่ำลาประหนึ่งลูกชายจะออกรบ. เรานั่งคอยในรถจนเบื่ออ่ะมาเกาะประตูรถจับไม้จับมือลูบหัวกันเป็นชั่วโมงเราไหว้ลาไปสามรอบเค้ายังลากันไม่เสร็จ หอมกันอยู่นั่นเราลูกสาวเรายังไม่มุ้งมิ้งกะแม่เราขนาดนี้เลยเฮ้ยลากันขนาดนั้นยังไม่หนำใจ ระหว่างทางนี่โทรตลอดดดถึงไหนแล้ว.. พักรถที่ไหน.. กินข้าวรึยัง.. กินอะไร...สารพัดที่เราว่ามันเยอะไปแระนะซึ่งเป็นแบบนี้ทุกครั้ง ไม่ว่าเรากับสามีจะไปไหนจะกลับบ้าน ไปสมัครงาน ไปหาเพื่อน ไปงานเลี้ยงอะไรก็ตามแต่

.......ล่าสุด เพื่อนสามีเราบวช พ่อแม่ก็ตามไปด้วยเลยจ้าไปนั่งแบบไม่รู้จักใครซักคนเพื่อนๆก็งงว่าเอาพ่อแม่มาด้วย?งานแต่งเพื่อนก็เช่นกัน ตามติดชีวิตดาวสุดๆคือเราอึดอัดมากนะแบบนี้แต่งงานแต่ไม่เคยมีเวลาส่วนตัวสวีทกันเลยมีใครติดพ่อแม่ หรือ พ่อแม่ตามติดขนาดนี้มั้ย......เราเคยเปิดใจคุยกับสามีว่าเราอยากแยกออกไปปลูกบ้านเองที่ว่างหลังบ้านพ่อแม่ก็มี แต่เราไม่อยากอยู่รวมในบ้านแบบนี้สามีเราบอกนี่ก็บ้าน จะไปปลูกอีกหลังทำไม?คืออะไร เข้าใจมั้ยว่าเราอึดอัดเหมือนสามีจะไม่เข้าใจะไรทั้งนั้นเค้ามีความสุข ได้อยู่กับพ่อกับแม่ไม่คิดถึงคนเป็นเมียที่ต้องทนสารพัดงานบ้านงานครัวเวลาญาติๆมาเรางี้เหมือนนางทาสมากอ่ะต้องปั้นหน้ายิ้มเข้าไว้ เหนื่อยแค่ไหนก็ยิ้มมมแค่อยากจะมีช่วงเวลาของครอบครัวเราเองบ้างคือไม่รู้จะพูดกับเค้าวิธีไหนแล้วล่ะรักพ่อแม่รักครอบครัวมันก็ดี แต่อย่าลืมว่าตัวเองโตแล้วมีเมียแล้ว มีครอบครัวแล้ว ใส่ใจเมียบ้างเว้ยจะบอกเค้ายังไงดี????