ความรักที่ไม่เคยลืม ... อยากจะถามว่า ถ้าใครที่มีชีวิตที่เป้นแบบนี้จะทำตัวและปรับตัวยังไง??

สวัสดีค่ะ นี่เป็นเรื่องราวความรักที่หลายๆคนอาจจะเจอมาบ้างแล้ว แต่อย่างน้อยอยากจะแชร์ประสบการณ์ความรักของชั้นให้อ่านกันดู

เปิดเทอมแรกในช่วงชั้นม.4 และได้พึ่งย้ายมา รร.ใหม่ มันก้ตื่นเต้นมากๆที่จะเจอในสิ่งใหม่ๆ เจอผู้คนใหม่ เจอสิ่งแปลกใหม่ที่ไม่เคยรู้สึก จนกระทั่งมีคนมาจีบ เพื่อนของเราเป้นคนมาบอกว่ามีคนแอบชอบน่ะ เราก้ไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไรเรย ดีด้วยซ้ำเข้ามาก้มีคนชอบ หลายคนก้เข้ามาในชีวิตแต่ไม่เคยได้สนใจ จนมีคนๆนึงเค้าฝากเพื่อนมาบอกว่าชอบ ซึ่งเราก้ไม่รู้ว่าเค้าคนนั้นคือใคร เพื่อนลากเราไปตรงบันได ก้เห้นผู้หญิงคนนึง น่ารัก สูง แค่เจอครั้งแรกก้รู้สึกได้เรยว่า เราไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับใครมาก่อน และเค้าคนนั้นก้หาเฟสหาทางติดต่อเราจนเจอ เค้าเป้นผู้หญิงที่น่ารักมาก พอเราได้คุยกันไปไม่นานจนถึงวันรับน้อง เค้าดูแลเราดี ซื้อน้ำมาให้ แอบถ่ายรูป เค้าเป้นพี่ม.5. มีเกมนึงที่รุ่นพี่ให้เล่น คือ มีส้ม1 ลูก แร้วพี่เค้าก้จะร้องเพลง ส้มอยุ่ที่ใครเราก้ต้องเอาไปให้คนที่ชอบ ตอนแรกก้ไม่คิดว่าจะได้ส้มจากคนที่เค้ามาชอบเรา พอเราได้ เราก้ต้องเอาส้มลูกนั้นไปให้คนที่ชอบ ซึ่งเราก้ไม่รุ้จะให้ใคร จนสุดท้าย เราเอาไปให้รุ่นพี่คนนั้น พี่เค้าน่ารักมาก เรายิ่งรู้สึกชอบขึ้นมาเรื่อยๆ จนรับน้องเสร็จ มีรุ่นพี่คนนึงเค้าเดินมาบอกว่า เค้ามีแฟนแร้วน่ะ ความคิดตอนนั้น มันได้สิ้นหวังลง เสียใจมาก แต่ทำอะไรไม่ได้เราก้ได้คุยกันต่อไป เราไม่เข้าใจเรยว่าทำไมมีแฟนแร้วต้องเข้ามาจีบ แต่ด้วยความที่เราก้ชอบเค้า เราก้ไม่อยากจะเลิกคุย จนแฟนเค้ากลับมาอยู่มาเรียนด้วย เราเริ่มห่างกัน จนเลิกติดต่อกันนานมาก แต่ก้ไม่เคยดลิกคิดถึงได้เรยสักครั้ง จนเราก้มีแฟนใหม่ ระหว่างเราคบกับแฟน เราก้ยังคิดถึงเค้าคนนั้นตลอด แอบคุย จนครบรอบกับแฟน1 ปี เราแอบไปดูหนังกับคนที่เราชอบ จนแฟนเรารุ้ เราเรยเลิกกับแฟนเพื่อที่จะมาหาเค้าคนนั้น แต่ก้โดนทำร้ายอีกเช่นเคย เค้าก้ไม่เลิกกับแฟนของเค้าทุกอย่างก้จบที่เราต้องเป้นฝ่ายเสียทุกอย่างไป เสียใจร้องไห้ แฟนเค้าคนนั้นเป้นคนที่ใช้ความรุนแรง และเราเป้นคนไม่ชอบที่เห้นผู้หญิงต้องถูกทำร้าย เราเรยยิ่งเสียใจไปใหญ่ที่เราช่วยเหลืออะไรเค้าไม่ได้เรยจนเวลาผ่านไปเราต่างก้เลื่อนชั้นขึ้น เราก้ยังคิดถึงกันตลอด คอยแอบมองกันและกันตลอด แต่ก้ไม่เคยยิ้มให้กันทั้งๆที่อยากยิ้มอยากเข้าไปทัก เค้าคบกะแฟนเค้าหลายปี แต่ทำไมเค้าถึงยังต้องมารู้สึกกับเราด้วย ต่างคนต่างไม่เคยลืมกันและกัน จนเรามีแฟนคนใหม่อีกหนึ่งคน คนนี้เรารักมาก เค้าดีมากดูแลเราทุกอย่างรับได้ทุกสิ่งที่เราเป้น ผ่านไปช่วงเวลานึง เรากับรุ่นพี่คนนั้นก้กลับมาคุยกันเหมือยเดิมต่างคนก้ต่างมีแฟนแต่เราสองคนก้ไม่เคยลืมกัน ยังรีกและยังเหมือนเดิมทุกๆอย่าง แต่ก้ทำอะไรไม่ได้ ไม่มีโอกาสที่จะได้คบกันสักที เราคบกับแฟนเรา8 เดือน ตลอดเวลา 8เดือนเรานอกใจที่จะไปคุยกับรุ่นพี่คคนั้นทั้หมด 4 ครั้ง ที่เราเลิกกัน ช่วงเดือนที่ 6. เราแอบไปเที่ยวทะเลกับรุ่นพี่คนนั้น เรารู้สึกมีความสุขมาก ตอนนั้นพี่คนนั้นก้โสดแร้ว เราต่างก้ได้อยุ่ด้วยกันมากขึ้น เราเรยยอมเลิกกับแฟนเราอีกครั้ง เราใช้เวลาที่จะกลับมารู้สึกกับรุ่นพี่คนนั้นอีกรอบ คืนนั้นเมื่อถึงทะเลเรานั่งร้องเพลงดีดกีต้าอยุ่ข้างริมหาดนั่งกินเหล้า กินเบียร์กัน เราเริ่มรู้สึกมึนๆ อีกใจเราก้ยังไม่ลืมคนเก่าอีกด้วย เวลาคนเมาก้จะคิดนู้นนี่นั่น เราเริ่มรู้สึกคิดถึงแฟนเก่าเรามาก จนเราไม่แคร์รุ่นพี่คนนี้เรย เราปล่อยให้เค้าอยุ่คนเดียว ทั้งๆที่เราเมา จนเช้าเค้าได้ไปเล่นทะเล แต่เราตื่นมาความรุ้สึกที่มียังเหมือนเดิมแต่มันคืออาการสับสนกับความรู้สึกของตัวเองเราคิดทบทวนเรื่องราวทุกอย่าง จนเราต้องกลับบ้านกับเพื่อนก่อนแร้วเราก้ทิ้งให้เค้าอยุ่คนเดียว รู้สึกเรยว่าเรามันโครตเลวเรย จนเรากลับไปบ้าน เราก้กลับไปเคลียกับแฟนเรา สุดท้ายก้ดีกันเหมือนเดิม เรากับพี่คนนั้นไม่ได้ติดต่อกันอีกเรย เค้าเสียใจมาก จน ณ ปัจจุบันตอนนี้ เราขึ้นม.6 เค้าก้ต้องไปต่อมหาลัย เราได้กลับมาติดต่อกันเหมือนเดิม ความรักเรายังคงเหมือนเดิมทุกๆอย่าง แต่เราก้ไม่สามารถเป้นอะไรกันได้เรย ทำไมก้ไม่รุ้ เราสองคนต่างผ่านเรื่องราวร้ายๆมาด้วยกันเยอะมาก แต่พอเราโสดด้วยกันทั้งคู่ก้คบกันไม่ได้ ก้ไม่รุ้ว่าเพราะอะไร จนตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่ แต่เรากลับโสด เราโครตเจ้บ ที่เห้นเค้าอยุ่กับแฟนเค้า แร้วแฟนที่เค้าคบอยุ่นั้นเป้นรุ่นน้องของเราเอง ยิ่งเจ้บไปกันใหญ่ มันทรมานมาก ได้แต่คิดว่าคงต้องปล่อยเค้าออกไปจากชีวิตจริงๆ แต่ก้ทำไม่ได้ เรารักเค้า เรายังอยากอยุ่ข้างๆเค้าเหมือนเดิม เรารักเค้ามาก เราไม่เคยลืมเค้าเรย สิ่งสุดท้ายที่เราให้เค้า คือ สมุดไดอารี่และกรอบรูป หวังว่าเค้าจะชอบน่ะตอนนี้ได้แต่เสียใจอยุ่ตัวคนเดียว

ขอโทษและขออภัยด้วยน่ะค่ะ ข้อความเรื่องราวมันอาจจะไม่เข้าใจเท่าไรแต่ก้อยากจะแชร์ให้ทุกคนได้อ่านน่ะค่ะ มันอาจจะไม่ละเอียดน่ะค่ะใครที่อ่านก้ขอขอบคุณน่ะ แสดงความคิดเห็นได้ค่ะ อยากจะรู้ว่าความคิดเห้นของแต่ล่ะคนจะเป้นยังไง อยากจะผ่านเรื่องราวแบบนี้ไปให้ได้ค่ะ