ไม่คิดว่าจะเจอกับตัว ผู้หญิงใสๆแอ๊บๆเข้ามาแย่งแฟน ส่วนคนตรงๆอย่างเราเป็นฝ่ายแพ้

สวัสดีค่ะเราเขียนเรื่องนี้เพราะความอึดอัดและทำอะไรไม่ได้... อยากระบาย หรือถ้ามีใครมีคำแนะนำดีๆก็บอกกันได้ เราจะเขียนให้กระชับที่สุดละกัน

เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นคนตรงๆ ไม่แอ๊บ อดทน ถึงแม้เราก็ทำงานประจำทุกวัน แต่เราไม่เคยเหนื่อยที่จะกลับมาทำความสะอาด หรือทำอาหารให้แฟนเลย เราคิดว่า สำหรับคนที่เรารัก พี่น้อง ครอบครัว เรื่องพวกนี้ไม่มีคำว่าเหนื่อยหรอกเราคบกับแฟนเรามาค่อนข้างนาน อยู่ด้วยกันตลอด ก็มีทะเลาะตามประสาคนเป็นแฟนปกติน่ะแหละ แต่เราก็คิดว่าเราดูแลแฟนเราได้ดีพอสมควรแฟนเราทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งแรกๆก็ไม่มีอะไร เขาคอยเล่าตลอดว่าวันนี้เจออะไรมา ทั้งเรื่องเครียด เรื่องตลก เราก็รับฟังตลอดจนกระทั่งไม่กี่เดือนมานี้ เขาเล่าว่า มีคนเข้ามาใหม่2-3คนมั้ง หนึ่งในนั้นคือ ผู้หญิง ชื่อ อ.เราก็ฟังโดยไม่คิดอะไรเพราะเขาชอบเล่าเรื่องที่ทำงานไปตามปกติอยู่แล้ว

พักหลังเราสังเกตได้ว่า แฟนเราเอามือถือไว้กับตัวตลอดเวลา แบบผิดสังเกตอ่ะด้วยเซนส์ผู้หญิงอะนะ มันก็สงสัย แล้วเราก็หาช่วงเวลาที่แอบเปิดดูได้สำเร็จตอนนั้นอึ้ง... แชทไลน์ กับผู้หญิงชื่อ อ.เนื้อหาก็ ทำอะไร อยู่ที่ไหน กินข้าว นอน คุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ คุยทั้งวัน (คุยมากกว่าไลน์กับเราเสียอีก)เรามือสั่น ทำอะไรไม่ถูก ไม่คิดว่าคนที่เรารัก เราดูแลมาตลอดจะหักหลังเราได้ แต่ก็พยายามมองในแง่ดี อย่าเพิ่งคิดมากสิ อาจจะเพื่อนจริงๆก็ได้นะ!เราพยายามนิ่งที่สุด แต่ก็ยากอ่ะเนอะ มันเครียด มันโกรธและเศร้า ทำให้เราอารมณ์ขึ้นๆลงๆ ทำให้เขา(ซึ่งไม่รู้ว่าเรารู้ความลับ) มองว่าเราแย่ขึ้นไปอีกเราพยายามตะล่อมถามเขา เรื่อง อ. ก็ได้รับคำตอบมาว่า ไม่สนิทนะ ทำคนละแผนก ไม่ได้คุยกันเท่าไหร่หรอกเราจุกอก เขาโกหกเรา... แต่เราก็พยายามสงบจิตใจ แล้วคอยแอบดูแชทต่อไปปรากฎว่าเขาคุยแล้วลบ คุยแล้วลบ ตลอดทุกๆวันเลย คือข้อความที่ อ. ตอบมา มันจะเป็นคำตอบทั้งนั้น ไม่ใช่เพิ่งทักแน่ๆ เขาคุยแล้วลบทิ้งทุกวันเราจับได้แค่บางประโยค เช่น อ. จะคอยเอาขนมมาให้แฟนเรา นู้นนี่นั่น มีการชวนไปดูหนัง ทำเป็นว่าจะไปดูหนังคนเดียว กะจะให้แฟนเราขอไปด้วย หรือชวนกินข้าว แต่แฟนเราไม่ไปเรายิ่งเครียด แอบร้องไห้ทุกวัน ในขณะที่เขาก็รำคาญเราที่มีอาการซึมเศร้ามากขึ้น (เขาไม่เคยรู้ว่าเราเศร้าเพราะอะไร รู้แค่ว่าเราหน้าบึ้ง หน้าเหวี่ยง เป็นอะไร น่ารำคาญ อยู่กับเราแล้วน่าเบื่อ)วันนึงเราตัดสินใจถามตรงๆ แต่เขาก็ปฏิเสธทุกสิ่งอย่าง บอกว่าแค่เพื่อนเราถามว่า แล้วทำไมต้องลบแชท เขาบอกว่า กลัวเราคิดมาไง อยากคุยกับเพื่อน แต่ไม่อยากให้เรามาเข้าใจผิด(หื้มมมมม ใช่หรอ....)สุดท้ายเราทนไม่ไหว ทะเลาะอย่างหนัก แล้วก็ขอให้เขาเลิกยุ่งกับ อ.เขาก็รับปาก ว่าไม่คุยแล้วส่วนเราไลน์ไปเคลียร์กับ อ. ด้วยอีกทาง เราค่อนข้างจะใช้คำพูดลองเชิง ประมาณว่าสนิทกันหรอ ทำไมแฟนเราไม่เห็นบอกเลยว่าคุยกับเธอ.. เพราะอยากรู้ว่าจุดประสงค์ของ อ. คืออะไร อยากเป็นเพื่อนจริงๆ หรืออยากจะเข้ามาแย่งนางตอบเราแบบใสๆว่า"คิดแค่เพื่อนจริงๆ ขอโทษที่ทำให้เข้าใจผิด เข้าใจนะผู้หญิงเหมือนกัน จะคุยให้น้อยลงนะ "เราโอเค เราแฟร์ๆ คิดว่าคุยกันรู้เรื่อง เคลียร์กันไป

แต่...พฤติกรรมแอบๆซ่อนๆมือถือของแฟนเรา ยังคงเหมือนเดิมแต่เขาบอกว่า เขาไม่คุยแล้วจริงๆ โอเคเราเชื่อใจ...(โง่ไปอีก)

ผ่านไปไม่นาน เราเห็นนาง แอดเฟสแฟนเรามา (เอ้าตกลงอะไรยังไง)ig ก็มาฟอลแฟนเราดึกๆบางวัน อ. ก็โทรมาจ้าาา (แฟนเราบอกว่า เรื่องงาน!)สรุปคือที่คุยกันคราวนั้น นางไม่ได้หยุดเลย แต่กลับรุกหนักขึ้นเรื่อยๆ ส่วนคนของเราก็นะ...เหอะๆแต่เราก็เลือกที่จะไม่สนใจ ไม่อยากทะเลาะกัน

จนถึงวันหนึ่งที่ทะเลาะกันเรื่องนึง ซึ่งไม่ไม่เกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้เลย สุดท้ายจบด้วยเขาบอกเราว่า เลิกกันเถอะ เราเข้ากันไม่ได้

...ถึงตอนนั้นเรารู้แล้วแหละ ว่าไม่ใช่เพราะเข้ากันไม่ได้หรอก แต่ด้วยความที่รัก เราพยายามง้ออยู่เกือบเดือน เขาเย็นชากับเรามาก เราร้องไห้เขาก็ไม่สนใจเราด้วยซ้ำ เจ็บมากๆ คือรู้สึกไร้ค่ามากๆ ในสมองนี่บอกเลยว่าต้องออกมาเถอะ.. แต่ตอนนั้นบังคับจิตใจยากมาก

จนวันสุดท้ายที่เราได้เห็นทุกๆอย่างคือ.. วันที่เราไปง้อเขาที่บ้าน เราเห็น อ. โทรมาหาแฟนกับตา ส่วนแฟนเรารับสายแล้วหนีออกไปคุยที่ระเบียง นอนคุยอย่างมีความสุข ประมาณ2ชม. เราเป็นห่วงนึกว่าเป็นอะไร ออกไปดู สิ่งที่เราโดนคือแฟนเรารีบหันมือถือเข้าตัว(ไม่ให้เห็นชื่อปลายสาย) แล้วปัดมือไล่เราว่าอย่ามายุ่ง พอเราถามว่าคุยกับใคร คำตอบคือ ?ไม่ใช่เรื่องของเรา?

อารมณ์ตอนนั้นมันคือที่สุดแห่งความเศร้า เราเป็นตัวอะไรวะ... เราทำดีมาตลอด แต่ทำไม อะไรยังไง ผู้หญิงคนนั้น??? ทั้งเศร้า ทั้งเครียด ทั้งแค้น กับคำของ แฟน และ อ.

วันต่อมาเราตัดสินใจว่า เราจะไม่กลับไปที่นั่นอีกแล้ว เราไม่ใช่ขยะ ไม่ใช่หมาแมวที่เขาจะปัดมือไล่เรา ทำกับเราแบบนี้ แต่มันก็อดไม่ไหว ที่จะไลน์ไปหา อ. เพื่อถามตรงๆเราถามตรงๆไปประมาณว่า เธอต้องการอะไร ที่เข้ามาคุยกับแฟนเราแบบนี้ โทรมาดึกๆเกือบทุกวัน ไหนคราวนั้นเคลียร์แล้ว เธอบอกแล้วว่าจะคุยให้น้อยลง (เราถามแบบไม่หยาบคายเลยสักนิด)ข้อความ ขึ้นread แต่นางไม่ตอบค่ะ....แต่....นางเอาไปฟ้องแฟนเราค่ะ ว่าเราไปรังควาน อะไรประมาณนั้น หุหุแล้วแฟนเรา ก็ไลน์มาด่าเราว่าทำไมต้องไลน์หา อ.ส่วนเราตอบไปว่า ก็อยากรู้ความจริงไง ตกลงว่าคือที่ผ่านมาคือคุยกะ อ. ใช่ไหมแฟนเรายังคงปฏิเสธ แล้วก็บอกว่าจะไม่คุยกับเราแล้วส่วน อ. บล็อคเราไปเลยจ้าาา (อื้มมมม เพื่อนจริงๆโนะ ถึงกับบล็อคหนีเลย แต่ยังคงคุยกับแฟนเราต่อไป)

เราเลือกที่จะไม่ติดต่อทั้งสองคนนั้นอีก

แต่ก็ได้ข่าวมาว่า เค้าคุยกันต่ออย่างมีความสุข (เพื่อนจริงๆๆๆๆๆ นะ 55555)

เสียใจมั้ย ตอบเลยว่ามากๆ และแค้นมากๆ ทำไมคนเลวๆถึงมีความสุขกันไป ในขณะที่เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แต่ต้องทนทุกข์ นอนกอดหมอนร้องไห้คนเดียวทุกคืน พยายามกินข้าวให้ปกติ แต่ไม่มีความอยากอาหารเลย

เรา...ไม่คิดเลยว่า อ. ซึ่งท่าทางดูใสๆ เคยเป็นดาวมหาลัย ธ. ดูเป็นที่รักของทุกคน แท้จริงแล้วเป็นผู้หญิงแบบนี้ มารยาเล่ห์เหลี่ยมมาก ร้ายมาก

ส่วนคนของเรา เราดูแลอย่างดีมาตลอด ซักผ้า ทำอาหารให้กิน ทำความสะอาดบ้าน(ทั้งที่ไม่ใช่ชองเรา) อยากไปไหนก็ไปไม่เคยขัด ยามเค้าเจ็บป่วยเราดูแลไม่เคยรังเกียจสุดท้ายแล้วหักหลังกันแบบนี้

ตอนนี้ อ. เหมือนคนดี คนน่ารักใสๆ แม่พระ มองโลกในแง่ดี แต่เราเหมือนเป็น ผู้หญิงน่าเบื่อ ซึมเศร้า หน้าหมอง... สำหรับเขาเราไม่คิดว่า คนที่เรารัก จะเลือกตัดเราได้ แล้วไปอยู่กับผู้หญิงสตอแบบนั้น มันทำอะไรไม่ถูกจริงๆค่ะเพราะอยู่กันมานาน จนไม่เคยคิดว่าวันที่ไม่มีเขาจะเป็นยังไง...ก็เป็นแบบนี้นี่เอง หุหุ

ทำไมเราต้องรู้สึกเหมือนเป็นฝ่ายที่พ่ายแพ้กันนะ...อยากแพ้เผ็ดกับมันมาก แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้ก็ได้แต่นิ่งๆค่ะ พักใจไป