ร้องไห้วนไปค่ะ .

เคยไหม ? เคยพยายามที่จะ "เก็บ" คนๆนึงไว้ไหมคนๆนึงที่มีความหมายและสำคัญกับเราและคนๆนั้นคือคนที่ เราไม่สามารถรักได้กับในความรักที่มันเป็นไปไม่ได้

-- รักที่มันเป็นไปไม่ได้ -- ฟังยังไงมันก็เจ็บคำว่าเป็นไปไม่ได้มันก็น่าจะเพียงพอต่อการถอยห่างออกมาจากสภาวะความสัมพันธ์นั้นมันยากนะ กับการเปลี่ยนแปลงสถานะจากคนรัก กลายเป็นคนรู้จัก พี่น้อง หรือแม้กระทั่งเพื่อน

คงไม่มีใครทำใจได้ง่ายๆหรอกต่อให้ยังคุยกันได้ มั่นใจแค่ไหน ?ว่าเราคุยกับเค้าได้อย่างบริสุทธิ์ใจจริงๆอาจจะคุยได้แหละ แต่..มันคงจะมีความรู้สึกเจ็บอยู่ลึกๆจนบางครั้งอาจจะอยากกลั้นหายใจและหายไปจากตรงนั้นหรืออาจจะขุดหลุมฝังตัวเองตรงนั้นเลย

ก็เคยคิดนะว่า วันนึงเราคงทำใจได้แต่ก็ไม่เคยตอบตัวเองได้เลยซักครั้งว่า " เมื่อไหร่ ? " เมื่อไหร่จะลืมและสามารถมองหน้าและยิ้มให้กับเค้าได้อย่างบริสุทธิ์ใจจริงๆ

...หากวันนึงที่เราไม่ติดต่อไปหา ไม่ทักไป ไม่โทรไปมันอาจจะไม่ได้หมายความว่าเราลืมและเลิกรักเธอได้เลยนะตอนนั้นเราอาจจะยอมรับมันได้ และหายไปเท่านั้นเอง

มันคงไม่มีใครยินดีกับการหายไปของใครหรอก

แต่บางครั้งการอยู่ต่อ และทำให้อึดอัดกันทั้งสองฝ่ายมันคงต้องมีใครซักคนต้องหายไปมันอาจจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดแม้จะไม่มีใครยินดีเท่าไหร่นัก

และหวังว่าซักวัน เราจะสามารถวนกลับมากลับมาเจอกันอีกครั้ง

ไม่ว่าจะในสถานะอะไรก็ตามถึงตอนนั้น ช่วยยิ้มให้เราและเราก็หวังว่าจะสามารถยิ้มให้เธอได้อย่างบริสุทธิ์ใจซักที

การพยายามเก็บใครคนนึงไว้ในความทรงจำมันคงไม่ยากหรอก (มั้ง) แต่ก็ไม่เคยทำได้ในเมื่อเธอก็ยังคงเป็นคนที่เรา คิดถึง มากกว่า คิดถึงในปัจจุบันเหมือนเดิมไม่เคยกลายเป็นคนในความทรงจำได้เลย

เราหวังว่าวันนึงเราจะสามารถยอมรับภายใต้เงื่อนไขกับรักที่เป็นไปไม่ได้ในซักวัน...

เราขอโทษนะที่ตอนนี้เราไม่สามารถคุยกับเธอได้อย่างบริสุทธิ์ใจ

ไม่ชอบตัวเองที่เป็นแบบนีเเลยจริงๆเอ้า น้ำตาหมดยัง ?ร้องไห้วนไปสิ (กูเนี่ย) T.T

คิด.ถึง