อายุ 32 เงินเดือน 45,000 ไม่มีลูก ไม่มีเมีย ไม่มีแม้แต่แฟน รู้สึกชีวิตห่วยแตกกว่าวินมอไซค์

ผมขอปรึกษาเพื่อน ๆ ทีครับ

ผมสูง 182 น้ำหนัก 73 เดือนกันยานี้ผมจะอายุ 33 ปัจจุบันทำธุรกิจส่วนตัว รายได้ต่อเดือนหักค่าใช้จ่ายอยู่ที่ 40,000-50,000 รู้สึกเป็นอิสระที่ไม่ได้เป็นลูกน้องใคร มีลูกจ้างประจำ มีเวลาส่วนตัวและเงินที่ไม่ขาดมือ มีแบ่งให้พ่อแม่ เจอคนเก็บขยะก็เอาของกินให้ ให้เงิน ตอนเช้าใส่บาตร กรวดน้ำ กลับบ้านมีแมว 2 ตัวให้ดูแล วันหยุดพาแม่เที่ยวทำบุญ พาดูหนัง

แต่เชื่ิอไหมครับ ผมคิดว่าผมเป็นโรคซึมเศร้านิด ๆ ผมไม่รู้สึกมีความสุขกับชีวิตเลย เพราะผมรู้สึกว่าผมขาดความรัก ผมมองวินมอเตอร์ไซค์แถวบ้าน มองลูกจ้างบิ๊กซี มองกระทั่งลูกจ้างตัวเอง พวกเค้าก็มีแฟนน่ารัก ๆ คอยมารับมาส่งเป็นห่วงเป็นใยกันนะ ผมล่ะ ทุกวันนี้เหมือนตัวอะไรก็ไม่รู้ เดินได้ พูดได้ รู้สึกตัวเองประสบความสำเร็จในจุดต้น ๆ ที่ตัวเองพอใจ(คิดจะก้าวไปอีก) แต่ผมกลับรู้สึกว่าชีวิตมีความหมายน้อยจนไม่อยากอยู่ ผมเกิดมาเพื่อใคร ผมจะมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร ตื่นมาใช้ชีวิตตามลำพัง ลุยไฟไถนาอยู่บนงานบนโลกใบนี้ เพื่อมีแค่เงิน แต่ไม่มีแม้แต่ใครที่จะปลอบใจเวลาเหนื่อย ไม่มีใครให้กอดเวลาที่รู้สึกหมดแรง ไม่มีใครให้จับมือเวลาเดินห้างดูของแต่งบ้าน ทุกวันนี้มีผู้หญิงที่คุยมากที่สุดคือแม่กับลูกจ้าง(มีลูกมีสามีแล้ว) ผมมองตัวเองแล้วหลายครั้งที่รู้สึกว่าตัวเองกระจอก กระจอกกว่าวินแถวบ้านบางคนอีก

ผมใช้คำว่าวินแถวบ้านเพื่อเปรียบเทียบนะครับ ผมกำลังบอกว่าผมกำลังคิดถึงความสุขในชีวิต ณ ตอนนี้ผมมีเงินพอสมควรกับชีวิตอายุเท่านี้ แต่ความสุขในชีวิตผมดูเหมือนจะน้อยกว่าคนที่หาเงินได้น้อยกว่า ไม่อยากให้เข้าใจสิ่งที่ผมจะสื่อสารผิดไปนะครับบ

ทุกวันนี้ ผมว่างทุกวัน ว่างตั้งแต่ตื่นนอน ไลน์ผมเงียบเหมือนป่าช้า จะเด้งเตือนก็เฉพาะลูกน้องถามงาน เพื่อนก็โต ๆ กันแล้วไม่คุยเล่น ส่วนเฟสเอาไว้ดูเพจทาสแมว(ชอบแมว) กับการเมืองครับ นอกนั้นผมเจอแต่ลมฟ้าอากาศ อยากอยู่เพื่อใครสักคนที่ผมจะได้ใช้หัวใจซื่อสัตย์กับเค้าบ้าง เคยคิดนะครับว่าขนาดบางคนเจ้าชู้ ฟันแล้วทิ้ง ๆ ทิ้งแล้วผญ.ท้อง ผญ.ยังตามมากมาย แต่กับเราแค่ต้องการมีคู่ชีวิต 1 คน อยากเป็นผู้ชายดี ๆ เพื่อผู้หญิง 1 คนที่รักเรา ทำไมหาไม่ได้

และสิ่งที่เกิดขึ้นนี้เอง ทำให้ผมรู้สึกในบางครั้งว่าชีวิตไม่มีความสุข ผมเคยคิดจะไปหาผู้หญิงกลางคืน ลองไปเดินงก ๆ เงิ่น ๆ ดู เป็นชั่วโมง เจอสวย ๆ นะ แต่ก็บอกตัวเอง "ทำไม่ลง" แล้วก็กลับบ้าน (หลายรอบละ)

ผมต้องเริ่มยังไงครับ จีบใครเหรอ อายุรุ่นเดียวกันแต่งงานมีลูกกันเพียบแล้ว ถ้ารุ่นน้องก็คงไม่มีใครต้องการ

เพื่อนสมาชิกทั้งชายหญิงครับ ผมควรทำอย่างไรกับชีวิตดี