ประสบการณ์ที่ไม่มีวันลืม

แค่อยากมาแชร์ประสบการณ์แย่ๆค่ะ....เราขอใช้นามสมุตินะคะ...เรา B ผช.C เพื่อง่ายต่อการพิมค่ะคือเรามีแฟนอยู่ในตัวอำเภอของจังหวัดหนึ่งค่ะส่วนเรา..เราทำงานอีกจังหวัดหนึ่งค่ะ เรารู้จักกันโดยผ่านเฟสบุ้คค่ะเราคุยกันครั้งแรกวันที่ 14 กุมภาพันธ์C บอกว่าเราคือของขวัญของเขาขอให้เราอยู่กะเขาไปนานๆCเป็นคนที่นิสัยดีค่ะชอบเอาใจเรา ตามใจเราแต่ไม่ทุกเรื่องค่ะบางเรื่องก้จะขัดใจเราค่ะ เราคบกันได้ครึ่งปีละค่ะ C บอกเราว่าเขาอยากมีลูกอยากมีครอบครัวเราเลยปล่อยให้ท้องค่ะพอเราท้องCเครียดมากค่ะเราทำไรนิดหน่อยก้ว่าเราไม่ดีเราทำตัวแย่มากค่ะ จนเราท้อเลยบอกเขาว่าเราแท้งไปละทั้งที่เรายังท้องนะคะจนเมื่อไม่กี่วันนี้เขาขอเลิกกะเรา..เราเลยบอกว่าเราท้องนะจะเลิกหรอ..เขาบอกเขาเหนื่อยเขาไม่รักเราแล้ว..ส่วนเราก้พยายามยื้อเขาถึงที่สุดค่ะแต่ไม่สำเร็จได้เพียงความว่างเปล่าและเจ็บปวดค่ะ..เขาเฉยชามาก..เขาบอกให้เรากลับไปเคลียร์ที่บ้านเขาเราก้ไปนะคะแต่เขาไม่มาตามนัดค่ะเขาบล็อกการติดต่อทุกอย่าง ทั้ง เฟส ไลน์ เบอร์โทรค่ะ..เราติดต่อเขาไม่ได้เลยค่ะ..เขาบอกจะไม่รับผิดชอบเรา ยังไงเขาก้จะเลิกกะเราค่ะตอนนี้เราท้องได้ 17 สัปดาห์แล้วค่ะ เราท้องลูกแฝดค่ะ แล้วเราไปตรวจเลือดมาเป็นพาหะธารัสซีเมียค่ะ และต้องให้เขาไปตรวจเลือดด้วยเขาไม่สนใจเลยค่ะ เลยฝากน้องน้องสาวเขาไปบอกแต่เขากลับโทรมาว่าเราทำแบบนี้พอใจรึยัง เราทำผิดหรอค่ะที่ทำแบบนี้ยังไงเขาก้บอกไม่ได้รักแล้วจะให้รับผิดชอบคงไม่ได้ สุดท้ายเราก้ต้องมารับปัญหานี้เพียงคนเดียว เราบอกเขาค่ะว่าไม่รักลูกบ้างหรอเขาตอบแบบไร้เยื่อใยมาก เขาบอกไม่รัก เราเลยบอกว่าจะไปทำแท้งเขาบอกจะไปเมื่อไหร่โชคดีนะ อย่าโทรมาอีกความรับผิดชอบคนนี่ไม่มีเลย ตอนนี้เราท้อมากเลยค่ะ เหนื่อยบอกทางบ้านก้กลัวไปไหนก้ไม่ได้ เราหมดปัญญาแล้วค่ะเราควรทำอย่างไรดีคะ