ความรักของคนตาบอด

คุณเคยเห็นคนตาบอดไหม? คนตาบอด?ที่เดินไปไหนต่อไหนด้วยกันเป็นคู่?.
คุณอาจเจอพวกเขาได้ ในที่ที่มีคนอยู่กันเยอะๆ เช่น..ตลาดนัด?
พวกเขาไปที่นั่น เพราะหวังว่า? คงจะมี คนใจบุญ ไปเดินอยู่ที่นั่นบ้าง?

คนสองคน?ที่จับมือกัน?ค่อยๆ เดินกระเถิบไปด้วยกันทีละนิด..ทีละนิด.
เพราะต่างคน ต่างก็มองไม่เห็นอะไรกันทั้งคู่?
นอกจากไม้เท้าคนละอันแล้ว?ในมือพวกเขาถือวิทยุเก่าๆเครื่องนึง?
กับไมค์อีกอีกหนึ่งอัน?ที่ขาดไม่ได้ ก็คือขันอลูมิเนียม?
อาวุธสำคัญที่ใช้หากินอยู่ทุกวัน..

ผมไม่ คุ้นหู กับเพลงที่เขาร้องนักหรอก.. แต่ก็ดูว่าเขาตั้งใจร้องเหลือเกิน?
และดูเหมือนเขาก็ หวัง ว่าคุณจะต้องชอบมัน?

ผมเห็นเขาจับมือกัน?วินาทีนั้น?
ทำให้ผมนึกถึงอะไรบางอย่างที่ผมเคยมองข้ามมาตลอด..
คุณเคยนึกถึงความรักของ..คนตาบอด..หรือเปล่า?.
ตนตาบอดรักกันได้ยังไงนะ?
เพราะคนตาบอด?ไม่เคยรู้เลยว่า?
คนรักของเขา..มีหน้าตาเป็นอย่างไร..

คนตาบอด..จะรู้จักก็เพียงจิตใจของคนรักของเขาเท่านั้น.
เมื่อเขามีความพอใจกันและกัน?.
ไม่มีเกียรติยศ ศักดิ์ศรี ให้กังวลใจ?

เพราะต่างคนก็ต่างไม่มีสิ่งนี้? ต่างคน..ต่างก็ไม่มีเงิน?
ตาสองข้าง ปิดสนิท?.แต่เปิดใจเข้าหากัน..
คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ด้วย ? ใ จ ? ล้วนๆ?

ความรัก?.ก็เกิดจากตรงนั้น.

คนตาบอด พาคนที่เขารัก ไปด้วยกันทุกหนทุกแห่ง?
คนตาบอด ไม่เคยกลับบ้านดึก?
คนตาบอด ออกจากบ้านพร้อมกัน?และกลับถึงบ้านพร้อมกัน?
พวกเขาเคยแยกกันบ้างหรือเปล่านะ?. ?
คุณรู้หรือเปล่า?..คนตาบอด
จับมือของคนที่เขารักไว้ตลอดทั้งวัน?

คุณเคยทำอย่างเขาบ้างไหม?

ผมกลับมานึกถึงความรักของคนที่ตาดี?
หลายๆ คน มีเกียรติยศ หน้าที่ การงาน ที่ดีเหลือเกิน?
หลายๆ คน ทั้งหล่อ ทั้งสวย?ทั้งรวย ทั้งฉลาด?
แต่พวกเราหลายๆคนกลับต้องมาเสียใจเพราะความรัก?

หรือว่าพวกเรามองเห็นกัน?.เพื่อจะเรียกร้องสิ่งที่เราต้องการให้มากขึ้น..

เอ?.พวกเราคาดหวังอะไรจากคนที่เรารัก?.มากเกินไปหรือเปล่านะ?
อนาคตของคนตาบอด..อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้?
ดูเหมือนเขาจะ?สงสัยก็เพียงแต่ว่า?
วันพรุ่งนี้?จะมีคนใจบุญซักกี่คน?
ที่ทำให้พวกเขากลับบ้านด้วยกันอย่างมีความสุข?.

ตอนที่ผมเขียนบทความนี้อยู่?พวกเขาก็คงนอนหลับกันแล้ว?
พวกเขาคงไม่มีงานที่ต้องทำดึกๆ เหมือนผมหรอก?คุณว่ามั้ย ??

ขอบคุณตลาดนัด?ที่ทำให้ผมเห็นภาพดีๆในวันนี้?.
ผมเชื่อว่าครั้งหน้า.ที่คุณเห็นคนตาบอด?ใจของคุณจะเปิดกว้างขึ้น?
คุณอาจมองเห็นภาพที่คุณไม่เคยมองเห็น?
ไม่ใช่ด้วยตา?แต่เห็นด้วยหัวใจ?
เหมือนกับภาพที่ผมได้เห็นในวันนี้?