รักมากจนยอมเจ็บ

สวัสดีค่ะชาวพันทิป ฉันมีแฟนค่ะ คบมาแต่มัธยมปลายจนมหาลัยปีสาม แต่ยิ่งเวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน เขาไม่ค่อยสนใจฉันเท่าไหร่ ทะเลาะกันบ่อยจนเขาลงไม้ลงมือกับเราบ่อย ไม่ค่อยดูแล ออกไปไหนส่วนมากเราจะไปคนเดียว เขาจะไม่ค่อยไปไหน เวลาไปกินเหล้าเขาก็ไม่อยากให้เราไป เขาเคยแอบเล่นไลน์ บีท็อกกับสาวให้เบอร์สาว เขาไม่ให้ยุ่งกับมือถือเขาเลย แต่เขาก็ไม่เคยนัดเจอกับสาวที่คุย ฉันกับแฟนอยู่หอเดียวกันค่ะ แต่เขายังเล่นยังแกล้งเราให้ยิ้มบ่อยๆ แต่พอมี ผช ที่เรียนเอกเดียวกันเข้ามาเราก็แอบกิ๊กกับเขาจนถึงขั้นจูบมากสุด เขาเข้ามาดูแลใส่ใจห่วงใย แต่เขามีแฟนอยู่แล้ว เราเลวมากค่ะที่หวั่นไหวนอกใจแฟนและทำ ผญ อีกคนเสียใจ พอแฟนเรารู้ ผญ อีกคนรู้ เราก็ตัดขาดกับ ผช คนนั้น และไปขอโทษสัญญาว่าจะไม่ยุ่งกับแฟนเธออีก เรารู้สึกผิดค่ะ แฟนเราก็ให้โอกาสเรา ไม่เลิกกับเรา เขาเสียใจค่ะ เขาบอกทางเดียวที่จะหายคือการเอาคืนการแก้แค้น เขาบอกฉันไม่มีสิทธิ์ห้าม หวง ถ้าเขาจะคุย จะทำอะไร ห้ามยุ่ง ถ้าเวลาอยู่ด้วยกันสาวถามว่าเป็นไรกันให้ตอบว่าเพื่อน ตอนนี้เขามีสาวคุยเยอะแยะค่ะ เขาพยายามนัดเจอกันแต่ไม่สะดวกเท่าที่ควร เขาก็กลลัวว่าสาวของเขาจะรู้ว่ามีแฟน กลัวเราจับได้ว่าเขามีใคร เรารู้รหัสมือถือเขาค่ะ เราแอบไปดูเราเจ็บแต่เราก็แกล้งไม่รู้เรื่อยมา กี่คนแล้วกี่คนเล่าที่เขาคุย บางครั้งเราก็เจ็บจนไม่ไหว แต่เราก็รักและรู้สึกผิด จึงยอมคบแบบนี้ต่อไป เราทำดีทุกอย่างเพื่อแก้ตัวค่ะ ทำอาหาร ซื้อหนม เอาใจ ไม่นอกใจ แต่เหมือนมันจะไม่ได้ช่วยไรเลย ยังไงเขาก็มีคนอื่นอยู่ดี เมื่อฉันรู้อยู่แก่ใจแต่ก็ไม่รู้จะทำไงต่อไปค่ะ คิดได้อย่างเดียวคือเวรกรรม ฉันไม่รู้จะทำไง จะทนไหวแค่ไหน ฉันรักเขามาก ที่เข้มแข็งได้อยู่นี้ก็เพราะปลงคิดว่าเป็นกรรม คิดถึงพ่อแม่บ้าง ฉันเจ็บเหลือเกินค่ะ กรรมนี้สาหัสนัก