จะเดินหน้าลุยต่อหรือพอแค่นี้คะ

รู้จักพี่คนนึงเค้าเข้ามาทำงานที่เดียวกัน ด้วยเค้าเป็นพนักงานใหม่ เราพนักงานเก่าก็ช่วยเหลือเค้าดีนะคะช่วงแรก สองสามวันชวนเค้าไปกินข้าวด้วยกัน จากนั้นก็ไปด้วยกันตลอด เค้าเหมือนจะชอบๆเรา เราก็กลัวเราคิดไปเองเหมือนกัน เพราะเราไม่ได้สวย แต่สังเกตุพี่เค้าช่วงแรกก็ชอบมานั่งใกล้ๆ คุยๆยืนใกล้ๆถามสระผมวันไหน ช่วงแรกๆเค้ารอกลับบ้านด้วยตลอดจนเราบอกเค้าว่าไม่ต้องรอเราอยู่ได้ หลายอย่างจำไม่หมด เอาตรงๆเราก็ชอบเค้ามากแต่ด้วยทำงานด้วยกัน เค้าตำแหน่งสูงกว่าเรา เราหน้าตาธรรมดา บอกตรงๆกลัวค่ะ กลัวหลายอย่างกลัวเค้ามาเล่นๆ(เจียมตัวน่ะแหละ) เค้าก็บอกหลายครั้งว่าบ้านเค้าไม่รวยนะ แต่ยังไงก็ไม่กล้าจริงๆ เคยอกหักมาเจ็บเกินจะลองผิดลองถูก เราเองก็พยายามผลักๆเค้าหลายครั้ง ไม่ไปไหนมาไหนด้วยนอกจากกินข้าวกลางวัน จนมีเหตุการณ์ที่น่าจะเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่เค้าไม่อยากจะเป็นเพื่อนกับเราแล้ว งานเค้าน่าจะมีปัญหา จนวันนึงเราโทรคุยกันแล้วมีเรื่องให้ทะเลาะกัน เค้าบอกที่เค้าไม่มีเพื่อนอาจเป็นเพราะเรา เราเองทั้งน้อยใจปนเสียใจ หลังจากวางสายเลยส่งเมสเสจไปบอกว่าไม่ต้องไปกินข้าวด้วยกันแล้ว (เรารู้ว่าเค้าน้อยใจบ่อยๆ แต่เราก็ทำอะไรที่ไม่น่าทำกับเค้าบ่อย) วันจันทร์เค้าลาออกพอดีเลยค่ะ เราอึ้งมากไม่น่าเลย(ที่เค้าลาออกมันก็ไม่ได้เกี่ยวกับเราหรอกนะคะ แต่จังหวะมันก็พอดีเกินไป ทำใจไม่ทันจริงๆ) วันสุดท้ายเค้าไปเราก็รีบกลับบ้านก่อนเลยไม่มีแม้แต่คำลา T T หลังจากเค้าไปรู้แล้วค่ะว่าเป็นยังไง มันโหวงมาก คิดถึงมาก เจออะไรที่เคยทำด้วยกันก็นึกถึงเค้า ตอนนี้ถึงรู้ ไม่น่าเลย อยากเจอเค้าที่สุดก็ไม่ได้เจอแล้ว เลยตัดสินใจโทรไปหาเค้า ครั้งแรกโทรไปถามเรื่องที่เค้าชวนไปดูหนังแต่เราอิดออดเหมือนไม่อยากไป ถามว่ายังอยากไปดูมั๊ย เค้าบอกไม่ไปแล้ว ครั้งที่สองชวนไปเที่ยวเค้าบอกขี้เกียจ

เราโทรหาเค้าประมาณ 3 ครั้ง ภายใน 15 วัน เยอะไปทราบค่ะ แต่แต่ละครั้งก็หาข้ออ้างในการคุย เช่นเรื่องเอกสารค้างๆที่ยังไม่เรียบร้อยของเค้า จนครั้งสุดท้าย โทรไปตอนเค้ากำลังขับรถ คุยเรื่องอื่นๆซักนาที เลยโพล่งบอกเค้าไปว่า ชอบเค้าเรา : A ชอบพี่ B นะคะเค้า:อือเรา: สัญญาณไม่ชัดเหรอเค้า: ชัดเรา: ทำไมไม่พูดอะไรที่เราบอกชอบเค้า: จะให้พูดอะไรเรา: รู้สึกยังไงกะBเค้า: รู้สึกอะไรหมายถึงอะไรเรา: ที่ B บอกชอบเค้า :รู้สึกเฉยๆเรา: (T T) เอ่อ เฉยๆเหรอเค้า: จะเอาอะไรเรา: (จะเอาเธอ) ไม่เอาอะไร ก็แค่รู้สึกว่าเมื่อก่อนน่าจะทำดีด้วยมากกว่านี้ ถ้าไม่พูดตอนนี้คงจะอึดอัดไปอีกนาน คงจะโทรมาซ้ำๆเพราะไม่ได้พูดซักที ตอนนี้ก็สบายใจแระเค้า: พูดเรื่องฝากเรื่องงานเรื่องอื่นต่อเรา: ค่ะๆ อือๆไป แค่นี่นะคะ...............................................หลังจากวันนั้นที่โทรไปบอกว่าชอบมาก็ 6 วันแล้วค่ะ มีคนเข้ามาคุยพอดีหลังจากโทรหาเค้า 1 วัน(เราไม่สวยนะคะ แต่จังหวะอะไรจะพอดีขนาดนั้นนนน) เราก็พยายามที่จะคุย แต่ก็ยังไม่ไหวอยู่ดี จนเมื่อวานเลยบอกคนที่เข้ามาคุยว่าเราอกหักพอดีเลยลองคุยกับเธอ แต่เหมือนจะพยายามแล้ว ขออยู่เงียบๆคนเดียวก่อนนะ เค้าก็โอเคไม่เป็นไร..นี่แหละค่ะ การที่จะเจอใครที่เราชอบเราปักใจจริงๆมันยากมาก (เคยถามพี่เค้า เค้าบอกไม่มีแฟนค่ะ ทุกครั้งที่โทรไปตอนกลางคืนหรือตอนไหนเค้าก็รับได้ตลอด)

ใจนึงก็คิดจะเป็นนักตื๊อก็กระไร เพราะถ้าเค้ายังชอบเราคงโทรกลับบ้างหลายวันแล้วพูดไปซะขนาดนั้น อีกใจก็ เออ คนเราคนที่เราจะชอบได้ขนาดนี้มีไม่มาก ตลอดระยะเวลาหลายเดือนที่ผ่านมาก็ได้เห็นนิสัยใจคอกันมาพอควร ไม่อยากเสียเค้าไป

สอบถามคุณผู้ชาย คุณผู้หญิง จะยังไงต่อดีคะ จะโทรหาดีมั๊ย จะตัดใจต้องทำยังไง หมดหวังแล้วจริงๆใช่มั๊ยคะ