ทำยังไงดี กับความรักครั้งนี้

คือเรื่องเริ่มจากที่เรามีสามีอยู่แล้วซึ่งอายุเราห่างกันถึง 12 ปี แต่แฟนเราเป็นคนที่หยิ่งในตัวเองมากไม่เคารพครอบครัวเรา ไม่มาแต่งและอ้างว่าไม่มีเงินครั้งแรกที่เข้าบ้านเค้าคือพาเราใส่หมวกกันน๊อกแล้วพาวิ่งขึ้นห้องของเค้าที่อยู่ด้านบนต้องหลบๆซ่อนๆแบบนี้เกือบปีสุดท้ายความก็แตกเพราะเรากับแม่เค้าไม่ถูกกัน และครั้งหนึ่งพ่อของแฟนเคยบังคับให้เรายอมรับว่าขโมยของโดยที่เราไม่ได้ทำเลย ซึ่งเราเป็นคนไม่ชอบความเผด็จการ หลังจากนั้น 2-3 วันเราเก็บของออกจากบ้านแฟนมาเลยค่ะ ไม่หันหลังกลับแน่นอน เรามาได้เดือนนึงไม่ติดต่อกับแฟนเลยแล้วแฟนก็เก็บของตามออกมาเรื่องใหญ่คือแม่เค้าไปพูดทั่วหมู่บ้านเลยค่ะว่าเราทำคุณไสยใส่ลูกเค้าแล้วพาลูกเค้าหนีมา ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันคือทุกข์บ้างสุขบ้างแต่ภายในใจเรามันมีอะไรบางอย่างที่ตัวเราเองก็ไม่รู้คือเราเป็นคนเกลียดการดูถูกค่ะ เหมือนกับยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุอ่ะคะ จากที่เราอยู่บ้านกับพ่อ-แม่มีเงินใช้ตลอด อยากทำอะไร อยากไปไหน ได้ทำตลอดพอมาอยู่กับแฟนเราต้องประหยัดทุกอย่างเพราะเค้าเป็นคนสูบบุหรี่หนักมากเงินที่เราทำงานออกทุกครั้งเค้าจะไปกินไก่ที่ KFC ตลอดเงินเก็บเราก็ร่อยหรอเพราะเค้าไม่ได้ทำงานมีแต่เราหาเงินเข้าบ้านทุกอย่างเราจ่ายหมด เคยคิดอยากกลับบ้านไปเป็นเหมือนเดิมไม่เอาแล้วแบบนี้แต่พอกลับบ้านไปก็เจอคำดูถูกอีกแล้วเราก็กลับมาสู้อีก เป็นแบบนี้มาหลายปีจนปัจจุบันพึ่งรู้ตัวเองว่าตัวเองสู้เพราะแค่อยากเอาชนะและมีคนที่รักมากมาหลายปีทั้งที่เรากับเค้าไม่ค่อยได้คุยกันเลยค่ะ เจอกันปีละไม่กี่ครั้ง แต่รู้จักกันหลายปีค่ะแต่ปีนี้เราได้อยู่ใกล้กันมากกว่าทุกๆปีคือเราเจอหหน้ากันทุกวัน คุยกันทุกวัน เป็นเวลา 3 เดือน ความรู้สึกที่มันอยู่ในใจเราที่เราบอกว่าไม่รู้จักมันเหมือนถูกปลุกให้ตื่นค่ะ มันเกิดความพองโต มันมีความสุขอย่างเหมือนเราอยู่บ้านมากกว่าที่ทำงาน กับคนนี้เราเป็นพี่ค่ะอายุห่างกัน 5 ปี กับคนนี้เค้าเป็นสุภาพบุรุษนะคะถึงจะเด็กแต่เค้าพาเราเข้าบ้านอย่างถูกต้อง เค้ารู้ว่าเรามีอีกคนแต่เค้าก็ไม่เคยคิดหรือทำอะไรล่วงเกินแม้แต่จับมือก็ไม่เคย เค้าปิดกั้นการติดต่อจากเราเพื่อให้เวลาเราคิดและเคลียร์กับแฟนเก่าให้จบแล้วค่อยไปคบกับเค้า (ความคิดโตเกิ๊น) เราก็โอเคกลับมาทะเลาะและบอกเลิกกับแฟนคนแรกแต่เค้าไม่ยอมโทษทุกอย่าง โทษเราว่าเราจะทิ้งเค้าในตอนลำบาก บอกเราว่าจะฆ่าตัวตายบ้าง ในแต่ละครั้งที่เค้าบอกว่าจะตาย เรากับพี่สาวเราจะทะเลาะกันทุกครั้งเพราะเราก็ไม่อยากมีปัญหาเลยต้องกลับไปดูและทุกครั้งที่กลับไปดู แฟนเก่าเราเค้าใช้ชีวิตปกติถึงดีมากด้วยซ้ำไป แล้วเราก็กลับมานั่งที่เดิมคือจุดของแฟนคนแรกแต่ก็คุยกับคนนี้ไปเรื่อยๆแบบเพื่อนนะคะ ตกลงกันไว้แบบนี้เพราะไม่มีคนนี้เราก็รู้สึกแปลกๆไม่เหมือนเมื่อก่อน และแฟนเรา(คนแรก)ตอนนี้เค้าก็ไม่ได้มีแค่เราเค้าคุยกับแฟนเก่าของรุ่นน้องอยู่แต่ตัวเองเที่ยวไปปรึกษาคนนั้นคนนี้ว่าเรามีคนอื่นเราก็อดทนทุกวันเพราะคิดว่าอาจจะดีขึ้นจนถึงเมื่อวานที่กลับบ้านไปด้วยกันเพื่อใช้สิทธิ์นะคะ ตอนอยู่ที่บ้านแม่เราเค้าทำตัวดีมาก พูดดีกับเราทุกอย่างพอเราขับรถเอาผ้ามาซักที่บ้านป้า เค้าก็มาเก็บของหลังรถซึ่งมีของๆเรา 2-3 ชิ้นไม่ได้เกะกะอะไรเค้าเทของเราทิ้งลงพื้นทั้งหมด แล้วพูดจาต่างจากที่บ้านแม่เราราวฟ้ากับเหว ในใจตอนนั้นคือ เราไม่ไหวแล้วนะ น้ำตาตกในมาก ตอนเย็นเราไปกินข้าวที่บ้านแม่ เค้าก็ขับรถมารับเราเพื่อจะกลับไปทำงาน และก็เช่นเคย เค้าพูดจาดี หยอกล้อกับเราทุกอย่างแต่ความรู้สึกเราตอนนั้นมันบอกว่า พอแล้ว เลยไม่ได้พูดหรือตอบโต้อะไรไป และก็กลับมาที่ห้องพักเค้าก้ไม่คุยกับเรานะคะ เล่นแชตกับผู้หญิงคนนั้นเหมือนเคย แต่พอเราเปิดแชตขึ้นมาบ้างกลับทุบที่หลังเราอย่างแรงและพูดว่า คุยกับมันอีกแล้วนะแล้วก็โกรธเราหันกลับไปนอนแชตกับคนนั้นเหมือนเดิม จนถึงตอนนี้...ถ้าเดินออกมาตอนนี้ในสายตาคนอื่นเราจะดูแย่ไหมคะเราจะเหมือนคนหลายใจไหม ทั้งที่เราแสดงออกตลอดว่าไม่โอเคมาตลอด