เพราะจากเพื่อนรัก จนกลายเป็น รักเพื่อน ทำให้เราห่างเหินกัน

(เรื่องค่อนข้างยาวนะคะ)

โคตรคิดถึงตอนนั้นเลยมันเป็นเรื่องราวของเรากับเพื่อนอีกคนหนึ่งเรารู้จักกันตั้งแต่เด็ก สมัยเด็กๆเราไม่ค่อยชอบขี้หน้าหรอก แต่ตอนนี้เราสนิทกันมาก ทะเลาะกันบ่อย(เคยมีอยู่ครั้งหนึ่งทะเลาะกันแรงมากกกกก ไม่คุยกันเป็น1-2เดือน) ชอบหยอกชอบแกล้ง เล่นกันแรงๆ แต่ก็ดูแลเทคแคร์กันดีเว่อร์ ชอบทำอะไรเป็นคู่ ไปเที่ยวที่ไหนก็จะเดินตุ้งติ้งๆกันสองคน(แลดูคล้ายแฟนกันมากกก555) มันชอบซื้อขนมมาให้ทานบ่อยๆ เวลามันมีการบ้านคณิตฯ มันก็จะมาให้ช่วยตลอด แต่เวลาเรามีงานที่ต้องใช้คอม เราก็ยืมมันตลอด (ยืมไปดูหนังมั้งก็มี555) มันเป็นคนที่สะสมคลิปโป๊ไว้เยอะมากก (แบบว่าไดฟ์ดีเต็มอ่ะ ค้นไฟล์ไหนก็เจออ) เราสองคนมักจะโดนเพื่อนๆแซวบ่อยๆว่าเป็นแฟนกันมันเป็นเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งที่แม่เราไว้ใจมาก (ทั้งๆที่แม่ไม่ค่อยไว้ใจใครง่ายๆ) เวลาเราจะไปเที่ยวไหน หรือว่ามันจะไปเที่ยวไหน มันจะมารับไปเที่ยวตลอด นิสัยเราค่อนข้างแตกต่างกัน คือ เราขาวมันดำ (หยอกเล่นๆ ไม่เกี่ยวๆ555) จิงๆคือ เราเปนคนเรียบร้อย ตามประสาเด็กผญ --ส่วนมันก็ออกแนวเกเรๆหน่อย ไม่ค่อยยอมใคร (เรื่องต่อยตี มีเป็นว่าเล่นจ้าา) เรา(เหล้าเบียร์ไม่ยุ่ง)---มัน(งานไหนก็จัดเต็ม เมาเป็นว่าเล่น บอกห้าม- มันก็-จ้าา )พอเวลาเรามีปัญหา หรือมีเรื่องไม่สบายใจ เรานั่งคุยกันได้ เราระบายให้กันฟังได้ และช่วยกันแก้ปัญหา ถ้าแก้ไม่ได้ ก็คอยเป็นกำลังใจให้กันและกัน ไม่เคยทิ้งกันไปไหน (นี่แหละสุดๆคำว่าเพื่อนล่ะ)สรุปคือ เป็นเพื่อนที่มากกว่าเพื่อนอ่ะ /เพื่อนชุบแป้งทอด555/ มันอาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่คือมันเอาใจเราไปเต็มๆ

แต่ทุกอย่างมันก็ไม่ได้จีรังยั้งยืนตลอดไป...

เมื่อมันมาถึงจุดที่เรียกว่า... | แ ต ก หั ก |

ในวันนี้... เราก็กลายเป็นแค่เพื่อน เพื่อนที่สุดแสนจะธรรมดา ไม่มีอะไรเลย (ราวกับว่าทุกๆอย่างที่ผ่านมาด้วยกันตอนนั้น เป็นแค่ความฝัน)เพราะด้วยคำว่า เพื่อนรัก (รักเพื่อน)

ก่อนหน้านี้ช่วงหนึ่ง ประมาน 3-4เดือนเรานี่แชทหากันบ่อยมากกทั้งๆที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มันทำให้ความรู้สึกเราเปลี่ยนไป รู้สึกแปลกๆถ้าไม่ได้คุยกัน งี่เง่าใส่กัน หวงและห่วงกันยังกะเป็นแฟน (ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกันเลย)แต่คือตอนนั้นรู้สึกดีมากกก มากจนเหมือนมันจะไม่ใช่แค่เพื่อนสนิทล่ะ...จนกระทั้งมันมาสารภาพ ว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่ม.4-ม.6 มันชอบเรามาโดยตลอด เรามีแฟนไป2คน (ตอนนี้โสดแล้ว) มันก็ยังชอบเราอยู่มันเลยขอเราเป็นแฟน (เราก็อึ้งสิค่ะ ก็มันไม่เคยมีแฟนมาก่อน)เราก็ตอบตกลงแต่ไม่ใช่ตอนนี้.....เพราะว่า ตอนนี้เราอยู่ม.6 มันเป็นช่วงสำคัญของชีวิตด้วย ยังไม่อยากเอามาปวดหมอง

เลยให้สัญญาไปว่า....... /ถ้ามีที่เรียนอย่างที่ได้มุ่งหวังไว้เมื่อไหร่ เราจะขอมันเป็นแฟนเอง../ /หรือถ้ามันมีที่เรียนก่อน มันจะมาขอเราเป็นแฟนก่อนก็ได้ เราจะตอบตกลงแน่นอน/ซึ่งมันทำให้เราตั้งใจอ่านสืออย่างหนักหน่วงเลยทีเดียว555. แลดู ดี๊ดีอ่าา

และแล้ว.....เรื่องสุดสลด(สำหรับเรานะ)ก็เกิดขึ้นเราสองคนรู้สึกห่างเหินกันไปมากกก. เรารับรู้ได้เลยถึงกับการเปลี่ยนแปลง (พยายามคิดไปในทางบวกแล้วนะ แต่ก็ไม่วายที่จะสงสัย) คือ--เราคุยกันน้อยลง บางวันแทบจะไม่คุยกันเลย ทั้งๆที่เราจะมีเรื่องแกล้งกันทุกวัน--เราหยิบยื่นให้ความช่วยเหลืออะไรให้ ปฎิเสธตลอด (คำว่า ไม่ๆๆๆ ไม่ ตอนนี้ชินหูไปแล้ว)--เวลาเจอกัน หรือเดินสวนกัน ตอนอยู่ รร ต่างคนต่างหลบหน้า ทั้งๆที่ๆผ่านมามันจะมองเราตลอด (แต่เราไม่กล้ามองตรงๆ ไม่ก็หลบสายตา และเป็นมาโดยตลอดอยู่แล้ว เพราะ กลุ่มมันเพื่อนผชเยอะมาก เราก็ขี้อายมาก ดูเหมือนคนชอบทำตัวแปลกๆ555 แต่ถ้ามันอยู่คนเดียวเราก็ทักทายกันนะ )--เวลามันไปไหน หรือจะเอามอไซค์ไป รร งี้ มันจะถามเราว่าไปด้วยกันมั้ย (ทุกครั้งเลย) แต่ตอนนี้เงียบหายไปเลยจ้า......--ทุกๆเย็นวันเสาร์เราจะมาติวหนังสือกัน บางทีก็ลอกงานมั้ง555. เล่นเกมส์มั้ง ไม่ว่าจะฝนตกแดดออก มันก็มาจนได้ ซึ่งตอนนี้ไม่มีแล้ว หาย.....--และสุดท้ายนี่คือ จู่ๆมันมาบอกว่า " ตอนนี้เราเป็นแค่เพื่อนกัน. ถ้าเจอใครที่ดีกว่ากูก็คบกับเขาได้นะ กูไม่ว่า แต่เขาต้องเป็นคนที่ดี ต้องรักจริงๆ และสามารถทำให้มีความสุขได้ ส่วนเรื่องที่สัญญาตอนนั้นก็แล้วแต่เลยนะ "ตอนนั้นได้ฟังคือ. งงหนักมากก ไม่รู้จะพูดอะไรได้แต่ยืนนิ่งๆ (ในใจก็คิดว่า กูอุตสาห์เทใจให้ไปแล้วนะ ถ้ารักกูจิง อย่าทิ้งกันแบบนี้ดิ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราต้องฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน จะทุกข์หรือสุขก็ต้องผ่านมันไปให้ได้ กูรู้ว่าหวังดี แต่กูไม่ต้องการแบบนี้ ........น้ำตาซึมแล้วก็พยายามอดกลั้น) แล้วเราก็เดินออกมา...

จนกระทั่งวันหนึ่งเพื่อนสนิทของมันอีกคนมาบอกกับเราว่า "ที่มันพยายามหนีห่างจาก เพราะมันคิดว่า ชีวิตน่าจะดีกว่านี้ถ้าไม่มีมัน..."สำหรับเราแล้ว เราไม่ต้องการผชที่ดีแบบนี้... ไม่โอเคเว้ย แบบว่าเกิดคำถามในใจมากมาย ทำไมๆๆๆๆๆ

จนในที่สุดเราก็ไม่สนิทกันอีกเลย....

เป็นอะไรที่แย่มากๆ ยิ่งกว่าแฟนทิ้งอีก...เสียดายอ่ะ เสียดายความรู้สึกและความทรงจำดีๆที่เคยสร้างต่อกันมา ถ้าย้อนไปได้ก็ขอเป็นแค่เพื่อนสนิทแบบเดิมยังดีกว่า.....

มีใครที่พอจะหาวิธีให้เรากลับมาสนิทกันเหมือนเดิมมั้ยค่ะ...เราไม่อยากเสียเพื่อนดีๆแบบนี้ไปจริงๆขอบคุณล่วงหน้าเป็นอย่างสูงค่ะ