อยู่กันมา 3 ปี ตั้งแต่ตกงาน พอได้งานทำไปซื้อบ้านอยู่กับคนใหม่...

เริ่ม แรกเลยนะคะ เมื่อ 3 ปีที่แล้ว ผู้ชายคนนี้มีแฟนอยู่แล้ว แต่ตอนคบเราเค้าบอกว่าเค้าได้เลิกกับแฟนแล้ว แต่ตอนนั้นจริงๆ ยังไม่ได้เลิก อารมณ์ประมาณว่าจะเก็บไว้ ทั้ง 2 คน เขาก็โกหกทางนั้นที ทางนี้ที จนในที่สุด เราและแฟนเก่าของเขาได้มาคุยกันและรู้ความจริงว่าเขาได้โกหกเราทั้ง 2 คน และเราก็ตกลงกันว่าเราจะไม่เอาเขากัน แต่...สุดท้ายผู้ชายได้มาง้อเราและขอโอกาสที่จะคบกับเรา พูดสัญญาขอร้องอ้อนวอนต่างๆ นาๆ แต่ด้วยตอนนั้นยอมรับว่า เรายังรักและสงสารเขา ถึงจะรู้ว่า สุดท้ายเขาแค่ต้องการมาอยู่ด้วย และให้ช่วยให้เรียนให้จบก็ตาม ช่วงคบกันมา 3 ปี เรามีงานทำประจำอยู่แล้ว แต่เขาตกงานมาประมาณปีครึ่ง ช่วงที่ตกงานก็อยู่บ้านเฉยๆ เล่นแต่เกม จนได้งานทำและอยู่คนละที่กัน เขาต้องไปพักที่หอ และกลับมาหาเราอาทิตย์ละครั้ง เพื่อ เอาผ้ามาซัก รีด คือหอแค่เช่านอน ไม่ได้ทำไร ทุกอย่างเราเตรียมให้หมด ซักผ้า รีดผ้าให้เป็นระเบียบอย่างดี เพราะเราชอบให้เขาแต่งตัวดูดี จะได้ส่งเสริมการงานเขา บุคลิกเขา และทำงานครั้งแรก เราก็ยังจับได้ และเห็นต่อหน้าต่อตาว่าเขาอยู่กับผู้หญิง 2 คนในห้อง แต่ตอนนั้นเขาบอกไม่มีอะไรจริงๆ เราก็เชื่อ เพราะเขาทั้งสัญญา สาบาน ว่าไม่มีอะไรจริงๆ แต่มันก็เชื่อแบบยังมีปม ด้วยว่าไหนก็อยู่ด้วยกันแล้ว เราก็อยากประคับประคองรักเราไปให้ได้ เราก็ให้โอกาสเขาอีก จริงๆ ช่วงอยู่ด้วยกันมาเราก็ทะเลาะกันบ่อย ด้วยความที่เอาแต่ใจ และเป็นตัวตนกันทั้งคู่ สุดท้ายเขาได้มาทำงานที่จังหวัดเดียวกะเราและเรา ได้มาอยู่ด้วยกัน ตอนเขาไม่มีงานทำ เราวาดฝันด้วยกันว่าจะสร้างอนาคตยังไง เขาบอกเขาขอโทษที่ทำให้เราลำบาก และเขาบอกว่าเดียวถ้าเขาได้ทำงานทุกอย่างจะดีขึ้น เขาเป็นคนเจ้าชู้ ชอบพูดจาหวาน หว่านเสน่ห์ หมาหยอกไก่ไปทั่ว เพื่อเช็คเรทตัวเอง เราก็พอรู้มาตลอด แต่ด้วยว่ายังมีความมั่นใจ และเชื่อในคำพูดเขา ว่าจะไม่มีอะไร และคิดว่าเขาคงเห็นใจ ในสิ่งที่เราทำให้เขา ดูแลกันมาตั้งแต่ยังไม่มีงาน จริงๆ เราเป็นคนไม่เอาใจ พูดไม่หวาน และเหมือนไม่แคร์เขา แต่จริงๆ เรารัก และแคร์เขามาก แต่ด้วยอยากให้เขาโต และเวลาเขาทำไรมาถ้าเขาทำได้และประสบความสำเร็จ เราจะแอบดีใจและภูมิใจกะเขามาก แต่เราก็ไม่ได้พูดหรือแสดงให้เขาเห็นหรอก เพราะเราอยากให้เขาเข้มแข็งและมี ภาวะผู้นำ สุดท้ายมันเลยกลายเป็นทำให้เขาอึดอัดและเก็บสะสม กลายเป็นว่าเราไปกดดันเขา ทำให้เขาอึดอัด สุดท้ายเขาแอบไปซื้อบ้านใหม่โดยไม่บอกเรา แต่เรารู้แต่วันแรก ที่เขาไปซื้อ ตอนนั้นยอมรับเสียใจมากๆๆๆ ถามเขาๆ ก็ไม่ยอมรับ และรู้ว่าช่วง 3 เดือนเขาต้องไป และเราเคยจะซื้อบ้านด้วยกัน แต่ตกลงที่อยู่กันไม่ได้ เขาอยากไปที่ออกนอกเมือง เพราะเขาบอกราคาถูกกว่า และมันมีส่วน แต่จริงๆ มันใกล้ที่ทำงานเขา และเขาก็รู้ว่าสุดท้ายถ้าเขาไปซื้อที่นี่เราก็คงจะไม่ไป แต่เขาก็ยังเลือกจะทำ และไม่บอกเราสักคำ (มารู้ทีหลังว่าที่ทำแบบนี้เพราะเขามีคนอื่น) ช่วงที่อยู่ 3 เดือนที่เขาอยู่รอบ้าน มีบางช่วงที่พูดไรไม่ได้ พูดไรก็ไปไปๆ จะเลิก รอได้ที่อยู่ก่อน เขาอยู่แบบมีแผนตลอดเวลา และด้วยความที่เราจะมีลางกับเขาตลอด เราจะรู้ว่าเขาเปลี่ยนไปและมีคนอื่น เขาหวงโทรสับ ให้เป็นให้ตายแต่ก่อนตังเราถือเราจัดการให้เขาหมด ตอนไม่มีงานทำ ตังเรา แต่พอเขาทำงานและถือตังเองกลายเป็นอยู่แบบรูมเมททันทีจ้า ซื้อแต่ของส่วนตัวๆ เองและที่ตัวเองได้ผลประโยชน์ให้ ไปกินข้าวนอกบ้านก็ให้เราจ่าย ทั้งที่ตัวเองเงินเดือนเยอะกว่า และบอกว่าไม่มีตัง ดีที่จ่ายค่าเช่าบ้าน แต่ค่าน้ำ ค่าไฟ เบียดให้เราจ่าย หลายอย่าง บลาๆ เรารู้ว่าเขาต้องมีอะไรและมีเรื่องโกหกปิดบังอยู่ เคยถามตลอดว่า มีอะไรจะบอกไหม แต่เขาก็บอกไม่มี สุดท้ายมาช็อคตอนบ้านเขาใกล้เสร็จ ที่เขาไม่คิดจะบอก เพราะเขามีคนอื่น ซึ่งอยู่ที่ทำงานเดียวกัน เรานี้มึนชาไปหมด ว่าเขาคบกันมาตั้งแต่ตอนไหน จนเป็นแฟนกัน แล้วเราที่อยู่กับเขาทุกวัน นอนด้วยกันทุกวัน คือ สรุปช้านเป็นใครกันนะ คือ งงมาก เราพยายามโทรไปหา ผู้หญิงคนนั้น แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมเคลียร์กะเรา และเราคิดว่าสรุปเขาคงรู้ ว่าผู้ชายมีเมีย แต่ก็ยังยินดี ที่จะทำแบบนี้ แต่เราไม่โทษผู้หญิงฝ่ายเดียวเพราะสุดท้ายก็เกิดจากความที่ผู้ชายไม่หนัก แน่นพอเอง เราถามเขานะ และพร้อมจะให้โอกาส หรือใจอ่อนถ้าเขาจะยอมรับและพูดไรสักนิด แต่เขาก็พูดแค่ว่าขอโทษ พอถามว่าเลิกกะผู้หญิงหรือยังเขาก็ไม่ตอบ เพราะในใจเขาคือเลือกผู้หญิงคนนั้นแล้ว สุดท้ายความยากลำบากที่มีมาด้วยกัน ไม่ทำไรให้เขาคิดได้เลย เมื่อเขามีทุกอย่าง กลายเป็นถีบหัวส่ง เหมือนที่เขาถีบหัวส่งแฟนคนแรกของเขา และตอนนี้เขาก็มาเก็บของไป แบบไม่มีเยื่อใย...ทิ้งให้เราอยู่ที่เดิมๆ ที่เคยมีเขา ส่วนเขาก็ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับคนใหม่ ที่เขาคิดว่าดีกว่าเรา เราจะไม่ว่าไม่เสียใจ เลย เพราะเราเคยบอกเขาว่าถ้าจะมีคนอื่นให้บอกและเลิกกะเค้าไปก่อน ค่อยมีใหม่นะ อย่าทำแบบนี้ สุดท้ายโดนสวมเขามา เป็นปีๆ...ใช่เราเป็นผู้หญิงที่ขี้หึง หวง แต่เราก็ให้เกียรติเขาไม่เคยเหวี่ยง วีน ต่อหน้าใคร แต่เขาเคยคิดไหมที่พฤติกรรมเหล่านี้ เป็นเพราะเขาทำให้เราไม่เชื่อใจ และที่เป็นแบบนี้เพราะเรารักและห่วงเขา คือถ้าเขายังมีหัวใจอยู่บ้าง ถ้าเกิดปัญหา น่าจะปรับ และพูดคุยกัน แต่สุดท้ายเลือกจะทำแบบนี้ เราไม่ได้ต้องการเหตุผลจากเขาว่าทำไม แต่เรารู้ตัวว่าเราไม่ดีแระ ถ้าเราดีพอเขาจะไม่ทำแบบนี้...เรารู้เราชื่อ ว่าเขาคิดว่าเขามีการมีงานทำ ทะนงในตังเองมากๆ แต่ให้รู้ไว้ว่าชีวิตคนเรามีขึ้นมีลง เพิ่งยังไม่ถึงปี ยังขนาดนี้ ต่อไปจะยังไง และด้วยความที่ เขามีโรค และขาไม่ดีอยู่แล้ว และด้วยบุคลิก นิสัย พฤติกรรมต่างๆ นา ไม่รู้ตอนไหนจะเดินไม่ได้ และวันหนึ่งอาจมีวันล้ม สิ่งที่พูดทิ้งท้ายคือ ยอมรับว่ายังรักและเป็นห่วง และคิดว่าผู้หญิงคนที่เขาเลือกจะดูแลและยอมรับเขาได้...ในข้อดีของเขาคือ ขอบคุณผู้ชายปากหวานและตัวอ้วนนที่เคยเป็นคนน่ารักเมื่อตอนยังไม่มีงานทำ...สุดท้ายจริงๆ ผู้หญิงปากแข็งคนนี้ ยอมรับเลย ถึงเขาจะไม่ดีและเห็นแก่ตัวแค่ไหน แต่ด้วยความที่อยู่กันมา มันทำให้เรามีความผูกพัน และเรารู้ว่าต่อไปเขาจะต้องเป็นยังไงและเจออะไร มันทำให้ยังรู้สึกคิดถึง ห่วง และรัก เขาเสมอ...แต่ถ้าผู้หญิงคนนั้นรักและดูแลเขาดีกว่าเราๆ ก็ยินดีและดีใจด้วย...และได้แต่คงมองอยู่ห่างๆ