เลิกกันทั้งยังรักกันอยู่

เราเป็นคนมีครอบครัวแล้ว แต่ด้วยสามีเราเคยเลิกกันไปแล้วครั้งหนึ่ง เพราะต่างฝ่ายต่างไม่เข้าใจกัน เลิกกันไป 3 ปี ก็มาคุยกันด้วยทั้งคู่ก็เลิกรากับแฟนใหม่กันไปแล้ว...เราได้ย้ายมาอยู่กับเขาที่บ้านเขาอีกจังหวัดนึง จนสุดท้ายมารู้ว่าเขารักเพื่อนเรียนด้วยกัน แต่ถามเขาก็ไม่ยอมรับ แต่พฤติกรรมเขาที่ชัดเจนคือ โทรศัพท์ใส่รหัส แอบซื้ออีกเครื่องไว้สำหรับโทรหาผญ.คนนี้ (เราจับได้เพราะเขาเมาแล้วลืมไว้ในกระเป๋ากางเกง) แอบโทรหาวันละ 20-60 ครั้งต่อวัน (เราแอบเช็คผ่านอินเตอร์เน็ต) โกหกเราว่าไปทำงาน แต่จริงๆ ไปเที่ยวกับผญ.คนนี้ ให้ตังใช้ จดทะเบียนซิมให้แล้วจ่ายตังให้ หลายๆ อย่าง และตลอดเวลา 3 ปีที่อยู่ด้วยกัน ไม่เคยได้รับการเอาใจใส่ ป่วยก็ไม่เคยพาไปหาหมอ ไม่เคยสนใจ เคยไปซื้อยาเองแล้วอ๊วก เขาก็ไม่แล...บอกเลิก ไล่ ตลอดเวลา...จนเราเอือม และคิดว่าคงต้องทนจนกว่าจะได้ย้ายกลับบ้าน...

ทุกอย่างเริ่มดีขึ้น หรือเพราะเราไม่ใส่ใจแล้วก็ไม่รู้ ไม่เคยจับโทรศัพท์ ไม่เคยเช็ค ไม่ถาม...จนเราท้อง แต่ผลสุดท้ายก็แท้ง ช่วงรักษาตัว มีผญ.โทรมา แฟนเรารีบรนมาก ออกไปแต่เช้า พอเราถามก็บอกว่า หัวหน้าโทรมาตาม แต่การคุยกับหัวหน้ากับคุยกับคนที่ไม่สามารถคุยได้มันแตกต่างกันมาก พอเขากลับมาเราเลยเช็คดู ก็พบว่าคุยกับผญ.คนนั้น เยอะมาก ตลอดเวลาคือ คุยกันมาตลอดไง...

จนเขายอมรับว่า เขารักผญ.คนนั้น แต่ไม่กล้าเกินเลยไปกว่านี้ ขอแค่ได้รัก...ได้คุย มันคือความสุขเขา เราเลยบอกว่า ขอเคลียลูกในท้องให้เรียบร้อยก่อน แล้วจะไปเอง...

ช่วงเวลานั้น เราสองคนตึงกันมาก ไม่ยุ่ง ไม่สนใจกัน...เวลาผ่านไป มีเพื่อนแอดไลน์มา ชักชวนเข้ากลุ่ม ม.ต้น ซึ่งห่างหายไปนานกว่า 20 กว่าปี ...ซึ่งสมัยม.ต้น เราเคยมีคนชอบคนนึง และตลอดเวลาที่ผ่านมา คนนี้็ก็เป็นคนที่เราอยากเจอ ไม่รู้ทำไม พอเราเข้ากลุ่ม ก็ได้เจอจริงๆ เราดีใจมาก แต่ก็พอรู้ว่าเขามีครอบครัวแล้ว มีลูก มีเมียเยอะแยะไปหมด....แต่ก็ยังคุยกันทุกวัน ด้วยเพราะรู้สึกดีๆ ต่อกันด้วยม้าง...

เวลาผ่านไป เราตัดสินใจย้ายออกมาอยู่หอคนเดียว โดยที่แฟนเราไม่เคยสนใจ ไม่ถาม ไม่ตามใดๆ แล้วเพื่อนม.ต้น สมมติชื่อ เอ นะคะ ก็มีปัญหากับเมียเขา แล้วจะมาเริ่มใหม่กับเรา ยอมรับตอนนั้นก็รู้สึกดีกับเขามาก สรุปเราสองคนก็คบกันจริงจัง พาไปหาพ่อแม่กันและกัน...

ทุกอย่างราบรื่นดีไปหมด จนสุดท้าย อยู่ดีๆ เอ ก็หายไป ติดต่อไม่ได้ ไม่มาหา มีเพียงข้อความส่งมาว่า ทำเรื่องไม่ดีไว้ ...แล้วเอก็เปลี่ยนเบอร์ ปิดทุกอย่าง ไลน์ เฟส.. เจาะทุกทาง เพื่อนเขา แม่เขา น้องเขา...ส่งข้อความไปเบอร์เดิมทุกวัน โทรหาทุกวัน แต่ก็ไร้การติดต่อมา .... และช่วงนั้นเราก็ลำบากมาก เงินไม่มีเลย อยู่หอคนเดียว ค่าใช้จ่ายที่เคยมีคนช่วยก็แบกรับคนเดียว กดบัตรจนไม่ไหว...เสียใจ อยู่นาน

ไลน์พยายามวนแอดเพื่อน แล้วก็มาเจอแฟนเก่า ก็เลยคุยกัน เขาก็รู้ว่าเรามีแฟนใหม่ จึงเล่าให้เขาฟังว่าเป็นมาอย่างไร...แฟนเก่าเราบอกว่า ให้เรากลับไปอยู่บ้านเขา อย่างน้อยก็ประหยัด ก่อนทำเรื่องย้ายกลับบ้าน ส่วนตัวเขาเลิกคุยกับคนนั้นแล้ว (อันนี้เราไม่รู้ว่าจริงไหม ไม่สนใจแล้ว) เราจึงคุยกับแม่เรา แม่อยากให้เราดีกัน เพราะเราสองคนแต่งงานกัน และการงานเขาก็ดี...หลายๆ คนถามว่ารักหรือถึงกลับไป เราตอบได้เลยว่า หมดรักไปแล้ว แต่คิดว่าน่าจะมีอะไรดีขึ้น อาจทำให้เราลืมอดีตได้ มีชีวิตใหม่ได้ และเขาก็ดีกับเราจริงๆ ดีขึ้นเยอะมาก จากไม่สนใจก็สนใจ ห่วงตลอด

จนเราตัดสินใจว่าจะกลับไปอยู่ด้วย อยู่ได้ไม่นาน เอติดต่อมา บอกจะมาเอาของ แต่เราก็ยังไม่สามารถติดต่อได้นะ เขาแอดไลน์มาแล้วก็ลบบัญชีออก จนผ่านไป...เอเริ่มทักมาบ่อยๆ บอกยังรัก...จนบัดนี้เวลาผ่านมาหลายเดือนแล้ว เอก็ยังส่งมา (เอรู้แล้วว่าเรากลับไปอยู่กับแฟนเก่า)

ปัญหาจะไม่มีเลย เราน่าจะมีความสุข แต่ปัญหาคือ เรารักเอมาก ตอนนี้กลายเป็นเราเองที่เสียใจ จะกลับไปก็ไม่ได้แล้ว แฟนเก่าเราก็ดีกับเรา อยู่ไปแบบนี้ก็ทรมาน พยายามตัดแล้ว เอก็มาวนเวียนในชีวิตตลดเวลา จะทำไรก็คิดถึง จะเดินไปไหนก็นึกถึง...

เราผิดเองซินะ ที่ไม่รอ เราผิดเองซินะ ที่หาเอไม่เจอ หรือผิดที่เอ ที่หายไป ทิ้งเราไป ด้วยเหตุผลที่เขาทำอะไรไว้ไม่รู้...แต่ที่รู้ๆ ตอนนี้คนที่ทรมานใจไม่ใช่แค่เอ คนเดียว ตอนนี้เราเองก็เสียใจไม่น้อย....กลับไปก็ไม่ได้ เดินต่อก็ไม่ไหว...

ตอนนี้พยายามตัดช่องทางการติดต่อกันแล้ว หวังว่าเวลาจะทำให้ดีขึ้น...แต่คงอีกนาน ความทรมานนี้