ไม่มีหรอกที่ตอนแรกใช่ตอนนี้ไม่ใช่ มันมีแต่มีใจกับหมดใจเท่านั้น

สวัสดีชาวพันทิป เราเคยอ่านเรื่องราวของคนอื่นมาก็มาก วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องของเราบ้าง ตอนนี้เรามีแฟน แฟนเราก็ไม่ใช่คนดีมากหรอก แต่เป็นคนหน้าตาดี ก็เป็นคนธรรมดา ออกจะอารมณ์ร้อนด้วยซ้ำ เราคบกันมาวันนี้ก็วันครบรอบ 10 เดือนพอดี เราเจอกันครั้งแรกที่ค่าย รด. เราเป็นรุ่นน้องปี 3 ส่วนเค้าเป็นรุ่นพี่ปี 4 ที่มาคุมรด. เราเจอหน้าเค้าครั้งแรกเราก็โดนนเค้าตวาดใส่เลยอ่ะ เราเลยคิดในใจ แหมมม !! ทำเป็นเข้มจริงๆก็ไม่ดุหรอกใช่ม้าาา เราจะสอยพี่ปี 4 ให้ดู เค้าเป็นคนหน้าหวาน ตาสองชั้นข้างนึง ชั้นเดียวข้างนึง ตลกใช่มะ 55 เค้าชอบนั่งไขว่ห้างมาก แล้วเค้าก็มีคู่จิ้นเป็นผู้ชายด้วยนะ 55 พอออกจากค่ายเราก็ไปสืบเสาะหา facebook ของเค้าจนเจอ หาเป็นชั่วโมงแน่ะ มีความพยายาม แล้วเราก็ Add Friend ประมาณ 2 วันเค้าก็รับ เราก็ทักไปตามประสาคนอยากจีบ แต่ไม่น่าเชื่อเราจีบเค้าติดภายในเวลาอาทิตย์เดียวอ่ะ 555 ดูใจง่ายใช่มะ แต่จริงๆก็ชอบอ่ะนะ เราไม่สนใจเวลาหรอกเวลาที่เราคบกันคือเวลาที่เราใช้ศึกษากัน บางคนคุยมาเป็นปีแต่ไม่ได้คบก็มี เราคุยโทรศัพท์กันทุกวัน วีดีโอคอลกันบ้าง จนเรามาทราบว่าเค้าไม่ใช่คนจ.เดียวกันกับเราเค้าแค่ย้ายมาเรียนที่นี่เฉยๆ แต่เรามาคิดดูมันก็น่าแปลก จ.ที่เค้าอยู่ติดกทม.แต่เราอยู่ภาคอิสานนู่นน่ะ นี่ล่ะน้าที่เค้าเรียกว่าพรหมลิขิต ความรักของเรากับเค้าก็ราบรื่นดี เราดูจอยกันและเข้ากันได้ในทุกเรื่อง เพราะเราเป็นคนง่ายๆไม่เรื่องมาก จนเข้าเดือนที่ 2 อยู่ๆแฟนเก่าเค้าก็ทักแชทมาหาเรื่องเรา เราเลยบอกแฟนเราให้เค้าไปเคลียให้เรียบร้อย แต่ตลกร้ายก็คือ แฟนเก่าคนนี้ชื่อคล้ายเรา ต่างแค่วรรณยุกต์ตัวเดียว บังเอิญอะไรเบอร์นี้ แต่ในเมื่อเค้าบอกว่าเคลียแล้วเราก็วางใจ จนมาวันหนึ่ง อยู่ก็มีผญ.ทักแชทมาหาเค้า คำแรกที่ผญ.คนนั้นถามคือ มีแฟนยัง เราก็ตกใจนิดหน่อย เพราะสเตตัสในเฟสบุ๊คเราก็ขึ้น relationship กัน ทำไมไม่ดู แฟนเราเค้าบอกจะเลิกคุย แต่เค้าก็แอบคุยกันอยู่ดีแต่เปลี่ยนเป็นคุยในไลน์ที่ทำให้เราเชคไม่ได้ ใจนึงเราก็ระแวงนะแต่เราเชื่อใจเค้ามากกว่า แต่เราก็มารู้ความจริงว่าแฟนเราแอบนอกใจเรา นัดเจอกับผญ.คนนั้น วันนั้นเราเสียใจมากเราขอเลิกกับเค้าแต่เค้าไม่ยอมเลิกกับเรา เค้าขอโอกาสจากเรา เค้าสัญญากับเราว่าจะไม่ทำอีก เราคงจะไม่ใจอ่อนเลยถ้าเค้าไม่ร้องไห้คุกเข่าแล้วขอโอกาสจากเรา เรายอมให้โอกาสเค้า แต่เราก็บอกเค้าว่าเราไม่สามารถเชื่อใจเค้าได้อีกแล้ว หลังจากวันนั้นความสัมพันธ์ก็เดินมาสวย ถึงแม้บางวันจะทะเลาะกันบ้างดีกันบ้าง แต่อย่างหนึ่งคือเรากับเค้าไม่เคยทะเลาะกันข้ามคืน เค้าเป็นคนที่อารมณ์ร้อนมากซึ่งเราก็อารมณ์ร้อนเหมือนกันแต่เราจะเย็นลงก่อนทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เพราะเราไม่อยากให้ความรักมันจบลงด้วยการเลิกรา เราเป็นคนที่ความอดทนต่ำมาก แต่พอมาคบกับเค้าเราอดทนทุกอย่าง อะไรที่ยอมได้เราก็ยอม มาช่วง8-9 เดือนหลังเริ่มมีปัญหามากขึ้น เค้าเริ่มคุยญ.เยอะขึ้นแล้วยังลบแชทอีก เราเริ่มไม่ไว้ใจเค้าอีก เราก็ถามแต่มันกลับกลายเป็นว่าเราเป็นคนงี่เง่า เซ้าซี้ น่ารำคาญ สรรหาแต่เรื่องมาทะเลาะกันทุกวัน เราเจ็บปวด เราถามตัวเองมาตลอดว่าทำไมเราต้องทน แต่เหตุผลเดียวที่มันล้างทุกสิ่งก็คือรัก รักคำเดียว จนเมื่ออาทิตย์ก่อน เราทะเลาะกันอีก แต่ตอนนี้ต่างออกไปคือ เค้าบอกเลิกเรา เราก็พยายามรั้งไว้ทุกทาง เอามือถือเพื่อนโทรหาเค้าเป็นร้อยๆสาย แต่สุดท้ายเค้าก็ยอมคืนดีกับเรา เราดีใจนะ เพราะเราไม่เคยหยุดรักเค้าเลย แต่เราก็มาตาสว่างก็ตอนที่เราเชคมือถือเค้า เค้าคุยกับแฟนเก่าคนนั้นที่เคยหาเรื่องเรา เค้าบอกกับแฟนเก่าว่าเราไม่ใช่สำหรับเค้าอีกแล้ว แต่เค้าก็ยังรักเรา เค้าบอกกับแฟนเก่าแบบนั้น เราเห็นตอนนั้นน้ำตาเราไหลเองอย่างกับเปิดก็อก เรารู้สึกเจ็บ เจ็บที่ใจ เหมือนมีมือที่มองไม่เห็นบีบหัวใจอยู่ เรานอนร้องไห้จนเช้า พอเค้าตื่นมาเราก็ถามเค้าว่าเค้ายังรักเราอยู่มั้ย เค้าก็บอกว่ารัก แต่พอเราถามว่าทำไมวันนี้เราถึงไม่ใช่สำหรับเค้า เค้ากลับตอบมาว่า ก็นั่นแหล่ะที่ทำให้มันเปลี่ยน เราก็เห้ย กูทำอะไรผิดหรอ ถึงต้องทำแบบนี้ แต่เราก็พยายามหลอกตัวเองมาตลอดว่าเค้าพูดไปก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ ทั้งที่เราก็พอรู้อยู่เต็มอก ว่ามันก็แค่ข้ออ้างของคนที่อยากจะไป แต่เราก็ไม่ยอมรับความคิดนั้น วันนี้เค้าออกไปงานแต่งเพื่อน เราก็ขอไปด้วย เพราะอยู่บ้านเราเหงา เราเบื่อ เราอยากอยู่ใกล้ๆเค้า แต่เค้าก็ไม่ให้เราไปด้วย เราก็เลยถามว่าทำไม ทำไมถึงให้เราไปด้วยไม่ได้ งานแต่งมันมีอะไรหรอ หรืออายที่มีเราเป็นแฟนหรือยังไง เค้าก็ไม่ตอบเราบอกแค่ว่าเรามันน่าเบื่อ น่ารำคาญ มือที่เคยกอดวันนี้เค้ากลับผลักไสออก เค้าไม่เคยใช้ความรุณแรงกับเรา แต่วันนี้เค้าทำ ถึงแม้เค้าจะไม่ตบตี แต่การที่เค้าสะบัดเราทิ้งเหมือนเศษขยะนี่สิ มันเจ็บชะมัดเลยว่ะ อะไรที่เคยทำแล้วมันถูก ทุกวันนี้ทำอะไรก็ผิดไปหมด เราเคยคิดว่าเรารู้จักเค้าดีกว่าใคร แต่ในวันนี้เรารู้แล้วว่าเราไม่เคยรู้จักเค้าเลย เมื่อก่อนเรางอนนิดหน่อยก็ง้อจะเป็นจะตาย วันนี้เราเจ็บ แต่ไม่แม้แต่จะขอโทษ เราเหนื่อยมากเลยที่เอาแต่วิ่งตามเค้า แต่ยังไม่ถึงกับท้อ เพราะเรายังสัมผัสถึงความรักที่เค้ามีให้เราได้อยู่ แต่เราเจ็บ เราน้อยใจเค้าเหลือเกิน มันไม่มีหรอกที่ตอนแรกใช่ตอนนี้ไม่ใช่ มันมีแต่มีใจกับหมดใจเท่านั้น เรารู้ รู้ทุกอย่าง แต่ก็ยอมหลอกตัวเองเพื่อความรักโง่ๆไปวันๆ เรารักเค้ามาก มากจนไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อ เราควรหยุดวิ่ง หรือ ไปต่อ ให้ถึงเส้นชัยที่หวังไว้ดี เราเหนื่อยมากเลย