บอกเลิกเค้ายังไงดี ไม่ให้เค้าเสียใจ!

ปัจจุบันทำงานไปด้วยกับเรียนไปด้วย เรียนวิศวไฟฟ้า ที่ ม แห่งหนึ่งใกล้จบแล้วปีสุดท้าย มีเเฟนซึ่งอายุห่างกันมาก 10 ปีเป็นหมอประจำอยู่ รพ จังหวัดทางอีสาน

ซึ่งเธอดีกับผมทุกอย่าง ไม่เคยทำอะไรให้ผมเสียใจเลยน่ารักมาก ผมก็รักเธอมากแต่ด้วยความห่างไกล เธอไม่ค่อยมีวันหยุด เวรเยอะ 1-2เดือน ถึงได้เจอกัน 1-2 วันหรือมีอบรมพิเศษที่กรุงเทพลาหยุดต่อ ถึงได้มีโอกาส ไปกินข้าว ไปเที่ยว ดูหนัง ช็อปปิ้ง เจอกันเธอต้องขับรถมาที่กรุงเทพ หรือไม่ขับรถไปเจอกันครึ่งทาง ก็ดูรักกันดีมีความสุข เเพลนกันว่าเรียนจบเเล้วผมจะให้แม่ไปขอเธอวางเเผนครอบครัวกันไว้แล้ว ผมก็เคยไปบ้านเธอไม่มีปัญหาอะไร แต่แม่เธอขอให้ผมเรียนจบก่อนเพราะเเฟนจบสูงกว่าเยอะ เเล้วก็อายุด้วยความห่างจะเป็นขี้ปากคนอื่นได้ แต่ด้วยตัวผมเองห่างเเฟนมากไม่ได้

มีอารมณ์เจ้าชู้เข้ามาแว้บนึงได้เผอิญไปคุยกับครูสาวคนนึงเเก่กว่าผม 8-9 ปี เธอเรียน ป โทกำลังทำ คศ2 อยู่เเถวภาคเหนือ เธอน่ารักขาว หมวยหน้าเด็กมาก สเปคผมเลย หลงมากเผลอใจคุยกับเธอไปได้ 1 เดือน ผมก็ให้ความหวังเธอไว้เยอะมาก T__T จนเธอเหมือนให้ใจผมมา 100% เธอเคยเจ็บกับผู้ชายเลวๆมาเยอะ เป็นคนที่ขี้ระแวงผู้ชายมากๆผมเป็นคนเฟรนลี่ถึงเข้าถึงใจเธอได้ง่าย แต่ผมก็ยังจะไปหลอกเธออีกว่าโสด

ตอนนี้รู้สึกผิดกับเเฟน เเล้วก็เธอมาก จะบอกยังไงให้เธอไม่เจ็บดีหรือหายไปเฉยๆไม่ติดต่อเธออีกเลย ตัดไฟต้องแต่ตอนนี้ดีกว่า เสียใจกับสิ่งที่ผมทำลงไปมากครับ อารมณ์ชั่ววูบ