ครั้งแรกของภรรยาที่กล้าก้าวออกมาและเที่ยวทะเลคนเดียว แต่ก่อนคิดว่าทำไมได้

ต้องบอกก่อนคะ เราคบกับสามี มา 12 ปี ลูกไม่มี ตลอดเวลา ไม่ว่าไปไหน ทำอะไร เที่ยวที่ไหน เราก็จะไปกับเค้าตลอด เวลาที่เนินนาน 12ปีมันทำให้เรา คล้ายเป็นเด็ก ไม่มีความมั่นใจถ้าไม่มีเค้า: เวลากินข้าวก็ต้องมีเค้า เวลาไปเที่ยวต่างจังหวัด ก็ต้องรอเค้าออกไปกินข้าวด้วยกัน ไม่กล้าออกไปกินคนเดีบว: เวลานอนก็ต้องมีเค้าไม่กล้า ที่จะนอน ต่างจังหวัดคนเดียว บางครั้งเค้าเดินออกไปนานเราอยู่ในห้องพักคนเดียวยังกลัวเลย: เวลาขับรถ ไปต่างหวัดก็ต้องมีเค้า เพราะ ไม่รู้เส้นทาง ไม่กล้าออกไปไกลจากบ้าน: เวลาสามีออกไป กินเหล้ากับเพื่อน บางครั้งก็ไปด้วย บ้างครั้งก็รอที่บ้าน แต่นอนไม่หลับค่ะ ระแวง กลัวคนเข้ามาในบ้านจนวันหนึ่ง เรากับสามี มีปากเสียงกันไม่คุยกัน 1อาทิตย์ได้ บวกกับ เรามีปัญหาที่บริษัท ร้ายแรงมาก ในขณะเดียวกัน เรายัง ซวยต่อเนี่องด้วยการ ที่มีคนชับรถชนรถเรา เราคิดว่ามัน สะสมทำให้เรา ทนไม่ไหวอยากหาที่สงบ ให้ชีวิตดีขึ้น: ในเช้าวันศุกร์ เราขอบริษัท หยุด ตอนเช้า สามีเราก็ไม่อยู่บ้านแล้ว เราเก็บของใช้ เสื้อผ้า ใส่เป้ เปิดประตูบ้าน ขับรถออกมุ่งตรงไป ชะอำ คนเดียวเลยค่ะ(บางคนคิดว่ามันยากตรงไหน มันก็ยากอยู่สำหรับคนที่ ไม่เคยใช้ชีวิตคนเดียว) ตอนขับรถไปก็เปิดเพลง ร้องเพลงไปด้วยบอกเลยค่ะ มีความสุขดีโดยการเปิด gps เพราะไม่รู้เส้นทางค่ะ มีแต่สามีเป็นคนพาไป อยาก กินอะไร เเวะ จอดลงซื้อกินเลย ขับรถไป ได้ 2 ชม. เห็นฟ้า สวยดี แวะจอดถ่ายรูป มันทำให้เรารู้สึกว่าอยากทำอะไรทำไปเลยค่ะขับไปแวะไปเล่นไป (ไม่มีการคุยโทรศัพท์กับเพื่อนนะคะ พยายามค่ะเพื่อจะได้กล้าออกจากความเหงา)พอมาถึงทะเล บอกเลยค่ะ มีความสุขมาก มุ่งตรงไปที่น้ำทะเล ยืนมองท้องฟ้านั่งอยู่แบบนั้น ปล่อยใจ ทิ้งความคิดที่ไม่ดีออกค่ะ จน 6 โมงเย็น ถึงออกหาที่พักค่ะ เลือกที่พักที่ ดูปลอดภัย จากนั้นออกไปหาร้านอาหาร แซ่บๆกินค่ะยอมรับค่ะว่าตอนนอน นอนไม่ค่อยหลับ ค่ะ แต่ พอเช้า ขึ้นมา ตลุยเที่ยวต่อสรุป กลับบ้านมาด้วยรอยยิ้ม ทิ้งความทุกข์ ก้าวออกมาจาก ความไม่กล้า ความเหงา คิดว่าผู้หญิงคนเดียว ไม่กล้าไม่ทำ ปิดต้วอยู่แต่ในบ้านลองก้าวออกไปค่ะ มีความสุข หลายแบบรอเราอยู่ ความเหงามีค่ะ แต่สุขก็มีมากกว่า