ผมได้คบกับผู้หญิงที่ให้ความรู้สึกเหมือนมีแฟนใหม่ๆ ... แต่ว่า

เรื่องราวของผม ปัจจุบันผมมีแฟนมาแล้ว 6 คนรวมผู้หญิงที่ผมพึ่งเจอเขาด้วย ผมมีแฟนคนที่ 2 เป็นแฟนคนที่ผมรู้สึกดีด้วยมากที่สุดรักที่สุดและกลัวจะเสียเค้าไปมากที่สุด หลังจากเลิกกันไป ผมก็หาผู้หญิงที่ให้อารมณ์หรือความรู้สึกรักจริงๆจังๆตลอดระยะเวลา 4 ปีไม่ได้เลย คนที่ 3 คนที่ 4 5 ก็ให้ความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้ จนผมมาเจอคนที่ 6 เขาไม่เหมือนคนอื่น เขาทำให้ผมหลงเขารักเขาเข้าอย่างไม่มีข้ออ้างใดๆ อันนี้บอกไว้ก่อนผมไม่เคยคบผู้หญิงที่ดื่ม หรือมีดื่มก็ไม่เลิกกันไปเพราะคบกัน แต่เขาเป็นคนดื่ม ด้วยความที่เขาคงต้องเป็นตัวเขาผมเลยยอม ทีนี้เวลาคบกันไปเราอยู่กันมีความสุขมากผมเป็นคนหัวร้อนเขาก็เป็นคนหัวร้อนเช่นกัน แต่ผมตั้งแต่มาคบกับเขา ผมอารมณ์เย็นขึ้นมาก มากๆจริงๆกลายเป็นว่าเขาอารมณ์เสียง่ายเสียแทน ผมร้อนไม่ได้ผมกลัวว่าจะเสียเขาไปเขาบอกผมว่าผมสามารถหาคนที่ดีกว่าเขาได้ ผมบอกเขาไปว่าผู้หญิงจะดีหรือไม่ดี ไม่ใช่ผู้หญิงตัดสินใจผู้ชายจะเป็นคนเลือกให้เขาดีหรือไม่ดีเอง เพราะตอนนี้เขาคือทุกอย่างสำหรับผม ยิ่งรักมากมันยิ่งคิดมากไปทั่ว มีเหตุการณ์อยู่ 2 ครั้งที่ทำให้ผมเสียใจและร้องไห้ หลังจากที่ผมไม่เคยร้องไห้ให้กับผู้หญิงคนไหนเลยยกเว้นแฟนคนที่ 2 ครั้งแรกตั้งแต่คบกันเเขาบอกว่าเลิกคุยกับทุกคนที่เขาเคยคุยหมดแล้ว แต่ผมได้เห็นโทรศัพท์เขายังมีอยู่อีกคนนึงซึ่งวาจาคำได้คุยกันแบบหยอกล้อน่ารักกันดี ผมเห็นผมเสียใจมากผมขอให้เขาเลิกคุยกันเขาทำให้ผมไม่ได้แล้วผมก็ร้องไห้เขาบอกว่าผมงี่เง่า ผมไม่เข้าใจ อารมณ์ของผู้ชายที่มันจะรักใครสักคนนึงมันจะไม่มีสิทธิ์หวงหรือห้ามอะไรบ้างเลยหรือ สุดท้ายแล้วผมก็ยอม ยอมให้เขาได้คุยกันกลายเป็นผมที่ต้องยอมตลอดเพราะเหมือนเขาจะถือไพ่เหนือกว่าเพราะเขาจะทิ้งผมเขาก็ทิ้งได้เลย หรือถ้าผมจะทิ้งเขา เขาก็ไม่ได้แคร์ซึ่งจริงๆแล้วผมทำไม่ได้เลย สุดท้ายผมก็ยอม และก็มาเหตุการณ์ล่าสุด เมื่อวานผมไปค้างที่บ้านเขาแล้วได้กลับบ้านตอน 5 โมงเย็นหลังจากนั้นผมทักไลน์ไปบอกว่าถึงบ้านแล้ว เขาก็ส่งสติ๊กเกอร์มาตอบเป็นข้อความสุดท้าย และหลังจากนั้นเขาได้หายไป 4 ชม ....................... คือแบบเข้าใจไหมว่าผู้ชาย เออ 555 แม้งคิดมากอ่ะ ไม่รู้ว่าเขาไปไหนทำอะไรอยู่ หรือจริงๆแล้วเขาอยู่กับใครหรือเปล่า ผมกระวนกระวายมากทำอะไรไม่ได้ จะไปหาเขาก็เกรงใจเพื่อนๆเขาที่ห้อง เพราะเขาอยู่กับเพื่อน โทรไปนับร้อยสายเขาก็ไม่รับ ไม่ตอบไลน์ ไม่ตอบเฟส ผมแอดไปหาเพื่อนเขาถามคนนู้นคนนี้ เพื่อนเขาบอกผมคิดมากไป เดี๋ยวเขาก็กลับมาตอบเองเขาคงมีคำตอบที่ดีให้ผม ผมก็เลยหยุดสติตัวเองแล้วคิดว่า เขาคงเหนื่อยคงหลับไป สุดท้ายผมรอจนถึง 4 ทุ่มเขาตอบกลับมาแค่สติ๊กเกอร์ แล้วผมก็เลยรีบโทรหา ผมถามเขาว่าเขาไปไหนมาตั้งนาน เขาบอกว่าไปกินเหล้าเท่านั้นละผมเหมือนมันเจ็บลึกๆ ที่เจ็บกว่าก็คือ เขาเห็นผมโทรไปตลอดเวลาแต่เขากลับไม่รับ เขาให้เหตุผลว่ารอให้กลับมาบ่นทีเดียวไปเลย ผมนี้อึ้งและไม่เข้าใจ เขาไม่แคร์ความรู้สึกของผมเลย ผมนี้คอยเป็นห่วงอยู่ตลอดเวลาคิดมากคนที่เข้ามาอ่านคงเข้าใจฟิลลิ่งนี้ดีนะผมว่า ผมถามไปกับใคร เขาบอกไปกับเพื่อน พอเราถามเพื่อนคนไหนเขากลับตอบไม่ได้และให้เหตุผลว่า "เทอคงไม่รู้จักหรอก จะไปาถามเขาหรือไง" คือมันเป็นอะไรที่ผมเสียใจมากหลังจากนั้นเราทะเลาะกัน เขาทั้งไล่ผมให้ไปจากเขา ไม่ก็เขาจะไปเองซึ่งผมก็ไม่รู้จะทำยังไง พูดไม่อยากให้เขาไปแต่เขาก็ไม่เข้าใจผมแค่อยากให้เขาแคร์ผมบ้าง จนกระทั่งตอนนี้เราเคลียกันแต่ไม่รู้ว่ามันจะเคลียกันยังไงผมก็ไม่รู้ใจเขาอยู่ดี แต่ผมไม่อยากเสียเขาไป ผมไม่เข้าใจเวลาที่เรามีความสุขด้วยกันมอบสิ่งๆดีๆ สร้างรอยยิ้มด้วยกันสิ่งสำคัญเหล่านั้นมันไม่มีความหมายเลยหรือยังไง ผมยิ้มให้กับเขาทุกวัน ผมทำให้เขามีเสียงหัวเราะมีความสุข ผมช่วยเหลือเขาแทบจะทุกๆเรื่องที่ผมจะช่วยได้ ผมอาจจะเคยเป็นคนที่ไม่ดีมาก่อน แต่พอเอาจริงๆแล้วกับคนนี้ผมพยายามมากผมปรับตัวเองผมจริงจัง ผมอยากจะหยุดอยู่กับเขา แต่ทำไมเหมือนผมโดนเล่นตลกตลอด เวลาผมมีปัญหาผมจะคุยกับเขาและคอยปรึกษาเขา เขาจะเข้ามากอดผม แต่พอผมอยู่ตัวคนเดียวอยู่บ้าน กลายเป็นว่าผมไม่รู้จะทำยังไงจะเอาไงต่อ ในหัวผมมันไม่มีตัวเลือกให้เลือก หรือเป็นเพราะผมคิดมากไปจริงจังกับมันมากเกิดไป ผมเคยอ่านพวกประโยคต่างๆนาๆ รักใครก็ให้เผื่อใจไว้เจ็บ หรือรักใครก็อย่าพึ่งไปทุ่มเทใจกับเขา ซึ่งจริงๆแล้วผมทำไม่ได้เลย ผมรักใครผมก็ให้หมด มีเท่าไหร่ผมก็ให้ ผมควรทำยังไงดีคับ ขอบคุณพื้นที่ ที่ให้ผมได้ระบายอารมณ์