นิทานความรัก

กาลครั้งนึงมีหนุ่มคนนึง (นามสมมุติ เขา)เขาได้เข้าเรียนโรงเรียนแห่งหนึ่ง พอถึงวันแรกที่เขาเข้าเรียน (ม.4)เขาได้เจอกับผู้หญิงคนนึง(เรียนห้องเดียวกันด้วย)ที่ธรรมดาในสายตาคนอื่นไม่สวยไม่ขาว แต่ในสายตาของเขาเธอสวยเช่นนางฟ้า เขาแอบชอบเธอตั้งแต่วันแรกที่เห็นจนเวลาผ่านไปสักพักอาการของเขาเริ่มออกชัดเจนมากยิ่งขึ้นจนเพื่อนในกลุ่มเริ่มจับได้(ซึ่งแต่ก่อนไม่มีใครรู้เลย แม้กระทั่งเพื่อนสนิท)แล้วก็เริ่มล้อจนผู้หญิงคนนั้นรู้ตัวว่าเขาชอบ เธอก็ดูเหมือนจะชอบเขาเหมือนกัน นับวันการล้อยิ่งทวีคูณความแรงมากขึ้น เช่น ให้เต้นลีลาศคู่ด้วยกันจากที่มีคู่กันอยู่แล้วก็สลับให้มาคู่กัน แต่ด้วยที่ว่าเขาเป็นคนตัวสูงมาก184ส่วนเธอนั้นสูงแค่159เอง จึงไม่อาจเต้นคู่ด้วยกันได้ แต่เพื่อนก็ไม่ละความพยามที่จะแกล้งเขา บางครั้งก็จับให้ทำรายงานคู่กันโดยนัดกับอาจารย์(ห้องของเขาจะค่อนข้างที่จะสนิทกับอาจารย์ที่สอนทุกท่าน เนื่องจากให้ความร่วมมือบ่อยมาก)บางทีก็แกล้งให้เอาของไปให้กันแบบ เห้ยไปเอาหนังสือกับเธอให้หน่อยดิ เฮ้ยไปซื้อข้าวเป็นเพื่อนเธอให้หน่อย เป็นแบบนี้บ่อยมาก จนกระทั่งเขาได้ยินในคำที่เพื่อนของเธอมาบอกว่าเธอก็ชอบเขาเหมือนกัน (นาทีนั้นแบบ โอ้แม่เจ้าจริง ล้อเล่นป่าว) แต่ เธอรอให้เขาไปบอกหรือขอตรงๆ แต่ความกล้าของเขาก็มีไม่มากพอที่จะเดินไปบอกกับเธอตรงๆ จนกระทั่งขึ้น ม.5เทอม2เขาก็ได้รวบรวมความกล้าแล้วเดินไปบอกกับเธอแบบตรงๆว่าเขาชอบเธอ และหวังว่าเธอก็ยังคงรอและจะตอบรับรักของเขา แต่ป่าวเลยเธอกับตอบปฏิเสธและได้บอกกับเขาว่าเธอมีแฟนแล้วและไม่อยากนอกใจแฟนของเธอ เขาช็อคไปพักใหญ่ที่ได้ฟังคำตอบแบบนั้น จากที่เป็นคนร่าเริงก็เงียบ ขึม จนเขาผันตัวเองกลายเป็น ศักกรินด์ เที่ยวจีบสาวไปทั่ว แล้วยัง.....สาวแล้วทิ้ง รู้จักกับสาวคนอื่นแบบชนิดที่รู้จักกันแค่บนเตียงเท่านั้นแต่ว่าความรักของเขาก็ยังคงมีให้กับเธอคนนั้นมากพอที่เขาจะไม่สามารถทำอะไรเธอและแฟนของเธอได้เลย พอเข้าเรียนเธอก็เข้ามาคุยทักทายปกติเขาก็ตอบทักทายแบบปกติจนกระทั่งวันนึงเขาทนไม่ไหวกับการที่อะไรๆในหลายๆอย่างที่เธอทำกับเขาดูเหมือนปกติทุกอย่าง แต่ในใจของเขานั้นยังรักและอยากให้เธอกลับมา แต่เขาก็มีกฎเหล็กของเขาอยู่เหมือนกัน ว่า 1 ไม่ยุ่งกับคนมีแฟน 2 ไม่กินแฟนเพื่อน 3 ไม่คบต่อหรือคบกับคนที่เพื่อนกำลังแอบชอบหรือเลิกลากันไปแล้ว เขาจึงตัดสินใจสาปแช่งสารพัดให้เธอได้ยิน จนเธอเกลียดเขา เกลียดชนิดที่แบบเจอหน้ากันปุ๊บอยกเอาขวานสับหน้าเลยทีเดียวเพื่อนๆในกลุ่มเธอก็เลยพากันเกลียดเขาไปด้วย โดยที่ไม่รู้เลยว่าวิธีเดียวที่จะทำให้เขาลืมเธอได้นั้นมีแต่แค่ต้องเกลียดกันเท่านั้นจริงๆ และเขาคอยท่องในใจเสมอว่าสิ่งที่เขาสาปแช่งเธออย่าให้ไปลงที่เธอเลยให้กลับมาลงที่ตัวของเขาเอง จากนั้นก็เลยมองหน้ากันไม่ติด จนกระทั่งวันกีฬาสี ม.6 เทอม 2 (ก็แบบเป็นรุ่นพี่แล้วพอกีฬาสีจบก็มีกินเลี้ยงห้องโดยจะรวมไปถึงกินเลี้ยงแยกย้ายด้วยเลย) เพื่อนๆของเขาก็ได้ชวนไปกินบ้านเพื่อนที่เป็นผู้หญิงในห้องเดียวกัน เขาก็ได้ถามว่าเธอจะมาไหม เพื่อนบอกว่าไม่มาแน่นอน เขาจึงตัดสินใจไปงานเลี้ยง(เขาบอกว่าถ้าเธอมาเขาจะไม่ไปงานเลี้ยง)แต่แล้วพอไปถึงกินเลี้ยงกันได้สักพักเธอก็มาแถมแฟนมาส่งด้วย(แฟนของเธอก็รู้ว่าเธอนั้นเคยชอบผม)แฟนเธอเลยไม่ค่อยพอใจมากสักเท่าไรจึงมาส่งแล้วก็เลยกลับ พอกินไปได้สักพัก(เริ่มตึงๆละ) เขาและเธอมองหน้ากันและกันเหมือนว่าทั้งงานมีแค่สองคน ต่างคนต่างยกแก้วเหล้าให้หมดรวดเดียว(ตอนนั้นเพียวเต็มแก้วน้ำเปล่าที่เรากินกันอะเต็มแก้วดกทีเดียวหมดทั้งคู่)จากนั้นแฟนเธอโทรมาบอกให้กลับแต่เธอบอกว่าไม่กลับจะอยู่จนงานเลิก(คืองานเริ่มได้ประมาณครึ่งงานเอง)และอีกไม่นานแฟนเธอก็ขี่รถมารับเลย จากนั้นก็ทะเลาะกันนิดหน่อยเธอจึงตัดสินใจกลับเพราะไม่อยากให้งานกร่อย พอวันต่อมาเขาตั้งสติได้และได้ทักแชทเพื่อนของเธอไปถามไถ่ถึงเรื่องเธอโดยย้ำว่าอย่าบอกเธอนะ แต่เพื่อนเธอก็ไม่ฟังดันเอาไปบอกเธอ จนกระทั่งวันนึงเธอทักเขามา คุยด้วยในหลายๆเรื่อง จนกระทั่งขอไลน์คุยกันโทรหากัน คอลหากัน ไปเที่ยวด้วยกันดูหนังฟังเพลงด้วยกัน จนความรู้สึกเดิมๆเริ่มกลับมา แต่เขาไม่รู้เลยว่าเธอนั้นยังไม่เลิกกับแฟน จนกระทั่งวันนึงเขาได้ถามความรู้สึกของเธอไปแบบตรงๆเขา:ทำไมถึงทักมาก่อนได้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนเคยเกลียดกันจนกระทั่งจะฆ่ากันให้ตายเธอ:ถ้าเกลียดเราจริงๆเธอจะไปถามเรื่องของเราจากเพื่อนทำไมว่าเราเป็นยังไงบ้าง เขา:อ้าวแล้วเธอโสดแล้วหรอเธอ:ยัง ความรักยังดีอยู่เขา: (คิดในใจอ้าวแล้วที่ผ่านมาคือไรคิดไปเองหรอว่าเธอโสดแล้วมีใจให้หรือยังไง)เอ้าแล้วที่ผ่านมาทำไมถึงไม่บอกว่ามีแฟนอยู่เธอ:ก็ไม่เคยคิดจะถามแต่แรกนิจากนั้นเขาก็เปลี่ยนเรื่องคุยเรื่องใหม่ไปเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งเขาไม่อาจที่จะละเมิดกฎเหล็กของเขาได้เขาจึงตัดสินใจบอกให้หยุดความสัมพันธ์อะไรต่างๆที่ทั้งคู่กำลังทำอยู่ โดยก่อนบอกนั้น เขาได้ถามคำถามนึงกับเธอว่า"รักเขาไหมหรือว่าไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลย" เธอตอบกลับมาว่า"ป่าวไม่เคยคิดอะไรด้วยเลยนอกจากเพื่อนเท่านั้น" เขาจึงตัดสินใจตัดสายและก็เลิกติดต่อเธอไป แต่ก็ยังเจอกันทุกคาบที่เข้าเรียน เจอทุกวันจัน-ศุกร์ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเธอจึงทักมาสารภาพตรงๆกับเขาว่า"ใช่เธอคิดอะไรกับเขาเกินกว่าเพื่อนแต่จะให้เลิกกับคนปัจจุบัณก็คงทำไม่ได้เพราะคนปัจจุบัญดีกับเธอแต่สิ่งที่เขาได้ทำให้เธอนั้นก็เป็ฯสิ่งที่ดี+กับความรู้สึกเก่าที่มีให้มันกลับมาแต่เธอเลือกไม่ได้จริงๆ ถ้าจะให้เลิกกับแฟนแล้วมาคบกับเขา เธอก็กลัวว่าจะดูเป็นหญิงสองใจ เธอจึงไม่สามาร๔ที่จะเลือกใครได้เลย" จากนั้นเธอก็พยามทุกอย่างเพื่อที่จะกลับมาคุยกับเขาใหม่อีกครั้ง แต่เขาก็ใจแข็งไม่เลือกที่จะละเมิดกฎของเขา จนวันนึงเขาใจออ่นทนต่อความรู้สึกของตัวเองไม่ไหวเลือกที่จะเอากฎเหล่านั้นไว้ข้างหลังจึงตัดสินใจคุยกับเธอจนกลายเป็นความผูกพันที่ทั้งคู่มีให้กัน แต่เขาก็ยังลืมกฎของเขาไม่ได้ จนมาวันนึงเขาได้ถามเธอตรงๆว่าจะเลือกใครเธอก็ตอบแบบเดิม แต่ครั้งนี้เิ่มขึ้นมาคือ สิ่งที่แฟนเธอมีแต่เขาไม่มี แต่สิ่งที่เขามีแฟนเธอไม่มีเลยไม่อยากเลือกในตอนนี้ เขาจึงตัดสินใจบอกให้หยุดความสัมพันของเธอกับเขาอีกครั้งในวัน ปีใหม่พอดี วันนั้นเป็นวันที่ฉลองให้กับทั้งความสุขและความเศร้าปนความรักไปทีเดียว หลังจากนั้นเขาและเธอก็เลิกติดต่อกัน เธอก็ยังคงมีความสุขกับแฟนของเธอส่วนเขาก็ยังคงต้องอยู่คนเดียวต่อไป#TheEnd