ผิดที่เราเจอกันช้าไปหรือเปล่า

เราชื่อT(นามสมมุติ)อายุ19ค่ะคือเรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อปีที่แล้วเราเรียน กศน. แล้วมีบริษัทใหญ่บริษัทนึงเค้ามีจัดอบรมด้านการขายและก้อฝึกงานต่อเลย ตอนนั้นกิจกรรมนี้เค้าเอา น.ศ. กศน. ของเกือบทุกเขตใน กทม. มาอบรมรวมกัน. เราอบรมอยู่ประมาน10สัปดาห์ เฉพาะวันเสาร์ เราเจอเพื่อนมากมายรวมๆก็ประมาน15คนได้ จนถึงวันเริ่มงานจริงๆคือเราไปลงสาขาพระราม3แต่ไกลจากบ้านมาก เลยขอย้ายสาขามาอยู่ที่พระราม9เราก็เจอพี่คนนึงที่อบรมด้วยกันทำอยู่สาขาเดียวกัน พี่เค้าชื่อ(A)เค้าเปนคนแบบเงียบๆไม่ค่อยคุยกัยใครเท่าไหร่และนิสัยดีมากจนเราเองก็ไปแอบปลื้มเค้าตอนไหนในตลอดช่วงระยะเวลาที่เราทำงานคือเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นเพราะเรากินข้าวพร้อมกันมาทำงานพร้อมกันทุกวันและโทรปลุกกันทุกเช้า แต่พี่เค้าก็รู้นะว่าเรามีลูกมีสามีแล้ว จนวันนึงเรานั่งคุยกันที่ลานจอดรถคือตอนนั้นกินข้าวเสร็จเราไปนั่งสูบบุหรี่จากปกติไม่ค่อยสูบแต่ตอนนั้นเครียดเรื่องเงินเรื่องงานและทะเลาะกับแฟนบ่อยเพราะเราอยู่คนละที่ พี่Aเค้าก็คุยกับเราเรื่องตัวเค้าแล้วเค้าก็หลุดปากบอกเราออกมาว่าเค้าเปนไบร์ท(เสือใบ)เเล้วสั่งเราว่าห้ามบอกใครเราก็รับปากนะแล้วเราก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆจนที่ทำงานเค้าคิดว่าเราเป็นแฟนกันแต่เรา2คนรู้กันดีว่าอยู่ในฐานะอะไรเรารู้จักกันมากขึ้นสนิทกันมากขึ้นจนมาช่วงสัปดาห์สุดท้ายของการฝึกงานเราเริ่มรู้ใจตัวเองแต่ไม่กล้าบอกไปจนอบรมเสร็จเราแยกย้ายกันทำงานโดยพี่เค้าทำอยู่ที่เดิมแต่เราย้ายมาบางนาเนื่องจากใกล้บ้านมากกว่าแต่เราก็ติดต่อกันทุกวันนะส่วนใหญ่เราจะคุยเรื่องงานเป็นหลักมากกว่าแล้วเรามาทำงานที่สาขานี้เราเข้าบ่ายและเลิก5ทุ่ม พี่เค้าคอยเป็นห่วงคอยโทรเชคตลอดว่าเราถึงไหนแล้วเพราะเราทำงานคนเดียวกลับคนเดียวแถวบางนาเปลี่ยวมากใครๆก็รู้ จนวันนึงเราเลิกงานมาดึก แล้วเราทะเลาะกับแฟนพี่เค้าก็ชวนเราไปดูสตาร์วอร์รอบสุดท้ายที่ห้างแถวบ้านพี่เค้าเราก็ไปนะ เพราะไม่ได้เอะใจอะไรแล้วเห็นพี่เค้านิสัยเหมือนผู้หญิงเลยไม่ได้ระวังตัวอะไรพอดูหนังเสร็จมันดึกมากแล้วพี่เค้าเลยบอกว่ามันดึกมากแล้วค้างที่นี่เลยก็ได้ เราก็ตัดสินใจค้างห้องพี่เค้าพี่เค้าพักอยู่ใกล้ๆห้างเลยเดินปปเดียวถึง พี่เค้าเปิดห้องให้เราเข้าไปนั่งเล่นสักพักพี่เค้าเห็นว่าเราเพลียมากเลยให้เราไปอาบน้ำเราก็เดินไปอาบน้ำและใส่เสื้อผ้าเก่านั่นแหละเพราะไม่ได้เอาเสื้อผ้ามา แต่พี่เค้าไล่ให้เราไปเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยเค้าเอาเสื้อผ้าเค้ามาให้เราใส่เราก็ไปเปลี่ยนนะ เพราะตอนนั้นเราง่วงและร้อนมากเรานอนบนโซฟากลางห้องส่วนพี่เค้านั่งเล่นคอมอยู่บนหัวนอนเรา เราหลับไปจนเช้าพอตื่นขึ้นมาพี่เค้าก็ชวนเราไปหาข้าวกินก่อนไปประชุมการอบรม วันนั้นเราเริ่มเชื่อใจพี่เค้ามากขึ้นคิดว่าไปกับเค้าแล้วเราจะปลอดภัย จนอาทิตย์ต่อมาเรามีประชุมวันเสาร์ เราเลยคุยกับพี่เดี๋ยวไปพร้อมกันคือเราเลิกงานแล้วจะนั่งรถไปห้องพี่เค้ากะว่าจะะค้างสักคืน เช้ามาจะได้รีบไปประชุมแต่คืนนั้นเป็นคืนที่เราจดจำไม่ลืมเราไปห้องพี่เค้าอาบน้ำตามปกติแล้วเตรียมจะนอนที่โซฟาเหมือนเดิมแต่ครั่งนี้พี่เค้ามาดึงมือเราไปที่เตียงแล้วบอกเราว่านอนด้วยกันก็อได้เราเห็นพี่เค้าดูปลอดภัยดีเลยไปนอนด้วย

จากนั้นเราต่างคนต่างนอน เราหลับไปได้สักพักนึง เราได้ยินเสียงพี่เค้าพูดข้างๆหูว่า พี่รักแกนะรักแกตอนไหนไม่รู้เหมือนนกัน แต่มันเกิดจากความรู้สึกดีๆที่เรามีให้กันตลอด1เดือนที่เรารู้จักกันมาพี่รู้สึกว่าพี่ถูกชะตากับผู้หญิงคนนี้มากเพราะเป็นผู้หญิงสู้ชีวิตไม่แต่งตัวเป็นกันเองและสนุกสนานอยู่ด้วยแล้วไม่เครียดพี่อยากรู้จังว่าแกคิดยังไงกับพี่ ตอนนั้นเราเริ่มลืมตาขึ้นมาเห็นว่าพี่เค้ากำลังจะจูบเราตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูกจนเรื่องมันเลยเถิดมาเกินจะแก้ พอเช้ามาพี่เค้ามาขอโทษเราและบอกว่าจะรับผิดชอบเราทุกอย่างแต่เรากลับบอกพี่เค้าไปว่าเรามีลูกมีสามีแล้วเราทิ้งพวกเค้าไม่ได้ ผิดที่เราเจอกันช้าไป จริงๆ วันนั้นเรามาประชุมกันตามปกติแต่ที่ไม่ปกติคือเราเวียนหัวจะเป็นลมแล้วพี่เค้ามาคอยดูแลเทคแคร์เราอย่างดีมากจนทุกคนเรื่องที่เกิดขึ้นจากปากพี่เค้าเราก้ไม่ได้แก้ตัวอะไรทั้งที่หลายๆคนว่าความผิดอยู่ที่เรา วันนั้นเป็นวันสุดท้ายที่เราได้เจอกันตลอดการอบรมและต่างคนต่างแยกย้ายกันไปทำงาน หลังจากนั้นแฟนเราก็มาหาและอยู่ด้วยกันอีก2เดือนต่อมามาเราก็ท้องแล้วเราก็ไม่ได้ติดต่อหาพี่เค้าอีกเลยเพราะแฟนพากลับมาอยู่ที่ ต่างจังหวัด. จนตอนนี้เราคลอดน้องแล้วหน้าตามาทางแฟนเรามากเลยโล่งอกไป

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ