7 สิ่งที่เราชอบคิดกับตัวเอง จนไม่ค่อยรักตัวเองเท่าไหร่เลยยยย!!!
(เขียนโดยพี่เอ๋ บก.)
มาแล้ววววว แอตติจูดท็อปที่สุดในโลก ที่เราต้องสาดให้ตัวเองเยอะๆ ?สาวรักตัวเอง? เวอร์ชั่น สวย อ่อนโยน มีชีวิตชีวา และกล้าหาญ เป็นได้จริงๆ ค่ะ ขอแค่ใจเริ่มคิด เครื่องก็ติดแล้ว ตามเรามาเลยค่ะ
?ถ้าจะเปลี่ยนอะไร เราต้องกล้าหาญ?
เราต้องกล้าพอที่จะหักดิบกับบางอย่าง ฝืนบางอย่าง
และฮึดสู้กับบางอย่างให้ได้ เราถึงจะเข้าใจกลไกการรักตัวเอง
และมีวันที่เรารักตัวเองอย่างสวยงามได้ในวันหนึ่ง ระหว่างทางอาจถอยไปบ้าง
ล้มไปบ้าง แต่นั่นคือบทเรียน
เมื่อไหร่ที่ใจเรายังมุ่งมั่นที่จะรักตัวเองอยู่ เราก็ยังคงเดินต่อไปได้
อย่างแรกที่คลีโออยากให้สาวๆ ทำคือ เช็คกันนิดนะคะว่า อะไรที่ค้างคาในเรา
เราถึงไม่รักตัวเองมองดูตัวเองจริงๆ ว่าเรามีอะไรที่ ?ยังไม่รักตัวเอง?
เราเรียกว่า ส่องอย่างละเอียดยิบค่ะ เอาง่ายๆ เลยคือ เรื่องชีวิตประจำวันเราก่อน
ตื่นเช้ามา.. เราทำอะไร และเราควรทำอะไร แล้วไม่ได้ทำ
อาหารเช้ามีมั้ย เราทานอะไรไปแต่เช้า น้ำดื่มพอมั้ย หิวแต่ไม่ดื่ม ไม่มีเวลา หรืออะไร?
ไล่ไปเรื่อยๆ จนหมดวัน เราจะเริ่มเห็นจุดอ่อนของการรักตัวเองของเราแล้ว
เราชอบพูดอะไร คิดอะไรกับตัวเองนะ ทำแล้วอะไรที่เราเครียดขึ้น หน้าก็ขมวดปม ไม่ใสเลย
เสร็จแล้วลองดูเหตุผลข้างล้างนี่ว่า?.
นี่ล่ะคือเหตุผลส่วนหนึ่งที่ ทำให้เราไม่ค่อยรักตัวเองเท่าไหร่ ก็เพราะว่าเรา?..
- เราชอบวิจารณ์ตัวเอง ว่าตัวเอง?
อีกสิ่งหนึ่งที่เกิดการพังทลายของการรักตัวเองของเราคือ
เราชอบวิจารณ์ตัวเราเองบ่อยๆ ?เออ ฉันหน้าเป็นสิวไปมั้ย? ?ฉันไม่สวยเลย?
และเลยไปถึงเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น สิ่งที่ได้คือความเซ็งล้วนๆ
และเมื่อเราทำบ่อยๆ เข้าเราจะขี้อิจฉา
พารานอยด์ กังวลไปหมดว่าใครจะคิดยังไงกับเรา
ไม่ไว้ใจใคร
มองโลกแง่ร้าย
ไม่เห็นคุณค่าในตัวเอง
และอาจทำร้ายตัวเอง
ทั้งหมดแห่งความท็อกซิกกับตัวเอง
เริ่มเกิดขึ้นจากจุดเล็กๆ ที่เราชอบย้ำถามตัวเอง และกังวลกับตัวเอง
จนมองไม่เห็นว่า ตัวเรามีศักยภาพอะไร เอาง่ายๆ
เรามีศักยภายที่จะแค่นั่งเฉยๆ มองต้นไม้ก็มีความสุข
เราจะมองไม่เห็นอะไรแบบนี้ เราเลยอาจต้องไปไกลจนถึงขั้นพยายามเกินไป- เราชอบโทษตัวเอง..
อาการนี้อาจเป็นตั้งแต่เด็กเลยก็ได้
เด็กบางคนเห็นพ่อแม่ทำงานเหนื่อย พ่อแม่ทะเลาะกัน พ่อแม่แยกกัน
หัวใจดวงน้อยๆ คิดอะไรไม่ได้ ก็จะกลับมาโทษตัวเอง ?เป็นเพราะเรานี่ล่ะ
พ่อแม่เลยต้องเป็นอย่างนั้น? และพอโตขึ้น อาการนี้เลยติดมาด้วย
เห็นได้ชัดคือ ตอนเราเลิกกับแฟน แทนที่เราจะมองอะไรตามความเป็นจริง
เรากลับมองที่ตัวเองก่อนเลย ?เป็นเพราะฉันเป็นคนเยอะไปเองล่ะ
เป็นเพราะฉันจิกเขา เป็นเพราะฉันคงไม่สวยเท่าไหร่?พอเราเบลมตัวเองมากๆ เขา เวลามีอะไรเกิดขึ้น คนแรกที่เราจะลงก็คือ ?ตัวเราเอง?
อาการแบบนี้จะทำให้ตัวเราเล็กลงเรื่อยๆ จนบางทีเรารู้สึกว่า
?ฉันไม่มีที่ยืนเลย? และเริ่มมองคนอื่นไม่ดี เหวี่ยงไปโทษคนอื่น
ไม่ชอบคนอื่นต่อ กลายเป็นว่าสุดท้าย เราโทษตัวเอง
จนเรามองใครก็ไม่ดีในสายตาเราไปด้วย- เราคิดว่าเราไม่มีทางดีพอแน่ๆ?
ความรู้สึกหนักๆ
ที่ว่า ?ฉันไม่เก่ง? ?ฉันไม่มีความหมายอะไรเลย? คือไม่ว่าเราจะทำอะไร
ต้องมีอะไรที่ไม่ถึงสแตนดาร์ดตัวเองตลอด เรียนร้องเพลง
เสียงฉันก็ร้องไม่ถึงคีย์ เรียนเปียโน ฉันก็คงดีดไปงั้นๆ ล่ะ มีผู้ชายมารัก
เค้าคงรักเพราะไม่มีใครล่ะสิ ไม่ว่าจะทำอะไรที่ใช้ความสามารถ
ก็จะต้องมีกำแพงตั้งไว้ก่อนเลยว่า ?ฉันทำได้ไม่ดีหรอก? คนที่เป็นอย่างนี้
สังเกตดูนะ จะชอบมีประโยคเริ่มเกริ่นก่อนเลยว่า ?ไม่หรอก?
คือไม่ว่าใครจะชมยังไงก็จะต้องบอกเลยว่า ?ไม่หรอก? ก่อนเสมอ
และจะมีสแตนดาร์ดที่สูงมากๆ เหมือนๆ คำว่าเพอร์เฟ็คท์
จะเป็นจุดมุ่งหมายทุกสิ่งของเธอ
และเหมือนเธอจะไม่อยู่กับความเป็นจริงบนโลกใบนี้เอาซะเลยถ้าคุณสงสัยในศักยภาพตัวเองเรื่อยๆ
ทุกวันๆ คุณจะไม่สามารถชื่นชมกับสิ่งที่ทำได้เลย
สุดท้ายคือคุณจะขาดการรักตัวเอง รักสิ่งที่ตัวเองทำอย่างแรง
และคุณค่าในตัวเองก็จะลดลงเรื่อยๆ
- เราชอบสงสัยในตัวเอง
ความสามารถน่ะมีนะ
แต่คนที่ชอบสงสัยในตัวเอง จะไม่ค่อยกล้าเปลี่ยนแปลงอะไร
ไม่กล้ารับความท้าทายอะไรในชีวิต หัวหน้าเรียกมามอบงานชิ้นสำคัญ
ก็จะตัวแข็ง ?หนูนี่นะคะ หัวหน้าเข้าใจอะไรผิดมั้ยคะ?
และไม่ว่าใครจะเชื่อมั่นยังไง ตัวเราเองนี่ล่ะที่จะต่อต้านเสมอ
มีแต่ความสงสัยในตัวเอง จนทำให้พลาดทุกสิ่งไป
วันหนึ่งถึงค่อยมานั่งระลึกชาติได้ เออ! เราไม่กล้าทำอะไรใหม่ๆ เลยนี่นาถ้าเรารักตัวเองจริงๆ
เราจะมองว่า ?เราสมควรได้สิ่งนี้ เพราะเราพยายาม? ?เราทำได้สิ ค่อยๆ
ทำไปก็ได้ ไม่ได้ก็เอาใหม่? และถ้าเราปล่อยให้ตัวเองสงสัยในตัวเองมากๆ ไป
เรานี่แหละจะขาดความสนุกในชีวิตไป เราจะห่างไกลคำว่า ?เอนจอย? ไปเลย
แล้ววัยสาวเราก็จะผ่านไปต่อหน้าต่อตาเฉยๆ แบบงงกับตัวเองหนักมากด้วย!- เราชอบมีข้อแม้ให้ตัวเอง
คือจะเป็นคนคิดหาเหตุผลมาขัดกับตัวเองตลอด
เราอยากไปทริปในฝัน เก็บเงินได้แล้ว เราก็จะบอกว่า ?ไม่เอาดีกว่า
รอปีหน้าให้เงินเยอะกว่านี้ดีกว่า? แค่ซื้อครีมทาหน้าให้ตัวเอง
เราก็จะมีข้อแม้ว่า ?โถ่เอ๊ย! ใช้แล้วหน้าไม่เด้งขึ้นหรอก?
เรามีเหตุผลทุกสิ่ง จนทำให้เราไม่ได้ใช้ชีวิต ไม่ได้เสี่ยงกับอะไร
เป็นคนอยู่กับตัวเองจนเกินไป
ร่างกายและหัวใจไม่ได้โบยบินไปเจอกับเรื่องที่อยู่นอกตัว
เราก็จะอยู่แบบเฉาๆ และก็คอยแต่จะหาอะไรที่ ?ไม่ต้องดีเท่าไหร่?
ให้ตัวเองหรอก
- เราชอบทำลายตัวเองโดยไม่รู้ตัว
แค่ประโยคว่า
?ไม่เป็นไรหรอก ขอสูบมวนนึงน่า? มันจะไม่จบแค่นั้นน่ะสิ
เราจะติดนิสัยหาข้ออ้างให้ตัวเอง และหาอะไรมาทำลายตัวเองเรื่อยๆ
ถ้างานเครียดก็ต้องบอกตัวเองว่า ?เครียดขนาดนี้ ต้องเมา!?
ง่วงนอนแทบตายแค่ไหน เราก็จะบอกตัวเองอีกว่า ?ฝืนสิ ทำงานต่อสิ
ต่ออีกชั่วโมงนึงละกัน? เจอผู้ชายที่ชอบ จากที่เราเป็นคนเอนจอยอีตติ้ง
เราจะคิดว่า ?ต้องผอมเท่านั้น เขาถึงจะรัก ฉันจะอดข้าวเย็น!?
เราได้มอบความหิวโหยให้กระเพาะของเราไปแล้ว- เราชอบคิดดราม่ากับตัวเอง
คล้ายๆ
กับการโทษตัวเองนั่นล่ะ แต่มีเรื่องราวให้ดราม่าขึ้น คนที่ชอบพูดประโยคว่า
?ฉันคงทำเวรทำกรรมไว้เยอะ ฉันถึงเจอแบบนี้?
แล้วเรื่องราวในอดีตก็หลั่งไหลเข้ามาในหัวเธอ
ให้เธอต้องตีอกชกหัวกับตัวเองเรื่อยๆ
เวลามีปัญหาอะไรก็จะกลับมาที่เรื่องเดิม ?ฟ้าไม่เมตตาฉันเลย
ฉันว่าแล้วว่าฉันต้องโดน? ถ้าเราคิดแบบนี้เรื่อยๆ
เราจะไม่อยากลุกขึ้นมาปรับเปลี่ยนอะไรกับตัเวองเลย เพราะเราก็จะคิดว่า
?เปลี่ยนทำไม มันไม่ดีอยู่แล้ว? นี่ล่ะความไม่รักตัวเองมาทันที่เลย
เราจะยอมรับชะตากรรมมากเกินไป จนมองไม่เห็นว่า ความจริงเราแค่มูฟออน
ก้าวต่อไปเถอะ ไม่ว่าจะโดนอะไรมาก็ตาม เดี๋ยวทุกสิ่งจะมีอะไรขับเคลื่อน
ให้เปลี่ยนแปลงไปเองทั้งหมดคือความคิด ความพูด
และสิ่งที่เราทำกับตัวเราเอง ก่อเป็นก้อนหน้าให้เรา ?ไม่รักตัวเอง? เอาเลย
สาวๆ ถ้าเช็คลิสท์ตัวเองแล้ว เรามีความเป็นแบบนี้อยุ่ด้วย สู้นะคะ
รู้ว่าเราเป็นอะไร ง่ายๆ คือ แย้งกับตัวเองด้วยเวลามีแง่คิดเนกาทีฟอะไร
แล้วเปลี่ยนใหม่ว่า ?ถ้าเราคิดแบบนี้ พูดแบบนี้ ทำแบบนี้ จะดีกว่าไหม?
ฝึกไปเรื่อยๆ ทุกวัน จะมีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นแน่นอน แปลว่าเราได้เริ่มรักตัวเองขึ้นแล้วล่ะค่ะ
