เกือบโดนข่มขืนเพราะไว้ใจแฟน

ขอเล่าเลยนะคะ คือว่าเราคบกับผู้ชายคนนึงมาหลายปีแล้ว คบในฐานะแฟน เราทั้งคู่ยังเรียนไม่จบเลย แล้ววันนึงมีงานกลุ่มที่ต้องทำร่วมกัน เพื่อนๆนัดกันที่บ้านเขา เราก็ไปด้วย เพราะเห็นว่าไปหลายคนคงไม่เป็นไร ปกติเราไม่ไปบ้านเขา เราคิดว่าไม่หมาะสมที่ผญ.จะไปบ้านผช. พอไปถึงก็ทำงานปกติค่ะ พอหกโมงเย็นกว่าๆเพื่อนก็ทยอยกันกลับ เขาบอกว่าจะไปส่ง เราก็โอเคแต่ขอกลับไม่มืดมาก พอซักพักฝนตก ละตอนนั้นไม่มีใครอยู่เลย แม่เขาไปทำงานตั้งแต่แปดโมง กลับประมาณ5ทุ่ม เราก็ไม่ซีเรียสในตอนแรก ก็กินข้าว ดูการ์ตูนรอฝนหยุด ซักพักเขาก็แกล้งเราแบบปกติที่ชอบหยอกล้อ แต่ครั้งนี้เขาแกล้งเราแรงมาก ขึ้นคร่อมเราเลย พยายามจะจูบเรา เราก็ดิ้น แต่บอกตรงๆสู้แรงไม่ได้ เราเลยตะโกนบอกว่าไม่เล่นแล้ว เขาก็ยังไม่หยุด เลิกเสื้อเราขึ้นแล้วล้วงเข้าไปด้วย เขาดูดที่คอ ละพยายามจะถอดกางเกงเรา เราเลยหยิกไปที่เนื้อตรงหลังเขาละพอเขาสะดุ้งเรางอขาละถีบเลย เราลุกออกจากเตียง แล้ววิ่งมาตรงประตู คือตกใจมาก เขาไม่เคยทำแบบนี้ เราคิดว่าเขาคงเล่นๆแต่มันก็น่ากลัวพอสมควรเพราะอยู่สองคน ทีนี้เราเลยขอให้เขาไปส่ง แต่เขากลับวิ่งมากอดเราไว้ละกระชากลงเตียง คร่อมเรา คราวนี้เขาหนักขึ้น ถอดเสื้อเรา แต่เราดิ้น ร้องดังมาก แต่ฝนตก เราจิกเขาจนเลือดซิบ เขาไม่ยอมหยุด เขาเปิดเสื้อเรา ถอดเสื้อในแล้ว เราร้องไห้ ขอร้องให้หยุด เขายอมหยุด เราตบหน้าเขาแรงมาก ละวิ่งออกไปทั้งที่ฝนตก เขาวิ่งตาม แต่เราไม่สน เราขึ้นวินแถวนั้น ละกลับบ้านเลยพอถึงบ้านเราก็ไม่ได้บอกอะไรใคร ความรู้สึกนั้นมันยังติดอยู่ในหัว เรารู้สึกขยะแขยงมาก เราลบรูป ลบทุกอย่างที่เป็นเขาออก ทำยังไงคะเราถึงจะลืมได้