รักไปแล้วว่ะ

สวัสดีครับ ผมเป็นคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย ผมก็ผิวเข้ม หน้าตาบ้านๆอ่ะครับ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร โลกส่วนตัวสูง ไม่แปลกใจเลยที่ผมจะไม่ค่อยมีเพื่อนกับเขา และผมก็รู้ว่าผมชอบผู้ชายตอน ม. ปลายนั่นแหละ เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมไม่ค่อยมีเพื่อนเลย ตั้งแต่เรียนมหาลัยมา จนเข้าเดือนที่ 2 มีเพื่อนในห้องคนหนึ่งครับ ชวนผมเข้าไปอยู่ในกลุ่มด้วยเพราะต้องทำงานกลุ่ม สมมติว่าชื่อ Z แล้วกันนะครับ ผมก็ตอบตกลง และก็ทำงานชิ้นนั้นจนเสร็จ ผม Z มันก็พยายามเข้าหาผมอยู่นะครับ อาจจะสงสารผมเพราะผมไปไหนมาไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียว ชีวิตอยู่กับหูฟัง ผมกับ Z ก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น มากจนที่ว่าผมกล้าบอกกับมันว่าผมไม่ได้ชอบผู้หญิงนะ มันก็ทำหน้าตกใจอ่าครับ แต่ไม่ได้รังเกียจอะไร Z มันเป็นนักบาส หน้าตามันก็หล่อ่ะครับ หล่อเลย ออกตี๋ๆ ผิวขาวมากครับ มะนเลยทำให้มีหญิงมาติดเยอะ มันก็ยุให้ผมลองไปคบผู้หญิง แต่ปมปฏิเสธตลอด ผมไม่อยากทำร้ายใคร วันเวลาผ่านไป จนผมขึ้น ปี 2 จะเรียกว่าผมใจง่ายก็ได้นะครับ ผมชอบไอ้ Z มันไปแล้ว ชอบแบบไม่รู้ตัวเลย อาจจะเป็นเพราะผมมีมันเป็นเพื่อนคนเดียวด้วยมั้งครับ มันปฏิบัติกับผมเหมือนกับผมเป็นผู้ชายทุกอย่าง อาบน้ำด้วยกัน แก้ผ้าเดินในห้องแบบไม่อายกันเลย ผมมีความสุขมาก ผมก็แอบคิดเข้าข้างอยู่เองอยู่เหมือนกันแต่ก็ต้องห้ามใจเอาไว้ จนวันหนึ่งผมทนไม่ไหวผมก็เลยบอกมันว่า "กูหวั่นไหวกับว่ะ จะเกลียดกูก็ได้นะ อยู่ของเฉยๆ เดี๋ยวกูออกจากชีวิตไปเอง" ผมพยายามกลั้นน้ำตาและเดินออกมา ผมคิดว่ามันต้องเกลัยดผมแน่ๆ แต่ผิดคาดครับ ผมวิ่งมากอดผมจากข้างหลัง แล้วบอกว่า ถ้าไม่มีกูจะอยู่กับใคร อย่าทำร้ายตัวเอง กูก็ไม่มีใครที่ดข้าใจกูได้เท่าเลย ผมน้ำตาไหลพรากเลยครับ น้ำตา ลูกผู้ชายมันไหลแบบไม่อายกันเลย มันก็ร้องไห้ผมก็ร้องไห้ มันก็พูดต่อว่า กูมีความสุขมากนะที่ได้อยู่กับ อย่าออกไปจากชีวิตกูเลย กูขอร้อง กูก็ไม่ได้คิดกับแค่เพื่อน เข้าใจกูหน่อยนะ ผมตกใจมากก จากนั้นเหมือนนาทีสารภาพบาปอ่าครับ ผมกับมันก็คบกันต่อ แต่ฐานะอะไรไม่รู้ ความคิดถึงกัน ความเป็นห่วงกันมันเกินเพื่อนไปแล้วครับ จนมันทะเลาะกับแฟนมัน(ผู้หญิง)จนถึงขั้นเลิกกัน ผมก็เป็นห่วงมัน มันให้ไปหาผมก็ไป มันก็ชวนผมกินเหล้า ผมก็กินๆไป ก็ฟังมันระบายไป ผมก็ตึงๆนิดๆ มันนี่สิเมาเลย จากนั้นมันก็บอกรักผม ผมก็เข้าใจนะครับคำพูดคนเมา เลยไม่ได้คิดอะไร ผมก็พูดปัดไป จนมาเรื่องเดิมอีก ทีนี้มันก็พูดเหมือนเดิม แต่มันดึงหน้าผมไปจูบเลยครับ ใจผมเต้นแรงมากกก แต่ไม่รู้จะทำยังไง ก็ปล่อยเลยตามเลย ผมกกบมันก็ สัมฟัสร่างกายกันและกัน จนเลยเถิด และเราก็มีอะไรกัน (ผมเป็นฝ่ายกระทำ) มันเป็นครั้งแรกของผม ผมโคตรมีความสุขเลยครับ ได้มีอะไรกับคนที่ผมรัก แต่ตื่นเช้าขึ้นมา มันโมโหร้ายใส่ผมเฉยเลย ต่อยผม ชกผม บอกทำไมทำกับกูแบบนี้ ผมไม่ตอบโต้ครับ ผมทำมันไม่ลง มันกระหน่ำชก กระทืบ ผมก็ได้แต่รองรับอารมณ์มัน จนมันหายโมโห ผมเลยใส่เสื้อผ้า แล้วกลับหอผม ตอนนี้ผมกับมันมองหน้ากันไม่ติดเลย ผมมันเลวเองที่ทำแบบนั้น ปมไม่กล้ารักใครอีกเลยครับ ผมอยากเป็นเพื่อนกับมันเหมือนเดิม แต่แค่หน้าของผมมันยังไม่อยากจะมองเลครับ ผมรู้สึกผิด ผมทำอย่างไรดี ผมไม่อยากเสียมันไปเลย

* ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้านะครับ