เคยเป็นไหมบางทีก็อยากชัดเจนแต่บางทีก็อยากเป็นอยู่แบบนี้

จขกท.โสดมาสักพักแล้ว จนมาเจอคนๆนึง ที่ตอนแรกรู้สึกเฉยๆ เพราะเขาไม่ใช่สเปค ที่คุยเพราะไม่อยากเสียมารยาท แต่พอคุยแล้วเขาเป็นคนที่มีความคิดที่ดี เราเลยคุยกันมาเรื่อยๆ เขาโทรหาเราทุกวัน ช่วงแรกๆมีคอลคุยกัน แต่ช่วงหลังๆก็น้อยลง เป็นคุยโทรศัพท์ ได้ยินแต่เสียง เพราะต่างคนต่างมีหน้าที่ที่ต้องทำ ไปไหนมาไหนบอกกันตลอด เพราะคุยกันทุกวันจากที่เริ่มรู้สึกเฉยๆก็กลายเป็นรู้สึกดี คุยกันแบบเป็นตัวของตัวเอง ถึงจะเงียบใส่กันก็ไม่รู้สึกอึดอัด ที่คุยกันไม่รู้ว่าอยู่ในสถานะอะไร -คนคุย -ศึกษากันอยู่ หรืออะไรก็ไม่รู้ เมื่อเกิดความสัมพันธ์แบบนี้มักจะอยู่ไม่นาน หากมีใครคนนึงรู้สึกมากกว่า มีบางช่วงเวลาที่ จขกท.รู้สึกอยากชัดเจน แต่บางเวลาก็รู้สึกว่าแบบนี้เหละโอเคแล้ว เลยเลือกที่จะถามตรงๆว่าเขารู้สึกยังไงกับเรา คำตอบที่ได้คือเขาชอบเรา แล้วเราก็ชอบเขา บางทีก็อยากเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆเพราะ ต่างคนต่างให้อิสระต่อกัน ไม่จู่จี้ ไม่ตาม ไม่มีทะเลาะกัน อยากทำอะไรก็ได้ทำถาม จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปดีไหม หรือต้องถามหาความชัดเจน คือ ไม่อยากเสียเวลาเพราะอายุก็ไม่น้อยแล้ว ไม่อยากเสียโอกาสกับคนที่เข้ามาใหม่(เลือกคุยทีละคนแม้จะไม่รู้สถานะก็ตาม)

ปล.หลายคนบอกว่าความไม่ชัดเจนคือคำตอบที่ชัดเจน มันก็จริงนะ แต่บางทีการกระทำที่ได้รับจากอีกฝ่ายมันเป็นสิ่งที่ดีต่อใจ ทำให้ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป ที่เป็นอยู่นี้ก็รู้สึกดีนะแต่ถ้าชัดเจนเราจะได้ทำตามความรู้สึกได้อย่างเต็มที่ แบบขอกอดหน่อย ขอหอมบ้าง อะไรแบบนี้ความรู้สึกแบบนี้ได้แต่รู้สึกแต่พูดออกมาไม่ได้เพราะสถานะแบบนี้นี่เหละ0 0