เสน่ห์....ของความแตกต่าง

เรื่องของคน 2 คน..ที่แตกต่างกันเกือบทุกด้านยกเว้น....ความรู้สึกที่มีให้กัน

เขาชอบดำ....เธอชอบขาวเขาชอบเพลงใต้ดิน....เธอฟังเพลงสบายๆ

เขาตัวสูง....เธอไม่สูงเขาเรียนไม่เก่ง....เธอท็อปเกือบทุกวิชา

เขาเก่งกีฬา....เธอไม่เคยวิ่งทันใครเค้าเขาชอบเสียงเครื่องยนต์....เธอเกลียดความเร็วเขาชอบฝน....เธอกลัวเสียงฟ้าร้องเขาเป็นคนเงียบๆ ไม่เรื่องมาก

เธอร่าเริงและจำเป็นต้องมีคนอยู่รอบด้านเขาเก็บความรู้สึกและระบายลงสมุดบันทึกเธออ่อนไหว ขี้เหงา และช่างรู้สึก

เขาน้ำตาซึมเพราะมองไม่เห็นค่าของตัวเองเธอร้องไห้ให้ความเดียวดายที่เกาะกุมหัวใจเขาชอบเก็บตัวอยู่คนเดียวในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆเธอชอบมิตรภาพที่ใครต่อใครมอบให้

แต่กระนั้น ..ผู้คนมากมายที่รายล้อมก็ไม่ได้หายว้าเหว่

ทุกครั้งที่เขาเหงา..เธอจะนั่งอยู่ข้างๆโดยไม่เรียกร้องความสนใจทุกครั้งที่เธอร้องไห้ .เขาไม่มีคำปลอบโยนเพียงแค่กุมมือเธอไว้

ทุกครั้งที่เขามองเห็นเงาตัวเองในกระจก..เขาจะเห็นเพียงผู้ชาย....ที่ไร้ความสามารถและไม่มีความสำคัญกับใครแต่เธอกลับมองเห็นผู้ชายคนนึง....ที่สามารถปกป้องเธอได้และมีค่ามากมายสำหรับเธอ

ทุกครั้งที่ฝนตก .เธอจะนั่งหลบอยู่ในมุมหนึ่งของห้องฝนพัดพาความเหงามาให้ เสียงฟ้าร้องเรียกความกลัวมาใกล้แต่ทุกครั้งที่ฝนตก เขาจะโทรศัพท์หาเธอและจะอยู่ตรงนั้นจนกระทั่งฝนหยุดตก....แม้จะไม่ได้พูดอะไรกันเลยสักคำ

เขาและเธอ....อยู่ด้วยกันในความเงียบ....แต่ไม่เคยรู้สึกอึดอัด

เขาและเธอ....อยู่ด้วยกันในความเงียบ....แต่เหมือนกับได้พูดคุยกันตลอดเวลา

เขาและเธอ....เหงาด้วยกัน....แต่กลับรู้สึกอุ่นในใจเขาและเธอ....เหงาด้วยกัน....แต่กลับรู้สึกว่าตัวเองมีค่าขึ้น