ผู้ชายก็เสียใจได้

ผู้ชายอย่างเราก็เสียใจเป็นนะครับว่ามั้ยย!! คือเรื่องของผมมีอยู่ว่าคบกันกับแฟนได้ประมาณ3เดือนและ3เดือนที่ผ่านมาเขาก็แอบคุยกับคนนั้นคนนี้พอผมจับได้ก็แถไปเลื่อยทั้งๆที่หลักฐานมันมีอยู่คามือเธอทำให้ผมเสียใจหลายครั้งแล้วนะครับแต่....ผมก็ยังไม่ยอมเลิก เธอชอบถามผมเป็นประจำว่าเลิกคุยเลิกคบกับเธอเหมือนเพราะเธอทำให้ผมเสียใจแต่ที่ผมเสียใจที่สุดคือเขาแอบคุยกับแฟนเก่าเขาโทรหาแฟนเก่าเขา พอผมถามเขาว่าโทรหาแฟนเก่าทำไม เธอก็แถไปเลื่อยว่าเขาบอกว่าคิดถึงบ้างนู่นนี่บ้างพอผมถามเค้นจริงๆ เป็นเธอต่างหากที่เป็นฝ่ายคิดถึงเขาโทรหาเขาเกือบตลอดทุกวันผมถามเธอว่าไม่สงสารผมบ้างหรือไงรักผมจริงไหมทำไมทำแบบนี้ก็ตอบถามว่าสงสารทั้งคนนั้นแหละก็ผมผมได้ยินคำนั้นใจผมสลายครั้งแล้วครั้งเล่า ในใจผมได้แต่คิดนะครับว่าถ้ารักผมจริงๆเขาจะเลือกแคร์คนที่รักเขาหรือจะเลือกแคร์คนที่เขาคิดถึง ผมเป็นฝ่ายที่ไม่ยอมปล่อยเธอเป็นเองแหละครับ มันอาจจะมองว่าโง่นะครับสำหรับนิสัยของผู้ชายด้วยกันถ้ามองกัน ผมก็ได้แต่หวังนะครับว่าความดีที่ผมมีให้เขามันจะทำให้เขาเลิกนิสัยแบบนั้น ผมไม่ดื่มเหล้า ผมไม่สูบบุหรี่นะครับไม่ชอบเที่ยว เวลาเขาอยากไปเที่ยวอยากไปไหนผมก็ไม่เคยห้ามอะไรเขาเลยแต่สิ่งที่ผมไม่ชอบที่สุดคือเขาไปคุยกับคนอื่นนอกจากผม ทั้งๆที่ผมก็มีเขาคนเดียว และตอนไปจีบเขาผมก็จีบด้วยความจริงใจผมคุยกับเขาคนเดียวว จนถึงตอนนี้ผมก็ไม่มีวี่แววว่าจะนอกใจเขาเลย ผมไม่กล้านอกใจเขาเพราะกลัวเขาจะเสียใจผมคิดเสมอว่าถ้าผมนอกใจคนๆไม่ใชเพียงแค่เขาเสียใจ แต่ตัวเราเองก็ต้องมานั่งรู้สึกผิดที่ทำแบบนั้น เพราะผมรู้ว่าการถูกนอกใจการที่เราไปคุยกับคนอื่นคนที่เรารักจะรู้สึกยังไง ผมอยากให้เขาคิดได้อยากให้เขาเอาความรู้สึกว่าการเสียใจมากๆมันเป็นยังไง เพราะเธอเองก็เคยผ่านจุดนั้นมาผมจึงไม่อยากทำให้เธอเสียใจผมเป็นฝ่ายที่จะดึงเธอไว้แต่เธอกลับจะกลับไปหาฝ่ายที่ปล่อยเธอมาเลือกทำร้ายคนที่รั้งเธอเพียงเพราะคนที่ปล่อยเธอบอกว่าคิดถึง "ในบางครั้งความรัก มันยากเกินกว่าจะเลิกกันไปง่ายๆ"