น้ำตาไหล...2 แม่ลูกยากจนทำเงินหาย 500 บาท ลูกชายเลยแอบเอาเงินค่าเรียนมาคืนให้ แต่แม่กลับพูดออกมาแบบนี้ ทำเอาน้ำตาไหลไปตามๆกัน...!!

เขาเป็นลูกกำพร้า ฐานะทางบ้านยากจน พ่อของเขาเสียตั้งแต่เขาอายุได้3ขวบ แม่ยึดอาชีพรับจ้างซักผ้า เขาจึงพยายามหางานพิเศษทำตั้งแต่เรียนประถม

ตอนที่เขาอายุได้18ปี ด้วยเกรดเฉลี่ยของเด็กเรียนดี ทำให้เขาสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ไม่ยาก แม่ของเขาแอบไปขายเลือดเพื่อเตรียมเงินให้เขาเข้ามหาวิทยาลัย เขารู้ แต่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เกรงว่าจะทำให้แม่ยิ่งเสียใจ

เขาเองก็ปิดแม่เรื่องที่เขาไปขายเลือด รับจ้างขนของจนนิ้วฉีก เดินส่งหนังสือพิมพ์จนเคยเป็นลมกลางถนน ทำเขาทำไปก็เพราะอยากแบ่งเบาภาระอันหนักอึ้งของแม่ช่วงปิดเทอมปี2 เขากลับบ้านไปในช่วงฤดูหนาวแม่ซักผ้าด้วยมือในวันที่อากาศหนาวเหน็บ

"งานอย่างอื่นทำไปกว่าจะได้เงิน ซักผ้านี่เงินดีสุดแล้ว ตัวละ5บาท เสื้อผ้าพวกนี้ไม่ได้สกปรกเลย เพราะเป็นเสื้อของคนมีตังค์ทั้งนั้น เขากลัวว่าถ้าเข้าเครื่องซักเนื้อผ้าจะเสียหาย"

เย็นวันนั้น หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ แม่ก็บอกเขาด้วยความดีใจว่า"ลูกแม่ อาทิตย์นี้แม่ซักผ้าได้ตั้ง1,000บาทแน่ะ"พูดเสร็จแม่ก็ล้วงมือหยิบเงินในกระเป๋ากางเกงออกมา แต่มีแบงค์500อยู่ในกระเป๋ากางเกงของแม่เพียงใบเดียว

แม่มีสีหน้าที่ตื่นตระหนกมาก

"เงินแม่หาย! เงินแม่หายไปตั้ง500บาท"

พูดเสร็จ แม่ของเขาก็รีบลุกขึ้นไปหยิบไฟฉายเดินออกไปหน้าบ้านที่ซักผ้าเมื่อตอนกลางวันข้างนอกมืดมิด เสียงลมหาวพัดมาเป็นระยะระยะนางกวาดไฟฉายไปทั่วบริเวณบ้าน แต่ก็ไม่เจอ

"หรือมันจะหล่นหายตอนที่แม่เอาผ้าไปส่งคุณนายบ้านข้างๆเมื่อตอนหัวค่ำ"

พูดไม่ทันขาดคำ นางก็รีบเดินส่องไฟฉายไปที่บ้านคุณนายที่ห่างออกไปไม่ถึงร้อยเมตร แต่ก็ยังไม่พบอยู่ดี

เงินจำนวน500บาท ดูเหมือนจะไม่ได้มีราคาค่างวดอะไรสำหรับคนมีเงิน แต่เงินจำนวนนี้ เป็นเงินที่แม่ของเขาใช้ได้ทั้งเดือน และเป็นค่าใช้จ่ายของเขาได้ทั้งเดือนเช่นกันเขาเดินตามหลังแม่ไป น้ำตาคลอเบ้า

"นี่มันเป็นเงินที่แม่ต้องซักผ้า100ผืนถึงจะได้มา"

เขานึกไปก็ใช้มือป้ายน้ำตาไปแม่เดินกลับไปกลับมาอย่างนั้น2-3รอบ เขาจึงบอกแม่ว่า

"แม่ครับ ไม่ต้องหาแล้วครับ พรุ่งนี้ผมจะช่วยแม่หาอีกทีดีไหมครับ ฟ้ามืดอย่างนี้มองไม่เห็นหรอกครับ"

แม่ยังคงเดินหาเงินจำนวนนั้น จนไฟฉายดับลง จึงเข้าบ้านมานอนคืนนั้น เขาแอบเอาเงินที่แม่ให้เขาไว้500บาท ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายประจำเดือนนี้ของเขาแอบเอาไปไว้ที่ราวตากผ้าหลังบ้าน มันเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้แม่หายกังวล เขาคิดได้แค่นี้

"ลูกแม่ แม่หาเงินเจอแล้ว!"

เสียงแม่ตะโกนด้วยความดีใจ ปลุกให้เขาตื่นขึ้นมา ทั้งๆที่รู้ว่าสิ่งนี้คืออะไร เขาแสร้งเป็นดีใจไปกับแม่

"เห็นไหมครับ แม่เป็นคนดี ฟ้าย่อมคุ้มครองแม่ เจ้าที่คงเก็บเงินไว้ให้แม่แหละครับ"

เขาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นอาการดีอกดีใจของแม่

"เอาละ ได้มาแม่ก็ดีใจแล้ว เงิน500บาทนี้แม่แถมให้ลูกก็แล้วกันนะ ถือว่าแม่เงินหายก็แล้วกัน หาอาหารอร่อยๆกินบ้างนะลูก ลูกแม่ผอมไปเยอะเลย"

แม่ยัดเงิน500บาทที่ได้คืนมาใส่มือของเขา จากนั้นก็ดึงเขาเข้ามากอดน้ำตาของเขาไหลออกมาอีกครั้ง

"แม่ครับ แม่ให้ผมเมื่อวานนี้500บาทแล้วนะครับ แม่ให้ผมอีก500 มันเยอะเกินไปสำหรับผม แล้วแม่จะเอาเงินที่ไหนมาใช้?"

"เจ้าลูกโง่ แม่ซักผ้าทุกวัน อีกไม่กี่วันก็ได้เงิน500คืนมาแล้วละ ไม่ต้องห่วงแม่นะ ตั้งใจเรียนล่ะ"

เขากอดแม่ด้วยความรักและเคารพแม่อีกครั้ง แม่ ที่ไม่เคยห่วงแม้แต่ตัวเองเมื่อเขาจบการศึกษาเขาก็ได้ทำงานที่บริษัทมีชื่อแห่งหนึ่ง หลังจากทำงานได้หนึ่งปี ด้วยความช่วยเหลือของเจ้านาย ให้เขาผ่อนตึกแถวห้องเล็กๆห้องหนึ่ง เขาจึงไปรับแม่มาอยู่ด้วย จากวันนั้น แม่ของเขาก็ไม่ต้องซักผ้าอีกต่อไป

เงิน500บาทใบนั้น เขานำมันใส่กรอบติดไว้ข้างฝาเขาไม่กล้าใช้เงินจำนวนนี้ เพราะมันแทบจะเป็นชีวิตของแม่เขาในคืนนั้น แล้วเขาจะดูแคลนชีวิตของแม่เขาได้อย่างไรกัน เงินจำนวนนี้คือความรัก คือกำลังใจ คือทุกสิ่งที่แม่มอบให้แก่เขาเย็นวันหนึ่ง ไม่รู้พูดคุยอะไรกัน ทำให้เขาเอ่ยถึงเรื่องเงินจำนวน500บาทนั้นเขาชี้มือไปที่กรอบรูปใบนั้น

"แม่ดูสิครับ เงิน500บาทที่แม่หาทั้งคืน ตอนนี้มันก็ยังอยู่กับเราที่บ้านหลังใหม่นี้ โชคดีนะครับที่แม่หายังเจอ"

"เจ้าลูกโง่เอ๋ย แม่จะไม่รู้ได้ยังไงว่าแบงค์นี้เป็นใบที่แม่ให้เจ้า ตอนที่แม่นำเงินไปแลกให้เป็นแบงค์500ที่ธนาคาร แม่จำหมายเลขของแบงค์ได้ "

เขามองแม่อย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

"แม่รู้ ว่าลูกต้องการให้แม่คลายใจ แม่ถึงมาคิดได้ ลูกรักแม่ถึงขนาดนี้ แม่ไม่ควรทำให้ลูกไม่สบายใจอีกต่อไป แม่จึงทำเป็นตื่นเต้นดีใจที่หาเงินเจอ ลูกเอ๋ย ขอบใจนะลูกแม่"

เขากอดแม่อีกครั้ง ไม่เคยคาดคิดมาก่อน เขาไม่คิดว่าสิ่งเขาทำเพื่อแม่ในวันนั้น แม่ของเขาต่างหากที่ทำเพื่อเขา โดยที่เขาไม่รู้อะไรเลย

ขอบคุณข้อมูลและภาพจาก: ข่าวเด่น คลิปดัง