เข้าใจนิสัยวัยรุ่น!! วัยรุ่นมีแฟน! ปัญหาที่ไม่ควรเป็นปัญหา อยากให้เข้าใจ

แม้จะเข้ายุคอินเทอร์เน็ตแล่นเร็วปานไวแสงอย่างไร แต่เรื่องการมีแฟนของวัยรุ่นยังคงเป็นเรื่องใหญ่ของหลายๆ ครอบครัวค่ะ วัยรุ่นในบอร์ดเด็กดียังคงปรึกษากันว่า "จะบอกพ่อแม่ยังไงดี" หรือ "พ่อแม่ห้ามมีแฟน" แต่มุมไหนล่ะที่ผู้ใหญ่ต้องยอมรับ และวัยรุ่นต้องเข้าใจอะไร ติดตามได้เลยค่ะ

1. ผู้ใหญ่ควรยอมรับมากกว่าการคัดค้าน ด้วยลักษณะของวัยรุ่นแล้ว ย่อมอยากเป็นที่รักและถูกรักอยู่แล้ว อยากมี/อยากเป็นคนพิเศษ คุณพ่อคุณแม่ ผู้ปกครอง และผู้ใหญ่ของวัยรุ่นจึงควรยอมรับมากกว่าคัดค้าน และเปิดโอกาสให้ลูกกล้าบอกและพากันมารู้จักกันพ่อแม่ลูกไว้ เพื่อที่ลูกและแฟนจะได้อยู่ในสายตาของพ่อแม่ตลอด พ่อแม่ก็สบายใจ ลูกก็สบายใจ ทุกคนก็มีความสุข แต่เมื่อผู้ใหญ่เจอแฟนของลูกหลานแล้ว แม่จะฉุดคิดสะกิดใจอะไรอย่าเพิ่งตั้งป้อมรังเกียจกันตั้งแต่แรก การทำท่าไม่ชอบใจแฟนของวัยรุ่นยิ่งเป็นการสร้างกำแพงมาขวางกั้น มันเป็นลักษณะของวัยที่วัยรุ่นจะต่อต้าน...ถ้ามีคนมารังเกียจคนที่ตนรักตนชอบ วัยรุ่นจะรู้สึกเห็นใจคนรักและรู้สึกอยากปกป้องคนรักของตัวเอง และอาจตั้งตนเป็นศัตรูกับพ่อแม่แทน ดังนั้นผู้ใหญ่จึงควรแสดงท่าทีเป็นมิตรต่อแฟนลูก เพื่อให้โอกาสตัวเองได้เข้าใกล้แฟนลูกมากเพียงพอ ที่จะศึกกษาลักษณะนิสัยใจคอของแฟนลูกได้ด้วยค่ะ ส่วนในเรื่องคุณสมบัติจะดีหรือไม่ดีนั้น มีความเหมาะสมหรือไม่นั้น คงต้องติดตามดูแลไปตามสถานการณ์ค่ะ

2. เมื่ออนุญาตให้คบ ก็อย่าลืมคำสอน คุณพ่อคุณแม่สามารถคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับคุณลูกวัยรุ่นได้ค่ะ เช่น เล่าเรื่องตอนวัยรุ่นของตนเองให้ลูกฟัง เล่าเรื่องความรักของคุณพ่อคุณแม่ แล้วเอ่ยสอดแทรกคำสอนข้อคิดกันไป เช่นว่าความรักแบบหนุ่มสาว อาจเริ่มจากการเป็นเพื่อนก่อนเท่านั้นก็ได้ หรือบางทีอาจเป็นแค่อารมณ์หลงก็ได้ ต้องใช้เวลาดูกันไป หรือแม้กระทั่งหรือแม้แต่เล่าเรื่องอกหักก็ได้ (อย่าลืมบอกติดตลกว่าไม่ได้แช่งลูกนะคะ เผื่อเขาอิน >.<) ช่วงที่เล่าถึงความอกหัก ก็สามารถให้คติสอนใจได้ว่า ความรักของแต่ละช่วงชีวิตอาจแตกต่างกันไป แล้วทำให้เจ็บปวดได้ เพราะมีอะไรที่ยั่งยืนตลอดกาล

แต่สิ่งที่สำคัญต้องสอนควบคู่กันไป คือ เรื่องการวางตัวให้เหมาะสม ไม่จับมือถือแขนเกินเลย ถ้าเป็นผู้ชายต้องให้เกียรติผู้หญิง ถ้าเป็นผู้หญิงก็อย่าปล่อยปละทำตัวตามสบายกับเพื่อนหรือแฟนผู้ชายมากจนเกินไป สอนให้รู้จัก "การให้เกียรติตัวเอง" ค่ะ รวมถึงการสอนให้ลูกรู้จักเรื่องเพศศึกษาด้วย การระมัดป้องกันตนเอง สมัยนี้สามารถพูดเรื่องการตั้งครรภ์ได้ค่ะ ผลด้านลบของการมีเพศสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสม ยาเสพติดที่อาจทำให้พลาดพลั้งในงานสังสรรค์ ซึ่งปัจจุบันมีสื่อที่นำเสนอเรื่องราวเหล่านี้ อย่างละคร...พากันดูและสอนผ่านละครได้เช่นกันค่ะ ผู้เขียนเข้าใจทัศนะความคิดแบบ "ยิ่งสอน เหมือนยิ่งชี้โพรงให้กระรอก" นะคะ แต่หากผู้ใหญ่ไม่สอนเรื่องเพศเสียเองให้ถูกต้อง แล้ววัยรุ่นไปเรียนรู้เอง ไม่รู้ว่าจะเรียนรู้โดยตรงแบบไหนจนอาจเข้าใจผิดไปเองและพลาดพลั้งได้ค่ะ สมัยนี้สื่อต่างๆ เข้าถึงง่ายอยู่แล้ว ดังนั้นอย่าให้สื่อสอนอย่างเดียว เราสอนไปพร้อมๆ กันดีกว่าค่ะ

3. ไม่ห้ามคบแต่ต้องมีกติกา ทั้งตัววัยรุ่นเอง และผู้ใหญ่ก็ควรเข้าใจว่า วัยรุ่นนั้นเป็นวัยฮอร์โมน การตัดสินต่างๆ อาจเป็นไปตามอารมณ์ จนไม่มีความยับยั้งชั่งใจเพียงพอได้ ดังนั้นจึงต้องกำชับสร้างกติกาให้ยอมรับกันทั้งฝ่ายวัยรุ่นและผู้ใหญ่ค่ะ เช่น พ่อแม่ต้องบอกให้ชัดเจนว่า (1)มีแฟนได้แต่ต้องเรียนหนังสือให้ดีไม่ละทิ้งการเรียน (2)ทุกครั้งที่จะไปไหนกับแฟนต้องบอกกล่าวและได้รับอนุญาตจากพ่อแม่ก่อน ฯลฯ และที่สำคัญที่สุดต้องสัญญาว่าจะรักษากติกากันทั้งสองฝ่าย หากผิดกติกาสามารถให้ลงโทษได้ เป็นต้นค่ะ ควรชัดเจนในกติกาและยึดเป็นคำสัญญาค่ะ เราทุกคนไม่ชอบคนผิดสัญญา แต่เรื่องนี้วัยรุ่นเองก็ต้องยอมรับคำสัญญาค่ะ ทำให้พ่อแม่เชื่อมั่นในตัวลูกหลานมากขึ้นค่ะ

4. ข้อสุดท้ายที่อยากให้ยอมรับมากที่สุด คือ ขอให้ผู้ใหญ่มองเรื่องนี้เป็นปกติค่ะ

เพราะยิ่งพ่อแม่ทำให้เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ดุด่า กีดกัน หรือทำเป็นบ่นเรื่องแฟนของลูกคนข้างบ้านเพื่อให้ลูกรู้ตัว ฯลฯ มากแค่ไหน ลูกยิ่งกังวลและพยายามจะปกปิดพ่อแม่มากขึ้นค่ะ ความรักเป็นประสบการณ์หนึ่งในชีวิตที่ทำให้คนเราเติบโตไปข้างหน้าได้ค่ะ ไม่ว่าจะรักหลง รักแท้ รักชั่วคราว รักแรกหรืออกหัก การเรียนเรียนรู้ความรักไปตามลำดับเหล่านี้ ล้วนเป็นพัฒนาการทางอารมณ์ของวัยรุ่นที่พบเจอได้เป็นปกติในยุคสมัยนี้จริงๆ ค่ะ

อยากให้ทุกคนรับรู้และเข้าใจว่า เรื่อง "วัยรุ่นมีแฟน" ไม่ใช่แค่เรื่องของคนสองคนค่ะ วัยรุ่นควรให้ผู้ใหญ่รับรู้และยอมรับด้วย ดังนั้นเรื่องนี้ต้องเข้าใจกันและกันด้วยทุกฝ่ายค่ะ