รักครั้งแรกของผม กับสถานะความรักไม่ชัดเจนควรถามหรือปล่อยให้มันเป็นแบบนี้

เรื่องมีอยุ่ว่า ผมกับน้องคน หนึ่งเราคุยกันมา4ปีแล้ว เมื่อก่อนตอนผมอยู่ม.ปลายเราเคยคบกัน ไปเที่ยวด้วยกันออกกำลังกายด้วยกัน และแล้วคบกันได้หนึ่งเดือน น้องเขาบอก "พี่หนูว่าพี่ยังไม่ใช่วะ เราเป็นพี่น้องกันเหมือนเดินเถอะ" ผมรู้สึกว่า หนึ่งเดือนที่ผ่านมามันมีความสุขมาก น้องเขาสอนอะไรหลายๆอย่างมากทั้งที่ผมโตกว่า แต่เรื่องความรักผมอาจจะไม่ชำนาญ ผมไม่เคยจับมือ ตอนที่คบกัน ไม่โดนตัวเพราะผมคิดว่าเรายังเด็กกันมาก จับมือโดยใส่ชุดนักเรียนคงดูไม่ดี แล้วผมก็เป็นห่วงภาพลักษณ์ของน้องเขาด้วย หลังจากที่น้องเขาบอกเลิก ผมก็ตื้อนะ ว่าผมผิดอะไร (อาจจะเป็นความรักแบบ งงๆ หน่อย) แต่น้องเขาก็ไม่กลับมาละ หลังจากนั่นเราก็คุยเหมือนพี่น้องมาตลอด จนผมขึ้นมหาวิทลัย น้องเขาอยู่ม.ปลาย (ช่วงนั่นเราไม่ได้คุยกัน3-4เดือนได้) น้องเขาก็ทักมา ว่า"เรียนมหาวิทยาลัยเป็นยังไงบ้างพี่ เหนื่อยไหม หญิงเยอะเลยสิ ^^" ผมก็ตอบว่าไม่หรอก แทบจะไม่มีเลย พี่ไม่ได้มองใครเลย เรียนก็เครียดละไหนจะทำงานพิเศษ พอคุยกันจบเราก็ไม่ได้คุยกันอีกนาน จนน้องขึ้นมหาวิทยาลัย ชื่อดังอันดับ 1-3 ของประเทศได้ ซึ่งตอนนั้นน้องเขาเครียด ผมก็ทักไปให้กำลังใจน้องเขา หลังจากนั่นเราก็คุยมาตลอด เริ่มนัดเจอกันไปเที่ยว ไปวิ่งออกกำลังกาย ไปกินนู้นไปกินนี่ จนเหมือนผมได้กลับมารักน้องคนนี้อีกครั้ง เพราะความน่ารักของเธอ มีอยู่ครั้งหนึ่ง แบตโทรศัพท์ผมหมดตอนเราไปทำบุญที่วัดใกล้บ้านด้วยกัน แล้วผมก็ได้อ่านข้อความแชท หนุ่มๆมหาวิทลัยของน้องเขา จีบน้องเขาเยอะมาก ผมกับน้องเขาก็คุยกันมาตลอด ให้กำลังใจกันตลอดเวลาท้อเวลาเศร้าเวลาเหงา ประโยคสุดท้ายกันนอน ทุกคืนผมจะบอก ว่า"รักนะ ฝันดีนะพรุ่งนี้ตั้งใจเรียน " ผมบอกรักน้องเขาทุกวันทุกวัน ผมเคยถามน้องเขาอยู่ครั้งหนึ่งนะว่า "เมื่อจะมีแฟนเนี้ย" น้องเขาบอก"เรื่อยๆ ไม่เครียด" ผม งง กับสถานะแบบนี้มาก ไม่รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้วหรือป่าว หรือแค่คุยกับผมเหมือนพี่น้อง ซึ่งผมก็คิดไปไกล ผมชอบน้องคนนี้มากรักมาก ผมควรจะทำยังไงดีครับ ไม่อยากจะให้มันค้างคา แบบนี้แล้ว ^^ #ปล.ถ้าอ่านแล้วมันมึนงง ขออภัยด้วยครับ ผมอธิบายความรู้ออกมาได้แบบนี้ขอคำแนะนำด้วยครับ